Υπήρξε μια εποχή που ο Μίκι Ρουρκ θεωρούνταν το μεγαλύτερο αστέρι του Χόλιγουντ. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεωρούσαν πως τέτοια λάμψη μαζεμένη σε έναν άνθρωπο είχε να εμφανιστεί από τα χρυσά χρόνια του Μάρλον Μπράντο. Και -τι ειρωνεία- όπως και ο Μπράντο, έτσι και ο Μίκι Ρουρκ ηττήθηκε από τις καταχρήσεις και την αλαζονεία: γρήγορα η ομορφιά του εξαφανίστηκε και κατέληξε ένας δευτεροκλασάτος και ξεπερασμένος ηθοποιός.
Για τον Μπράντο βέβαια υπήρξε η εποχή της ανάστασης: ο «Νονός» του Φράνσις Φορντ Κόπολα ήταν το διαβατήριό του για την επαναφορά στα μεγάλα χολιγουντιανά αριστουργήματα. Για τον Μίκι Ρουρκ αντίστοιχη εξέλιξη δεν υπήρξε. Τουλάχιστον σε επίπεδο αναγνωρισιμότητας και αποδοχής από το κοινό. Διότι όσοι παρακολούθησαν προσεκτικά την καριέρα του μπορούν να διαβεβαιώσουν ότι κάποια στιγμή ήταν και ο Μίκι Ρουρκ που έκανε το μεγάλο υποκριτικό come back. Και ας μην ήταν τόσο μεγάλη η φασαρία που το συνόδεψε.
Ο «Παλαιστής» του Ντάρεν Αρονόφσκι που κυκλοφόρησε το 2008 με τον Μίκι Ρουρκ στον πρωταγωνιστικό ρόλο άλλωστε, δεν θεωρείται καν μια από τις καλύτερες ταινίες του εν λόγω σκηνοθέτη. Ήταν μια χαμηλόφωνη ταινία, γεμάτη ρεαλισμό και πίκρα αληθινής ζωής, πολύ μακριά από τις μεγαλεπίβολες, σκληρά φιλοσοφικές δημιουργίες του Αρονόφσκι. Και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που ανάμεσα στους θαυμαστές του, ήταν μια ταινία που πέρασε απαρατήρητη. Όμως, όσοι δεν τρελαίνονται εν γένει για το ύφος του Αρονόφσκι έχουν μάλλον την ακριβώς αντίθετη θέση για τον «Παλαιστή»: σε αντίθεση με τους θαυμαστές του, οι μη θαυμαστές του Αρονόφσκι θεωρούν την ταινία με τον Μίκι Ρουρκ την καλύτερή του.
Η ταινία ακολουθεί την καθημερινότητα ενός απόμαχου παλαιστή του κατς, του Ράντι «The Ram» Ρόμπινσον. Ο Ράντι εξακολουθεί να αγωνίζεται στο «ανεπίσημο» κύκλωμα κατς προκειμένου να παραμένει σε φόρμα αλλά οι μέρες της δόξας του έχουν περάσει για τα καλά. Κάνει δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσει οικονομικά και το μεγάλο όνειρό του είναι να επιστρέψει στο ανώτατο επίπεδο έστω για ένα βράδυ προκειμένου να αντιμετωπίσει τον πάλαι ποτέ μεγάλο αντίπαλό του σε μια τελευταία εμφάνιση.
Είναι πραγματικά ανατριχιαστική η συνάφεια ανάμεσα στο περιεχόμενο του «Παλαιστή» και την αληθινή ζωή του Μίκι Ρουρκ που «ζωντανεύει» τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα. Υποδυόμενος έναν ταλαιπωρημένο, απένταρο, μοναχικό ήρωα, ο Ρουρκ δίνει ερμηνεία ζωής, μια ερμηνεία που του χαρίσε μια υποψηφιότητα στα Όσκαρ εκείνης της χρονιάς αλλά εντελώς άδικα δεν του χάρισε και το ίδιο το Όσκαρ. Και όμως πολλές σπουδαίες ερμηνείες στην ιστορία του σινεμά, έτσι και η δική του έχει ένα στοιχείο αλήθειας. Ο κάποτε νέος και ένδοξος Ρουρκ που έβγαζε τρελά λεφτά είχε δώσει τη θέση του σε έναν γερασμένο και παρηκμασμένο σταρ. Αλλά όπως και ο Ράντι στην ταινία, έτσι και ο Ρουρκ μέσω του «Παλαιστή» επιδιώκει τη μεγάλη επιστροφή του, χέρι-χέρι με τον ίδιο τον Ράντι.
Ο «Παλαιστής», για χρόνια υποτιμημένος και αγνοημένος, αν και για κάποιους (και όχι λίγους…) η καλύτερη ταινία της προηγούμενης δεκαετίας, επιτέλους «ανέβηκε» σε streaming πλατφόρμα – αυτή του Cinobo. Τιμήστε την, η καρδιά σας μόνο κερδισμένη θα βγει…