Ο ρόλος του Τζόκερ, πιθανότατα, θα τον ακολουθεί ως το τέλος της καριέρας του. Ειδικά αν είναι στα ίδια επίπεδα και στο sequel. Ο ρόλος του στο Beau Is Afraid, πιθανότατα, θα ξεχαστεί σχετικά γρήγορα. Εκτός κι αν πάρει κανένα Όσκαρ και με αυτόν ο Χοακίν Φοίνιξ.
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορεί η ερμηνεία του στην ταινία του Άρι Άστερ να ξεπεράσει αυτή στην ταινία του Τοντ Φίλιπς.
Γιατί, το να κάνεις τον Τζόκερ όπως τον έκανε ο Χοακίν Φοίνιξ, έστω και στα πρώιμα χρόνια, είναι δύσκολο, αλλά είναι ταυτόχρονα και εύκολο. Είναι εύκολο για αυτό που κουβαλά ο ρόλος και για όλη την απενεχοποίηση που έχει πάρει από παρελθοντικές ερμηνείες. Αν ήταν ο πρώτος Τζόκερ, τότε ναι, τίποτα δεν θα τον ξεπερνούσε.
Αλλά αυτή η πρώτη ιδέα που παίρνουμε από την ερμηνεία του στο Beau Is Afraid, δείχνει, βάσει και της ίδιας της ταινίας και του δημιουργού της, ότι ο Χοακίν Φοίνιξ μπορεί να ξεπεράσει σε επίπεδο ψυχικής εμβάθυνσης και αναταραχής τον ρόλο του Τζόκερ.
Ο λόγος είναι ότι εδώ δεν έχει την ευκολία να παραδοθεί στο ανεξέλεγκτο και ανελέητο κακό, το κακό που το βλέπει ως το αναγκαίο αντίβαρο του Batman, ως το απαραίτητο Γιν της Γκόθαμ.
Εδώ έχει να αναπαραστήσει το horror που αντιμετωπίζει στο κεφάλι του ένας ψυχικά και πνευματικά ασθενής άνθρωπος.
Στην ταινία, που αρχικά λεγόταν Disappointment Blvrd, που είναι η νέα, πολλά υποσχόμενη του Άρι Άστερ, μετά τα υπέροχα Hereditary και Midsommar, ο Χοακίν Φοίνιξ είναι ένας ηλικιωμένος άντρας που ζει σε έναν οίκο φροντίδας, κατά τα φαινόμενα, και μια μέρα αποφασίζει να το σκάσει για να πάει να βρει τη μητέρα του.
Κρίνοντας από τη σκηνή που του μιλάει μια νέα, γυναικεία φωνή στο τηλέφωνο και τον αποκαλεί «sweetie», μάλλον μαμά δεν υπάρχει και μάλλον έχουμε ανοίξει την πόρτα για μια διαδρομή γεμάτη ψευδαισθήσεις στο μυαλό του Φοίνιξ, του Μπο.
Κάποια στιγμή, μετά από χτύπημα με αυτοκίνητο, καταλήγει ξαπλωμένος στο σπίτι ενός περίεργου άντρα, συνειδητοποιεί ότι είναι εγκλωβισμένος και αρχίζει να τρέχει για να γλυτώσει. Κι όπως τρέχει, συμπιέζει τον χρόνο και καταλήγει σε έναν τόπο που θυμίζει το Paper Mario, με τον κόσμο να είναι χαρτοκατασκευή, και συναντά παλιότερες εκδοχές του εαυτού του.
Αν και αυτή τη φορά δεν υπάρχει το προφανές, το εξωγενές horror, όπως στις άλλες δύο ταινίες του Άστερ, ο Χοακίν Φοίνιξ έχει την ευθύνη να πειράξει την οπτική του θεατή και να τον κάνει να έχει κι αυτός αυτή την εκφυλιστική νόσο, να βρεθεί εγκλωβισμένος στο μυαλό του Μπο και να περιπλανηθεί στο ακατανόητο και το αδιέξοδο.
Αυτά βέβαια είναι εκτιμήσεις και εικασίες από το trailer. Μπορεί τίποτα να μην είναι πραγματικότητα, μπορεί να έχει ετοιμάσει κάτι άλλο ο Άστερ και να είναι ακόμα πιο εκπληκτικό. Για το μόνο που δεν πιστεύουμε ότι θα αλλάξει, είναι ότι ο Φοίνιξ έχει έναν ρόλο που μπορεί να τον πάει πιο πέρα κι από το Τζόκερ.
Θρασύτατος ισχυρισμός; Στις 21 Απριλίου οι απαντήσεις!