Στον Τζον Μπέρνθαλ υπάρχει μια εκτίμηση ίσαμε τα αστέρια. Walking Dead, Punisher, We Own this City και πόσες άλλες συμμετοχές σε ταινίες ως δεύτερος ρόλος. Το Sweet Virginia ήταν μια ευκαιρία να μας δείξει πως είναι και ικανός για πρωταγωνιστής.
Φυσικά, το physique του και ο τρόπος παιξίματος του, που έχει αυτό το βάθος, δεν τον καθιστούν ικανό να αντεπεξέλθει στα πάντα. Οκ, δεν είναι και κάτι που αποτελεί κριτήριο. Δείχνει σαφώς την κατεύθυνση του ανθρώπου και φυσικά την ικανότητα του να επιλέγει ρόλους που ακολουθούν ένα προφίλ.
Πολλές φορές το κατηγορούμε αυτό και μιλάμε για μανιέρες κι ότι παίζουν κάποιοι τους ίδιους ρόλους. Στην Αμερική αυτό το λένε συνέπεια, το λένε σωστό management, το λένε ικανότητα στο targeting.
Κι ο Τζον Μπέρνθαλ έχει το πρόσωπο και την ερμηνευτική προσέγγιση ενός ανθρώπου που έχει σκοτεινό παρελθόν και τα βάζει με όλους και με όλα, που δεν μοιράζεται τους πόνους του, που μιλάει λες και όλα τα βάρη της ζωής του έχουν κάτσει στο στήθος του όσο αυτός είναι ξαπλωμένος.
Στο Sweet Virginia κάνει πάλι το ίδιο. Εκεί υποδύεται τον Σαμ, έναν φημισμένο καβαλάρη σε ροντέο, που έχει αποσυρθεί και είναι λίγο φτερό στον άνεμο και αρκετά χτυπημένος ψυχολογικά από διάφορες καταστάσεις. Έχει επίσης ένα τρέμουλο στο χέρι.
Ένας νεαρός που αποτελεί τον γόη της Βιρτζίνια, ο Έλγουντ, κάνει σεξ με εκδιδόμενες επί χρήμασι και γίνεται πάντοτε αδιάκριτος και διεισδυτικός εκεί που δεν επιτρέπεται.
Γνωρίζει τον Σαμ και δεν αργεί να του επιβληθεί, με την αιτιολογία πως θέλει να γίνουν φίλοι. Ο Έλγουντ όμως κρύβει έναν πολύ κακό χαρακτήρα, τα βάζει με όλους και με όλα και δεν αργεί να σκοτώσει, αν χρειαστεί.
Όταν πάει να αδειάσει ένα χρηματοκιβώτιο γεμάτο λεφτά από το σπίτι του Σαμ, χτυπώντας και τη γυναίκα του, ο Έλγουντ θα έρθει αντιμέτωπος με την ειμαρμένη.
Το Sweet Virginia δεν έχει γρήγορο ρυθμό. Κρατάει 90 λεπτά, αλλά είναι σε ένα αργό τέμπο. Δεν επιχειρεί και να κάνει κάποιο character building, να ερμηνεύσει συμπεριφορές των χαρακτήρων. Δείχνει κάποιες σκηνές της ζωής των ηρώων και ως εκεί. Και προχωράει την πλοκή.
Επειδή όμως αυτό γίνεται με μια σκηνοθετική μαεστρία, με λήψεις κίτρινου φωτός, σήμα-κατατεθέν των film noir και δη των neo-noir, η ταινία δεν χάνει λόγω του αργού ρυθμού. Ίσα ίσα που γίνεται πιο προκλητική και ενδιαφέρουσα χωρίς να έχει ανάγκη κάποια μεγαλειώδη σκηνή. Σε μια ευθεία γραμμή, πετυχαίνει να ιντριγκάρει τον θεατή, να είναι ενδιαφέρουσα.
Η ερμηνεία των ηθοποιών πορεύεται στη σιωπή και στις κοφτές λέξεις, διακρίνεται από μια διαρκή καχυποψία, έχει και μια αδιόρατη ομολογία ενοχής.
Για όλα αυτά, το Sweet Virginia είναι η ταινία που θα δεις απόψε στην Cosmote TV.