Πριν έναν χρόνο δε θα μπορούσε καν να το φανταστεί κάποιος. Και τώρα, έχει ήδη μπει μια ελληνική παραγωγή στο διεθνές Netflix, το Maestro του Παπακαλιάτη, και όπως πάει, σύντομα θα έχουμε και μια δεύτερη να εισέρχεται με φόρα.
Πρόκειται για την καλύτερη ελληνική ταινία των τελευταίων 4-5 ετών, από αυτές που είναι εμπορικές, που έχουν φτιαχτεί δηλαδή με πλουμιστό καστ, είναι blockbuster.
Η Ευτυχία, η βιογραφική ταινία για την σπουδαία Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, μπήκε πριν τρία 24ωρα στην ελληνική πλατφόρμα του Netflix και δεν άργησε να μπει στο top-5. Για την ακρίβεια, είναι στην 4η θέση, πίσω από τον El Greco του Σμαραγδή, το Boss Baby και το Heart of Stone.
Είναι τέτοια η φόρα της και η καθίζηση των δύο πρώτων, που σύντομα θα έχουμε το 1-2 με ελληνικές ταινίες. Σιγά το επίτευγμα, θα πει κανείς. Αφού Έλληνες μετράει η πλατφόρμα, δεν είναι και κάτι εντελώς απίθανο να συμβεί, ιδίως μες στο κατακαλόκαιρο, με τις ξένες ταινίες που βγάζει το Netflix να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Σε αντίθεση όμως με το El Greco ή με το Bachelor που το είχε πετύχει στις αρχές Ιουλίου, η Ευτυχία είναι και μια παραγωγή με τρομερή ποιότητα στα περισσότερα κομμάτια της. Κινηματογράφιση, σενάριο, σκηνοθεσία, μουσική, ερμηνείες, έχει στοιχεία που ακόμα και με υπότιτλους, θα μπορούσαν να γοητεύσουν και ένα μη ελληνόφωνο κοινό.
Γι΄αυτό θα ξαφνιαστούμε πολύ αν σε μερικούς μήνες, ίσως και προς τα Χριστούγεννα, δεν έχουμε ανακοίνωση που να θέλει την Ευτυχία να μπαίνει και στο διεθνές Netflix, να απευθύνεται δηλαδή σε κοινό ευρωπαϊκών χωρών για αρχή και στη συνέχεια και εκτός Ευρώπης. Και – γιατί όχι; – και στις ΗΠΑ.
Θα μπορούσε να είναι η ταινία που ανοίγει πόρτες για διεθνείς παραγωγές τόσο στην Καρυοφιλλιά Καραμπέτη, την γηραιά Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, όσο και στην Κάτια Γκουλιώνη, την νεαρή Ευτυχία, τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη που υποδύεται τον 2ο άντρα της Γιώργο Παπαγιαννόπουλο, και τον Θάνο Τοκάκη, τον γιο της Λουκά. Κι υπάρχουν μπόλικες ακόμα υπέροχες ερμηνείες για πιο μικρούς ρόλους.
Είναι δε εντυπωσιακό πως η Ευτυχία έχει 100% στο Rotten Tomatoes και 8.1 στο IMDB, με αρκετές κριτικές να γίνονται σε αυτά τα τρία 24ωρα.
Αυτή η ταινία είναι μια χρυσή ευκαιρία, παραπάνω κι από το Maestro που έκανε τους Παξούς δημοφιλή προορισμό. Ο λόγος αφορά στο ότι αποτελεί μια ταινία με έντονη την πολιτιστική κληρονομιά, την αισθητική κουλτούρα της Ελλάδας.
Ναι, το σκέτο μπουζούκι το λένε στο εξωτερικό, αλλά υπάρχει ένα κιτς κάλυμμα. Μέσα από την Ευτυχία, θα μπορέσει να γίνει γνωστό το παλιό, λαϊκό τραγούδι και δη με πιο up to date ενορχηστρώσεις και πιο σύγχρονες φωνές, όπως αυτές που έχει φτιάξει ο Μίνως Μάτσας.
Είναι και κινηματογραφικά μια πολύ καλή ταινία, με αυτό το εύρημα να παρεμβάλλονται εγκιβωτισμοί, αναδρομές δηλαδή της Ευτυχίας στο παρελθόν και στο πώς έφτασε να βραβεύεται. Και να περνούν από πίσω της τα φαντάσματα του παρελθόντος. Ακόμα και το δικό της.
Έχει όλα τα φόντα να μπει η Ευτυχία, η παραγωγή της Tanweer, στο διεθνές Netflix και να γνωρίσει αποθέωση.