Είναι μια από τις σειρές που επανέφερε στην δημόσια συζήτηση το ερώτημα: μένει εκτός κάδρου η προσωπική ζωή ενός καλλιτέχνη όταν βλέπει κανείς το έργο του; Πέρασαν 5 χρόνια που ήταν στην «αφάνεια» και το Netflix την «απελευθέρωσε» ξανά.
Σε αυτή την πάγια τακτική πίσω στο 2017, όταν έσκασε το τεράστιο κύμα καταγγελιών και γεννήθηκε το MeToo, του να εξαφανίζεται η δουλειά όλων των κατηγορούμενων, ο Κέβιν Σπέισι είχε δει τους πάντες να του γυρίζουν την πλάτη και την παραγωγή του House of Cards να τον διώχνει δίχως συζήτηση.
Η Ρόμπιν Ράιτ γύρισε μόνη την 6η και τελευταία σεζόν, η οποία εν την απουσία του Σπέισι (Φρανκ Άντεργουντ) ήταν κατώτερου επιπέδου και δεν υπήρχε ούτε μια σκηνή να δείχνει έστω πώς πέθανε ο κεντρικός ήρωας των προηγούμενων 5 σεζόν.
Για μια από τις 5 καλύτερες σεζόν της 15ετίας, αυτό το φινάλε ήταν ατσούμπαλο, ήταν άδικο, ήταν ανάξιο του μεγέθους της. Και δεν έγινε και το σωστό farewell από το κοινό που είχε επενδύσει τόσα. Για τα δεδομένα εκείνης της εποχής, σωστά είχαν γίνει όσα είχαν γίνει. Ήμασταν ακόμα σε φρέσκο έδαφος.
Η πορεία και δη οι τελευταίες εξελίξεις, μας έδειξαν ότι θα πρέπει από δω και πέρα να μη βιαζόμαστε να κρίνουμε και να περιμένουμε τους δικαστές να δικάσουν πριν δικάσουμε εμείς.
Ο Κέβιν Σπέισι αθωώθηκε για 9 κατηγορίες, δικαιώθηκε, ετοιμάζει σιγά σιγά και την επάνοδό του, θα κάνουν όλοι ουρές για μια συνέντευξη μαζί του. Κι έτσι, ο κακός Κέβιν, ο κακός Φρανκ, που το 2018 είχε βγάλει ένα βίντεο στο Youtube όπου τόνιζε πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και πώς θα έρθει η ώρα των απαντήσεων, βλέπει το magnum opus του να επανεμφανίζεται.
Το House of Cards είχε χαθεί στην λήθη, είχε καταχωνιαστεί στις αποθήκες του Netflix, που είχε φροντίσει με τον αλγόριθμο να το βγάζει πολύ σπάνια στις προτάσεις για σειρές ή στις ειδικές κατηγοριοποιήσεις που έχει.
Μέχρι που λίγες μέρες μετά την αθώωση του Σπέισι, με το κοινό στην Ελλάδα να αρχίσει και πάλι να ψάχνει τη σειρά, το House of Cards είναι και πάλι στις επάλξεις, έστω και με αυτή την 6η σεζόν να υπενθυμίζει πως κάποιες ιστορίες ξεκινούν ωραία, αλλά τελειώνουν άδοξα, άσχημα.
Ίσως να έχει μείνει όμως ένα ανοιχτό παράθυρο. Αν δεν είχε βρεθεί τότε κατηγορούμενος ο Σπέισι, η παραγωγή της 6ης σεζόν θα είχε γίνει κανονικά, με εκείνον, και θα φτάναμε στην κορύφωση του θανάτου του στα τελευταία επεισόδια, θα είχαμε το απόλυτο event της σειράς και μια κλιμάκωση που θα έφερνε τον θάνατο όλων όσοι το άξιζαν, δηλαδή ο Φρανκ, η Κλερ και ο Νταγκ.
Καθότι όμως δεν υπήρξε ποτέ σκηνή που να δείχνει τον θάνατό του, κι αφού στο παρελθόν έχουμε δει ως και τον Μάικλ Σκόφιλντ να επιστρέφει, ίσως στο Netflix, που βγάζουν τη μία μπαρούφα μετά την άλλη, να πρέπει να σκεφτούν σοβαρά να βγάλουν 3-4 επεισόδια House of Cards που θα δείχνουν, έστω ως αναδρομή, ως prequel της 6ης σεζόν, πώς πέθανε ο Φρανκ.
Θα μπορούσε να αποτελέσει και μια εμπορική επιτυχία, θα μπορούσαν να το προμοτάρουν τρομερά.
Γίνει δε γίνει, με τον κανόνα περί ξαναζεσταμένου φαγητού να υπάρχει πάντα στο μυαλό, το House of Cards έχει και πάλι θέση στη βιτρίνα του Netflix.