Τον Απρίλιο του 2022 θαυμάζαμε τον Ρίκι Τζερβέις στο comedy special του με τίτλο SuperNature και ήταν μάλλον από τα πιο ξεκαρδιστικά specials που έχει κάνει. Με το Armageddon που ανέβηκε την περασμένη Παρασκευή στο Netflix είναι αλλιώς.
Τα χαρακτηριστικά του Τζερβέις, το ποιος είναι, το ποιος θέλει να είναι, το έχουμε καταλάβει όλοι από τα τόσα χρόνια που βρίσκεται στο προσκήνιο. Καυστικός, να τα βάζει με αυτό που πάει να επιβληθεί ως απολυτότητα, είτε είναι θετικό είτε αρνητικό, έτοιμος να εκθέσει την υποκρισία και την βλακεία.
Κι οι άνθρωποι κάνουν το λάθος να πιστεύουν πως η βλακεία πηγάζει μόνο από τους θεόχαζους. Όχι, η βλακεία έχει έδρα και σε αυτούς που είναι έξυπνοι, σε αυτούς που καμώνονται τους ευφυείς.
Με το Armageddon ο Ρίκι Τζερβέις δίνει στον θεατή αυτό που αναζητά: τον ορισμό της κωμωδίας. Του δείχνει αυτό που μπορεί να το είχε ως αόριστο: τα όρια της κωμωδίας. Δεν υπάρχουν.
Έχει bits για παιδιά σε τελικό στάδιο καρκίνου, για άτομα με νοητική υστέρηση, για τρανς, για παιδεραστία (για περίπου 1 λεπτό κάνει πως ικανοποιεί έναν παιδεραστή όντας ο ίδιος παιδί), για τους άστεγους, για τον Πίτερ Ντίνκλατζ και το παραμύθι «Χιονάτη και 7 Νάνοι», για την θρησκοληψία και τα βάζει με την οπτική των πραγμάτων που έχουμε σήμερα, τον παραλογισμό στο Χόλιγουντ, την πολιτική ιδιοποίηση και τον ακραίο αναθεωρητισμό.
Ειδικά για το αστείο του με τα παιδιά του Make A Wish, που το προέβαλε αρκετά και στα social ως promo του Armageddon, ο Τζερβέις δέχτηκε σφοδρή κριτική, αλλά στα 62 του έχει μάθει πια να μην ιδρώνει καθόλου το αυτί του.
Αντιθέτως, όπως λέει στο ξεκίνημα, η αρνητική κριτική για το SuperNature, το έκανε το πιο δημοφιλές στο Netflix και έτσι πούλησε πιο ακριβά το Armageddon.
Στη διάρκεια αυτής της μιας ώρας, λέει 2-3 φορές τη φράση «Αφήστε το πάνω μου», η οποία ακολουθεί ένα ακραίο bit, όπως αυτό για τα παιδάκια στην Κίνα που δουλεύουν για 2 δολάρια τη μέρα. «Το παράκανα;», αναρωτιέται ρητορικά και με εμφανή ειρωνεία.
Όπως λέει όμως, ο στόχος του κωμικού είναι να διατηρεί στο κοινό την αμφιβολία για το αν κάνει πλάκα ή αν υποστηρίζει σοβαρά κάποια θέματα, γιατί μέσα από αυτή τη διαδικασία μπορεί να πετύχει τον σκοπό του, να κινητοποιήσει τη σκέψη του παραλήπτη.
Το Armageddon δεν είναι σίγουρα πιο ξεκαρδιστικό από το SuperNature. Έχει περισσότερα σοβαρά σημεία. Δεν είναι ο Κέβιν Χαρτ που δεν αγγίζει ευαίσθητα θέματα. Το πάει στα άκρα σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν τις κοινωνίες σήμερα και μάλλον για τελευταία φορά πατάει στο δίπολο Woke/Antiwoke.
Λέμε για τελευταία φορά, γιατί είναι στο όριο του να κουράσει με την επιμονή του στην αντιπαράθεση με τους τρανς και το woke κίνημα. Προς το παρόν περπατάει καλά στο τεντωμένο σχοινί.
Αξιοσημείωτο για το Armageddon είναι πως σε ένα από τα live shows, αυτό στο Λος Άντζελες πριν μερικές μέρες, ο Ρίκι Τζερβέις είχε έσοδα κοντά στο 1.5 εκατομμύριο δολάρια, ποσό-ρεκόρ για stand up comedy special, με αποτέλεσμα να μπει στο Βιβλίο Γκίνες.
Κάτι μας λέει πως θα είναι ακόμα πιο επιτυχημένο από το SuperNature και ως προς το Netflix.