Έγινε μία, έγινε δύο, έγινε τρεις, έγινε 7-8 φορές φέτος. Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε πάρει το μάθημά μας. Αλλά όχι, όταν ακούσαμε για τη σειρά Ο Σκαραβαίος στον ALPHA, είχαμε έναν μικρό ενθουσιασμό, μια ελπίδα πως θα κάνει αυτό που δεν κατάφεραν οι άλλες σειρές.
Αφήνοντας απ’ έξω το φανταστικό Milky Way, που δε συγκρίνεται με αυτό που προσφέρουν τα κανάλια στο τηλεοπτικό κοινό, με αυτή την γεροντίστικη και τόσο 00s αντίληψη, ό,τι υπάρχει σε μυθοπλασία ήταν άκρως απογοητευτικό τη σεζόν που διανύουμε.
Μάγισσα, Παραλία, Το Ναυάγιο, Το Προξενιό της Ιουλίας, Famagusta, Στα Σύνορα, Φόνοι στο Καμπαναριό και ποιος ξέρει τι μας ξεφεύγει. Είναι πολλά τα τραύματα. Και στα τραύματα, είθισται, αντιδράς με αυξημένες άμυνες. Και την επόμενη φορά είσαι πολύ καχύποπτος και προσεκτικός.
Ο Σκαραβαίος στον ALPHA είχε στη θεωρία τα στοιχεία για να κατεβάσει όποια άμυνα έχει ένας μέσος 30άρης απέναντι στα ειωθότα της ελληνικής τηλεόρασης, της σύγχρονης μυθοπλασίας και των στούντιο παραγωγής που παρεμβαίνουν και αντιμετωπίζουν τα σενάρια με όρους χρηματοοικονομικούς. Και γι’ αυτό αποτυγχάνουν.
Τσορτέκης πρωταγωνιστής, ένα καστ με καλά ονόματα, πλοκή που στο άκουσμα παραπέμπει σε νουάρ ταινίες, με fun λεπτομέρειες όπως η παρουσία του σκύλου του Τραχανά, που φέρνει λίγο σε Αστυνόμο Ρεξ, σχεδόν ειδυλλιακό θα το λέγαμε το κοκτέιλ. Η πράξη όμως απείχε από τα φαντασιακά μου και αρκετών ακόμα.
Πάλι, θα προχωρήσω σε μια κρίση που αφορά το πρώτο επεισόδιο, χωρίς να προδικάζω το πώς θα εξελιχθεί η σειρά από δω και πέρα. Τα ίδια έγραφα βέβαια και για τις προαναφερθείσες σειρές και με ελάχιστες εξαιρέσεις επεισοδίων, δεν διαφοροποίησαν και πολύ την άποψή μου, που συμπυκνώνεται σε αυτό που αναφέρεται στις πρώτες δύο παραγράφους.
Ο Σκαραβαίος λοιπόν, στο πρώτο του επεισόδιο έδωσε μια μέτρια προς κακή εντύπωση, από αυτές που σε κάνουν να μη θες να δώσεις καμία δεύτερη ευκαιρία, ακριβώς γιατί δεν είσαι σε φάση.
Όταν λέει κάποιος ότι θα προσφέρει μια αστυνομική σειρά στον θεατή, θα πρέπει πρώτα και κύρια να φροντίζει για την ατμόσφαιρα που χτίζει σε κάθε σκηνή. Ακόμα κι αν μια σειρά στην τηλεόραση δε μπορεί να το πετύχει αυτό όπως μια noire ταινία, κάποια στοιχεια πρέπει να υπάρχουν. Όπως στο NCIS για παράδειγμα ή στο Monk.
Δηλαδή δύο προσεγγίσεις υπάρχουν: ή το πας στο full dark ή στο πιο χιουμοριστικό, τύπου Lucifer Ο Σκαραβαίος δεν παίρνει κανένα μονοπάτι ξεκάθαρα. Είναι σε ένα μεταίχμιο και ταλαιπωριέται.
Και ξεκινάει το πρώτο επεισόδιο με την προσπάθεια εύρεσης ενός δολοφόνου για μια γυναίκα, άρα πάλι γυναικοκτονία στην ατζέντα, απαγωγή μιας παρουσιάστριας που είναι η αντίστοιχη Νικολούλη και το σενάριο στον αυτόματο, λες και οι ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν.
Αν ο Τσορτέκης πήρε πέρσι χειροκρότημα για την ερμηνεία του σε Maestro και Αυτή Η Νύχτα Μένει, τι να κάνει κι αυτός ο έρμος με τέτοιο σενάριο που έχει στα χέρια του; Θα φανεί κακός.
Βλέπουμε αστυνομικούς να κάνουν εφόδους σε σπίτια με πιθανούς δολοφόνους ολομόναχοι, ο Σκαραβαίος (Τσορτέκης) να τηλεφωνεί από το κινητό στον επικεφαλής της έρευνας και αντί να του ζητάει ενισχύσεις να λέει απλώς «μείνατε σε ετοιμότητα όλο το βράδυ» και εννοείται δεν έχει ασύρματο ή ενδοεπικοινωνία.
Από αυτό και μόνο βλέπει κανείς πως η σειρά φτιάχτηκε με μια μιζέρια. Και στα props και στην ερμηνεία των ηθοποιών, είναι λες και το έκαναν κουτουρού. Κανονικά θα έπρεπε να έχουν ρωτήσει αστυνομικούς να τους εξηγήσουν.
Αντ’ αυτού, έχουμε δύο αστυνομικούς να έχουν πάει για να κάνουν άτυπη ανάκριση σε σπίτι υπόπτου και αφού δεν τα καταφέρνουν, να περιμένουν να φύγει για να τον παρακολουθήσουν καθισμένοι ακριβως απέναντι από την πόρτα του σπιτιού, τρώγοντας πρωινό. Δηλαδή με το που θα βγει, έχει πέσει φάτσα φόρα πάνω τους. Κι εννοείται ξέρει πως τον ακολουθούν μετά και τους ξεφεύγει.
Σε μια σκηνή που βλέπουμε τους δύο αστυνομικούς να βρίσκονται στο σπίτι όπου είναι η απαγμένη παρουσιάστρια, αυτοί στο ισόγειο, αυτή στο υπόγειο, εκείνη τους ακούει, έχει όμως δεμένα χέρια. Μόνο που τα έχει δεμένα μπροστά στο πρόσωπό της. Άρα, μπορεί εύκολα να τραβήξει την μονωτική στο στόμα της και να φωνάξει.
Μόνο και μόνο από αυτή την τσαπατσουλιά δέχεται χτύπημα η όποια καλή προδιάθεση του τηλεθεατή.
Μπορεί στην πορεία να είναι αλλιώς, μπορεί να υποδύονται καλύτερα οι ηθοποιοί, μπορεί σκηνοθετικά να δούμε κάτι συγκεκριμένο κι όχι μεταιχμιακά πράγματα.
Πάντως για να πούμε και κάτι καλό, η Νικολέττα Καρρά είναι αυτή που ερμηνεύει πολύ καλά τον ρόλο της και σε δεύτερο πλάνο ο Μαυροματάκης, παρά το ότι είναι ένας ρόλος, αυτός του αρχηγού της αστυνομίας, που δε φαίνεται να του πηγαίνει και πολύ.
Θα κάνω υπερπροσπάθεια να δώσω 2η ευκαιρία, αλλά ο Σκαραβαίος θα κατασπαραχθεί κι αυτός όπως όλες οι σειρές φέτος από τις παθογένειες της εγχώριας τηλεοπτικής παραγωγικής διαδικασίας.