Σειρά βασισμένη σε ταινία των 90s από τις πολύ καλές, στα ξεκινήματα του Ματ Ντέιμον. Με πρωταγωνιστή τον Άντριου Σκοτ, που έχει κατακτήσει καρδιές μετά το All of Us Strangers. Κι όμως, το Ripley είναι οριακά στο top-10 του Netflix.
Έχουμε δει τόσες και τόσες μέτριες και κακές σειρές να πηγαίνουν στην πρώτη θέση για μια βδομάδα με το που κυκλοφορούν. Στο top-5 αυτή τη στιγμή του Netflix στις σειρές, θα δει κανείς μέτριες και κακές. Οι δύο καλύτερος βρίσκονται στο Νο8 και στο Νο10 – μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Το Ripley, παρότι συζητήθηκε αρκετά, έφτασε μέχρι την 6η θέση και κατρακύλησε στην 10η κι όπως πάει, το βλέπουμε σύντομα να μην είναι ούτε εκεί. Κάτι πολύ παράξενο, μιας και είναι μια πάρα πολύ καλή σειρά, με μόνο ένα ελάττωμα σε αυτά τα 8 επεισόδια 50 λεπτών ως μιας ώρας το καθένα.
Το στόρι είναι λίγο πολύ γνωστό. Ο Τόμας Ρίπλεϊ αναλαμβάνει να πάει στον ιταλικό νότο να βρει τον Ντίκι Γκρίνλιφ και να τον πάει πίσω στις ΗΠΑ, έχοντας πληρωθεί από τον πατέρα Γκρίνλιφ. Όμως η ζωή στο Αμάλφι είναι γλυκιά και το dolce vita του δείχνει τον δρόμο. Έναν δρόμο στον οποίο αρκεί να είναι δίπλα στον Γκρίνλιφ για να τον εκμεταλλεύεται οικονομικά και θα περάσει ζωή και κότα στην Ιταλία.
Μόνο που ο Γκρίνλιφ, αντιλαμβανόμενος πως ο Τομ Ρίπλεϊ είναι μάλλον γκέι, μοιάζει να θέλει να αποκοπεί και του ζητά να γυρίσει στην πατρίδα. Ο Τομ δεν έχει τέτοιους σκοπούς και σκοτώνει τον Γκρίνλιφ, ενεργοποιώντας το σχέδιο οικειοποίησης της ταυτότητας του.
Για να μην βρεθεί μπλεγμένος, ανακοινώνει στην Μαρτζ, σύντροφό του Ντίκι, πως θα πάνε μαζί στη Ρώμη και θα της στέλνει γράμματα, οπότε για ένα διάστημα καταφέρνει να την σκαπουλάρει, έχοντας φροντίσει το πτώμα του Ντίκι να βρεθεί στον βυθό της Τυρηννικής.
Μόνο που ένας φίλος του Ντίκι, ο Μάιλς, έχει μυριστεί τι έχει συμβεί και προειδοποιεί τον Τομ πως θα φέρει την αστυνομία. Ο δεύτερος φόνος διαπράττεται και ο Τομ τώρα στρέφει πολύ έντονα τον αστυνομικό κλοιό πάνω του, κρίνεται ύποπτος, ερευνάται, έχει όμως τον τρόπο να ξεφεύγει διαρκώς.
Φτάνει στο Παλέρμο σε μια στιγμή όπου η Μαρτζ έχει μιλήσει με τον αρχιεπιθεωρητή στη Ρώμη και με το alias Ντίκι Γκρίνλιφ, περνάει τις μέρες του μέχρι που καλείται να επαναφέρει τον αληθινό του εαυτό, να γίνει ο Τομ Ρίπλεϊ, με άλλη εξωτερική εμφάνιση, για να συναντηθεί με τον αρχιεπιθεωρητή που τον έχει γνωρίσει ως Ντίκι.
Φαίνεται πως αρκεί μια περούκα κι ένα ψεύτικο γένι για να γίνει άλλος άνθρωπος και να πείσει πως είναι ο Τομ Ρίπλεϊ. Αυτό είναι το μόνο κραυγαλέο λάθος στην πλοκή, ειδικά για τέτοια παραγωγή, αλλά το γεγονός πως βλέπουμε ένα πιο γκρίζο Call Me By Your Name, με δυο δολοφονίες στο επίκεντρο, μας κάνει να το αγνοήσουμε.
Το Ripley έχει μια ευχάριστη μονοτονία με το ασπρόμαυρο χρώμα και την ευθεία γραμμή στις μελωδίες που ντύνουν τις σκηνές, κάτι που ταιριάζει με την ιστορία, την εποχή και το μέρος στο οποίο διαδραματίζεται, με τα στοιχεία να θυμίζουν ταινίες ιταλικού νεορεαλισμού της Τσινετσιτά, ταινίες του Φελίνι ή του Αντονιόνι.
Σε ένα 2024 που το Netflix μας έχει αποζημιώσει με καλές σειρές, το Ripley είναι ακόμα μία που θα σου πάρει χρόνο από τη ζωή σου γιατί δεν θα ξεκολλάς.