Η αλήθεια είναι πως κι εμείς, αν και έχουμε δεν την συγκεκριμένη ταινία, δεν γνωρίζαμε τον όρο «nunsploitation» που περιγράφει μια σειρά από φιλμ αντίστοιχης θεματολογίας. Έχοντας δηλαδή στο επίκεντρό της καλόγριες, με όσους συνειρμούς μπορεί να φέρει το ράσο στα έτσι κι αλλιώς αμαρτωλά μυαλά που κουβαλάμε.
Ειδικά στην δεκαετία του 1970, αλλά και σε αυτή που προηγήθηκε και ακολούθησε τα 70’s υπήρξαν κάμποσες τέτοιες ταινίες που δεν μοιράζονταν πάντοτε την ίδια αισθητική.
Ξεκινώντας από βαριά δράματα με διάσημους πρωταγωνιστές και καταλήγοντας σε σοφτ πορν καταστάσεις, οι καλόγριες ήταν ένα αγαπημένο θέμα πολλών σκηνοθετών και σεναριογράφων εκείνης της εποχής για μια σειρά από φιλμ που βρήκαν τελικά τον δρόμο τους μέχρι τις κινηματογραφικές αίθουσες.
Στην Ελλάδα πάντως, αυτό το είδος, (το nunsploitation ντε) δεν περπάτησε ιδιαίτερα. Και για να είμαστε πιο ακριβείς και προκειμένου να γίνει εντελώς κατανοητό, υπάρχει μία και μόνη ταινία που στέκεται σαν καλαμιά στον κάμπο…
Πρόκειται για το φιλμ «Στον δρόμο του Θεού», όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος, πριν αλλάξει στη συνέχεια στο… γεμάτο υποσχέσεις για γαργαλιστικές (τουλάχιστον) καταστάσεις «Τα απόκρυφα μιας μοναχής».
Ο Δημήτρης Αρβανίτης είναι αυτός που υπογράφει την παραγωγή και την σκηνοθεσία, η Λιλή Γιαλέσα το σενάριο, ενώ η μουσική είναι του Βασίλη Δερτιλή. Εάν το όνομα του τελευταίου σας θυμίζει κάτι, δεν κάνετε λάθος! Μερικά χρόνια αργότερα μαζί με τον Θάνο Καλλίρης θα δημιουργήσουν το συγκρότημα Bang με το οποίο μάλιστα εκπροσώπησαν την Ελλάδα στον μουσικό διαγωνισμό της Eurovision με το κομμάτι «Stop»!
Το στόρι θέλει μια νεαρή γυναίκα να καταφθάνει σε ένα μοναστήρι στα Μετέωρα θέλοντας να γίνει μοναχή, στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τον κακοποιητικό σύντροφό της. Εκεί, η Μαριαλένα Καμπούρη ως 20χρονη Αγγελική θα βρεθεί σε μια όχι και τόσο θεάρεστο περιβάλλον όπου η καταπίεση σε οποιαδήποτε μορφή της είναι κυρίαρχη και αποτελεί το βασικό θέμα της ταινίας.
Μιας ταινίας που συμμετείχε το 1982 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, αλλά με βάση τους κανονισμούς της εποχής, μάλλον δεν θεωρήθηκε αρκετά ποιοτική για το διαγωνιστικό κομμάτι, οπότε προβλήθηκε στο λεγόμενο «πληροφοριακό τμήμα».
Επιστρέφοντας στο σενάριο τώρα, όπως είπαμε η δόκιμη μοναχή δεν θα συναντήσει στο μοναστήρι αυτά που πίστευε. Εκεί κυρίαρχο ρόλο παίζει η αυταρχική ηγουμένη την οποία υποδύεται η Έρση Μαλικένζου που θέλει όλοι να υποτάξουν τις επιθυμίες τους (κατά βάση σαρκικές) αν και η ίδια κρύβει τα δικά της ένοχα μυστικά τα οποία μάλιστα γνωρίζουν παλαιότερες μοναχές, όπως οι πρώην αντάρτισσες Ιουλία (Φρόσω Κοκόλα) και Θέκλα (Όλγα Τουρνάκη), την ώρα που πίσω από τους ίδιους τοίχους κινούνται και μια σειρά από άλλες δευτεραγωνίστριες, με την κάθε μία εξ αυτών να έχει φορέσει το ράσο για τους δικούς της λόγους.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, σε μια ταινία με αντικείμενο ένα γυναικείο μοναστήρι, οι αντρικοί ρόλοι δεν υπάρχουν εκεί για… καλό. Και στον πρώτο ανδρικό συναντάμε έναν μάλλον απρόσμενο πρωταγωνιστή, τον Κώστα Τσάκωνα, λίγο πριν γίνει ευρύτερα γνωστός μέσα από την κωμωδία.
Ο λατρεμένος ηθοποιός στο φιλμ «Τα απόκρυφα μιας μοναχής» βρίσκεται πολύ μακριά από τα μοτίβα που μας συνήθισε αργότερα, αφού είναι ο κακός της υπόθεσης που θα παίξει όμως καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της ιστορίας αφού θα επιχειρήσει να βιάσει την αδελφή Αγγελική…
Για την ιστορία να πούμε ότι ο αρχικός τίτλος «Στον δρόμο του Θεού» άλλαξε όταν η εταιρεία παραγωγής «Καραγιάννης Καρατζόπουλος» αποφάσισε να την προβάλει στις αίθουσες και αναζήτησε κάτι πιο… γαργαλιστικό που θα λειτουργούσε ως… πικάντικο τυράκι για τους θεατές.
Εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε ότι έπραξε σωστά καθώς τελικά στην σεζόν 1982-1983 έκοψε 87.231 εισιτήρια σε Αθήνα και Πειραιά μόνο, καταλαμβάνοντας έτσι την 15η θέση ανάμεσα στις 48 ταινίες εκείνης της συγκεκριμένης χρονιάς.