Μαύρη κωμωδία. Ιρλανδική μαύρη κωμωδία. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από μια σειρά; Αυτά θα ήταν αρκετά. Αλλά το Bodkin, η νέα σειρά του Netflix που κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες, δεν αρκείται σε αυτή την καλή πρώτη ύλη.
Το στοιχείο της μαύρης κωμωδίας είναι έντονο στα πρώτα 3 επεισόδια, μετά δίνει τη θέση του σε άλλα είδη και εμφανίζεται πού και πού για να υπενθυμίσει πως το να είσαι Ιρλανδός και δη σε χωριά, είναι από μόνο του μια τρέλα.
Στο Bodkin το στόρι έχει ως εξής.
Ο Γκίλμπερτ, η Νταβ και η Έμι συνθέτουν μια ομάδα που πάει στο χωριό Μπόντκιν, στο δυτικό Κορκ, για να εξιχνιάσει μια εξαφάνιση τριών ανθρώπων 25 χρόνια πριν, σε ένα φεστιβάλ τύπου Halloween στην περιοχή.
Όλο αυτό για να βγάλουν ένα podcast, που αποτελεί μανία του Γκίλμπερτ, ο οποίος είναι κοντά στο διαζύγιο με τη γυναίκα του, οικονομικά έχει πέσει πολύ χαμηλά και με αυτή την εξιχνίαση μυστηρίου ψάχνει την επανεκκίνηση.
Η Έμι είναι μια πολύ νέα και όψιμη δημοσιογράφος, δεν έχει γράψει ούτε χιλιόμετρο, είναι πολύ γλυκιά για αυτή τη δουλειά, ενώ η Νταβ είναι η μόνη που έχει δουλέψει πραγματικά ως δημοσιογράφος, βρίσκεται όμως μπλεγμένη σε μια υπόθεση αυτοκτονίας ενός ανώνυμου μάρτυρα που είχε η ίδια και την ερευνά το FBI.
Ο Μάλακι κι η Φιόνα είναι οι δύο από τους τρεις που εξαφανίστηκαν, ενώ ο τρίτος, ο Τέντι, είχε βρεθεί 3 μέρες μετά, από τότε όμως, που ήταν μικρό παιδάκι, έχει πάθει τέτοιο τραύμα που μοιάζει με ένα γιγάντιο μωρό που δεν αναπτύχθηκε πλήρως συναισθηματικά. Και ο πατέρας του, ο σερίφης Πάουερ, τον πνίγει προστατεύοντάς τον.
Από τι; Από ένα ένοχο μυστικό που τον φέρει υπαίτιο για τον θάνατο, εν τέλει, του Μάλακι και μιας κοπέλας που σύμφωνα με την ιστορία, έγινε η πέτρα του σκανδάλου ανάμεσα στον Μάλακι και τον αδερφό του, τον Σέιμους Γκάλαχερ, που αυτό είναι το ψευδώνυμό του, καθώς πρόκειται για διαβόητο διακινητή παράνομων προϊόντων.
Στο Μπόντκιν έχει στήσει μάλιστα μια παράνομη επιχείρηση εκτροφής χελιών που είναι από τα μεγαλύτερα παρεμπόρια στον κόσμο κι έχει μαζί του τον 25χρονο Σον, έναν νεαρό που τον έχει υιοθετήσει η γυναίκα που φιλοξενεί την τριάδα, από τη Ρουμανία.
Μετά το 3ο επεισόδιο, στα μισά του 4ου, εκτυλίσσεται όμως μια ιστορία που φέρνει τα πάνω κάτω σε ό,τι κι αν πιστεύεις ως τότε. Κι ενώ μπορεί να περιμένεις κάτι ανάλογο με το Only Murders in the Building, και να υπάρξει μια κλιμάκωση στην αποκάλυψη του δολοφόνου των πτωμάτων που βρίσκονται, τελικά αλλού βρίσκεται το ζουμί της ιστορίας.
Η σειρά του Netflix αδικείται πραγματικά από τις βαθμολογίες κι από το ότι δεν έχει λάβει την προσοχή που της αξίζει, έχει όμως πολλά από τα χαρακτηριστικά που αναζητά κάποιος σε μια σειρά, συν το πλεονέκτημα πως ακούμε μόνο ιρλανδική προφορά που τα κάνει όλα καλύτερα.
Και αφού ανατρέπεται το αρχικό σενάριο που σχηματίζει ο θεατής στο κεφάλι του, είναι ακόμα καλύτερη. Με πολύ καλά ψήγματα μαύρης κωμωδίας, αλλά κυρίως με τον καυστικό και ανεπιτήδευτα αψύ τρόπο που βλέπουν τη ζωή οι Ιρλανδοί και απευθύνονται ο ένας στον άλλον.
Τη σειρά του Netflix ξεκινήσαμε να την βλέπουμε με πλάνο στο 2ο επεισόδιο να σταματήσουμε και να συνεχίσουμε την επόμενη μέρα, τελικά, 4 ώρες μετά, είχαμε καταλήξει να την βλέπουμε όλη, και τα 7 της επεισόδια.