Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς είναι ένας ηθοποιός που φτάνει κάθε του ρόλο στο τέρμα του. Δεν έχει αφήσει τίποτα να μη φανεί στον θεατή, απλώνει όλα τα χαρακτηριστικά. Αυτό όμως που κάνει στη σειρά του Netflix, το Eric, είναι φανταστικό.
Ο χαρακτήρας του είναι τρομερά εκνευριστικός, πλασάρει το αφήγημα του «μόνος μου και όλοι σας», υποδύεται τον διαρκώς θιγμένο, αυτόν που του φέρονται όλοι άδικα, λες και πρέπει να του υποκλιθούν και να ζουν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες του, φορτώνει όλα του τα ψυχικά τραύματα στους γύρω του, αδιαφορώντας για τα δικά τους συναισθήματα και προβλήματα, είναι ο ορισμός του τοξικού.
Φτάνει τον θεατή στο αμήν στη σειρά Eric και στα 5 από τα 6 επεισόδια θες απλά κάποιος να τον δείρει, ιδανικά εσύ ο ίδιος. Αυτή είναι η ερμηνευτική δύναμη του Κάμπερμπατς που του ανατίθεται ένας πολύ δύσκολος ρόλος, με πολύ σκληρά χαρακτηριστικά και δεδομένα ζωής και το κάνει να μοιάζει εύκολο να βυθίζεσαι στην προσωπική σου κόλαση χωρίς σταματημό.
Στο Eric, υποδύεται τον Βίνσεντ, έναν πετυχημένο ερμηνευτή κουκλοθεάτρου, που συμμετέχει ως κεντρικό όνομα σε ένα τηλεοπτικό σόου και μέσα από αυτό ενισχύει την προβληματική του αυταρέσκεια, η οποία βασίζεται στην απόρριψη που βίωσε ως παιδί και ως μεγάλος από τους πλούσιους γονείς του.
Ο Βίνσεντ μπορεί να μοιάζει ευχάριστος τύπος όταν βάζει το κουκλάκι στο χέρι, αλλά είναι δύστροπος και αυτό το βγάζει στη γυναίκα του και τον γιο του τον Έντγκαρ. Κι επειδή πίνει πολύ και κάνει και ναρκωτικά, βγάζει μια βιαιότητα προς το περιβάλλον του, χωρίς να ασκεί σωματική βία. Είναι όμως πολύ έντονος.
Ο Έντγκαρ δεν αντέχει να ζει σε τέτοιες συνθήκες και γι’ αυτό ζωγραφίζει, θέλοντας να διοχετεύσει εκεί το συναίσθημα φόβου προς τον πατέρα του. Και κάπως έτσι φτιάχνει τον Έρικ, ένα τριχωτό, ασπρογάλαζο τέρας. Οι ζωγραφιές του τον έχουν παντού.
Όταν ο Έντγκαρ θα εξαφανιστεί, θα αγνοείται, ο Έρικ θα γίνει το όπλο του Βίνσεντ για να τον βρει, αφού πρώτα έχει μπει για ένα 24ωρο στη φυλακή ο ίδιος, καθώς θεωρήθηκε ύποπτος για την εξαφάνιση του παιδιού του.
Η αστυνομία εξετάζει την περίπτωση της απαγωγής για παιδοφιλία, οπότε αναζητά και ανακρίνει. Όμως, μπορεί η σειρά του Netflix να μοιάζει με μια περίπτωση απαγωγής παιδιού και εύρεσης του, νεκρού ή ζωντανού, δεν είναι όμως με τίποτα έτσι.
Διότι το σενάριο φροντίζει να βάλει στο μικροσκόπιο διάφορες θεματικές, όπως το κοινωνικό πλέγμα της Νέας Υόρκης στα 80s, όπου οι φτωχοί και δη οι μη λευκοί, θεωρούνται αποβράσματα, δέχονται επιθέσεις και αναγκάζονται να φτιάξουν καταφύγιο στους υπονόμους και δίπλα σε σήραγγες, όπως το να είσαι γκέι και δη γκέι μαύρος και όπως το να παραδίνεσαι στον ρατσισμό και την ηθική κατάπτωση.
Πολλά ζητήματα στο τραπέζι, μια πλοκή που εξελίσσεται άρτια, ειδικά από τα μέσα του 3ου επεισοδίου (έχει 6 συνολικά η σειρά του Netflix) και ένα σκηνικό που, όπως αποκαλύπτεται από μια κασέτα από κάμερα ασφαλείας ενός κλαμπ, είναι πολύ αρρωστημένο. Αρρωστημένο σε επίπεδο Baby Reindeer, ου μην και χειρότερα.
You may find it disturbing. Έτσι ρωτά ο αστυνομικός κάπου στο 5ο επεισόδιο δείχνοντας σε συναδέλφους του την κασέτα. You will sure find it disturbing θα πούμε εμείς. Πολύ disturbing. Ακραίο.