Αν έχει τύχει ποτέ να με διαβάσετε, αρχικά, κακό του κεφαλιού σας. Δεύτερον, θα έχετε καταλάβει πως έχω μια πολύ αμερικανοκεντρική ματιά όταν βλέπω μια σειρά και δεν αντέχω το 99% της ελληνικής μυθοπλασίας.
Ο κυριότερος λόγος, εκεί έχω καταλήξει πως είναι η πηγή όλων των κακών, είναι ότι έχουν φαγωθεί στις παραγωγές να κάνουν σειρές με 50-60-70-80-180 επεισόδια τον χρόνο, το οποίο είναι αδύνατον να κρατήσει σε ένα καλό επίπεδο το σενάριο και οι σεναριογράφοι φτάνουν να γράφουν μπούρδες.
Αυτό δεν το λέω αυθαίρετα. Είναι η φυσική πορεία. Κι εμείς ως δημοσιογράφοι, ως αρθρογράφοι, για να είμαι πιο ακριβής, άμα μας βάλετε να γράψουμε 2 κείμενα τη μέρα, θα μπορέσουμε να κάνουμε καλύτερο ρεπορτάζ, να τα δουλέψουμε περισσότερο. Άμα μας πείτε να γράψουμε 10, τότε θα φάτε μπόλικο κατιμά.
Γι’ αυτό λοιπόν, το βλέμμα μου για την ερχόμενη τηλεοπτική σεζόν έχει πέσει σε όλες τις σειρές που αρχίζουν με τη λογική του μίνι. Μίνι σειρά. Όπως Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα. Έτι περισσότερο, όπως η σειρά Το Δίχτυ του Μανούσου Μανουσάκη που θα είναι 6 επεισόδια.
Ο Μανουσάκης είχε κάνει και πριν 3 χρόνια μια μίνι σειρά, το Βαρδιάνος Στα Σπόρκα, που ήταν 4 επεισόδια και γενικώς, ακόμα και τώρα, είναι από τους αξιοπιστότερους σκηνοθέτες και δημιουργούς.
Με το Δίχτυ, θέλει να προσφέρει μετά από πολλά χρόνια, μια καλή σειρά αστυνομικού μυστηρίου στο τηλεοπτικό κοινό που έφαγε την απογοήτευση πέρσι με τον Σκαραβαίο στον ALPHA.
Και τα στοιχεία της σειράς είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Πρώτα και κύρια, το σενάριο το υπογράφει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, ένας εξαίρετος μεταφραστής βιβλίων και συγγραφέας, από τους πάρα πολύ καλούς της Ελλάδας, με έφεση στο έγκλημα και στο μυστήριο στις ιστορίες του.
Στο καστ της σειράς που σε κάθε επεισόδιο θα έχουμε μια διαφορετική ιστορία, θα δούμε τους Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους, Θοδωρή Αθερίδη, Ορέστη Τζιόβα, Φιόνα Γεωργιάδη κ.α., ονόματα δηλαδή που είναι περίοπτα στην ελληνική σκηνή, με αυτή την 4άδα να είναι οι σταθεροί σε κάθε επεισόδιο, άρα η επίλεκτη ομάδα αστυνομικών που ερευνούν ειδεχθή εγκλήματα.
Από τις πληροφορίες που έχουν γίνει γνωστές για τη σειρά, η λογική είναι πως οι αστυνομικοί παραβαίνουν τον κανόνα της συναισθηματικής εμπλοκής με την υπόθεση που εξετάζουν, το παίρνουν προσωπικά και αυτό τους οδηγεί σε αστοχίες και σε συμπεριφορές που διακινδυνεύουν ακόμα και την εύρεση του θύτη.
Έχουμε επομένως στο Δίχτυ έναν άξονα σκηνοθεσία-σενάριο-καστ, που δημιουργεί προσδοκίες και είναι ένα δυνατό χαρτί της ΕΡΤ και ιδίως του Ertflix, όπου εκεί παίζεται πια όλο το παιχνίδι για τη δημόσια τηλεόραση.
Είναι όλα τόσο καλά; Όχι. Υπάρχει ένα στοιχείο που εμένα που προκαλεί ανησυχία. Ο κ. Μανουσάκης ανέφερε ότι στα 6 επεισόδια θα καταπιαστεί το σενάριο με όλα τα ζητήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία και δεν έχω δει κάποια σειρά να τα αποδίδει χωρίς την ευκολία του υπερβολικού δράματος και τα κλισέ.
Η παρουσία του Μανουσάκη είναι ένα εχέγγυο πως το σενάριο και η οπτική δεν θα ολισθήσουν προς τα κλισέ, στο μέτρο του εφικτού, κι αν υπάρχει κάποιος να το καταφέρει, είναι αυτός. Το trailer πάντως είναι το ακριβώς αντίθετο της προσμονής που βγάζω σε αυτό το κείμενο και μάλλον υποβαθμίζει αρκετά τη σειρά.
Για παράδειγμα, στο πρώτο επεισόδιο θα καταπιαστεί με την βία στα σχολεία και στους εφήβους, εικάζω πως θα υπάρχει κάποια δολοφονία ή άγριος ξυλοδαρμός παιδιού, ίσως για την σεξουαλική του ταυτότητα ή γιατί δεν ταιριάζει στα κουτάκια των νταήδων, οπότε θέλω πολύ να δω πώς θα εξελίξουν την αφήγηση.
Τα γυρίσματα της σειράς άρχισαν Ιούνιο, λογικά θα ολοκληρωθούν κάπου τον Σεπτέμβριο, οπότε περιμένουμε να δούμε πότε θα κυκλοφορήσει το Δίχτυ η ΕΡΤ, αν θα είναι δηλαδή στο ξεκίνημα της τηλεοπτικής σεζόν ή προς το τέλος της χρονιάς.