Αν ασχολείστε με τον cult κινηματογράφο, ενδεχομένως να γνωρίζετε ή να έχετε ακουστά για τον Τούρκο Spiderman ή τον Ινδό Superman! Το πιστεύεται ή όχι πάντως, τίποτα από αυτά δεν μπορεί να συγκριθεί με το cult αριστούργημα που έμεινε στην ιστορία ως το ελληνικό Matrix.
Από τον τίτλο κιόλας καταλαβαίνεις ότι ετοιμάζεσαι να μπεις πολύ βαθιά στον κόσμο της τρασίλας των 80’s όπου η βιντεοκασέτα με φτηνές παραγωγές κυριαρχεί, αλλά ακόμη κι εκεί, όπως και να το κάνουμε, έβλεπες διαβαθμίσεις.
Κάποιες από τις παραγωγές (ο θεός να τις κάνει…) επιχειρούσαν να κρατήσουν κάπως τα προσχήματα, αλλά άλλες δεν είχαν κανένα κόμπλεξ και την παραμικρή πρόθεση να πουλήσουν… παπά. Ε, σε αυτήν την δεύτερη, λατρεμένη κατηγορία ανήκει και το επικό «Το κομπιούτερ του θανάτου»!
Μια παραγωγή του 1987 η οποία κάνει την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ το ίδιο έτος να ωχριά μπροστά της και να βάζει τον… Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φασούλα και τα άλλα παιδιά, που έλεγε και το σύνθημα, πολύ πίσω στην ιεραρχία από τον Άκη Φλωρεντή. Τον πρωταγωνιστή της ταινίας διάρκειας 76 συναρπαστικών λεπτών.
Μέσα σε κάτι παραπάνω από μία ώρα παρακολουθούμε (εν μέσω ασύλληπτων γραφικών επιπέδου commodore 64 και αδιανόητων ηχητικών εφέ κατηγορίας 8bit και τέτοια) την προσπάθειά του να επιβιώσει σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, πολύ πριν το Hollywood πάρει χαμπάρι ότι τέτοια σκηνικά γίνονται.
Μπορεί εδώ να μην έχουμε μπλε χάπια και τέτοια, αλλά είμεθα Έλληνες και δεν τα χρειαζόμαστε κύριοι για να… απογειωθούμε!
Σύμφωνα με το σενάριο το οποίο υπογράφει ο Σπύρος Γουσέτης, Ο Πάρης Βελής έχοντας βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια παιχνίδια στον υπολογιστή του, προσπαθεί να κατασκευάσει κάτι επαναστατικό για την ανθρωπότητα. Ένα παιχνίδι στο οποίο ο παίκτης θα μπαίνει μέσα στο κομπιούτερ και θα παίζει ο ίδιος.
Απαραίτητη σημείωση νούμερο 1: Η υπόθεση διαδραματίζεται στο μακρινό 2080, οπότε για την… αληθοφάνεια της υπόθεσης, υπάρχει η διαθέσιμη τεχνολογία!
Απαραίτητη σημείωση νούμερο 2: Ο Πάρης Βελής είναι διακεκριμένος καθηγητής πληροφορικής που εργάζεται στην εταιρία Laser Computers κι επομένως έχει την ικανότητα να φτιάξει ένα τέτοιο πράγμα.
Υπάρχει όμως κι ένα twist που ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη. Αν πεθάνεις μέσα στο video game, πάπαλα, τετέλεσται, άντε γεια, τα λέμε, φιλάκια ή για να το πούμε και με καθαρά κομπιουτερίστικους όρους, game over.
Κι εδώ που τα λέμε, οι πίστες είναι τρομερά ζόρικες αφού στο άκουσμά τους και μόνο, σε λούζει κρύος ιδρώτας. Πιο κρύος και από το χιούμορ της ταινίας.
Έχουμε και λέμε: Ρώσικη ρουλέτα. Tο καλύτερο ανέκδοτο. Τα πέναλτι. η Βότκα μέχρι θανάτου. Ο καλύτερος χορευτής. το Προσοχή Ναρκοπέδιο. Το στριπ πόκερ. Το Αντιμέτωποι με τους Πανκ. Το τριπλούν. Τους Ράμπο, Τους Μαύρους Πάνθηρες. Τους Μαφιόζους. Τον Σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι. την Φρίκη στο Νεκροταφείο. Τους Δράκους του Κουνγκ Φου και τον Παρανοϊκό Επιστήμονα!
Για να τα καταφέρει όλα αυτά η μόνη βοήθεια που λαμβάνει ο πρωταγωνιστής μας είναι προφανώς οι ευχές όλων των Ελλήνων! Αλλά και η συνδρομή της διευθύντριας της σχολής tae kwon do που πήγαινε και του δασκάλου του.
Ωστόσο μη φανταστείτε ότι πρόκειται για τίποτα καλούς Σαμαρείτες. Μπαίνουν στο κομπιούτερ, όχι για την ψυχή της μάνας τους, αλλά έναντι αδρότατης αμοιβής ύψους 100 εκατομμυρίων, παρακαλώ.
Η σκηνοθεσία είναι του Μιχάλη Λεφάκη Τζούνιορ, γιου του Μιχάλη Λεφάκη που έγινε γνωστός από την Γκρέκα Φιλμς.
Και για να πάρετε μια ιδέα του πόσο καταλυτική ήταν η σκηνοθετική καρέκλα του, ακούστε αυτό. Μόνο την ίδια χρονιά με το Kομπιούτερ του θανάτου, γύρισε το Άκρως κουφό κολλέγιο (είχε σίκουελ την επόμενη το Σούπερ κουφό κολλέγιο…), την Γυναίκα νίντζα, το ΕΣΥ: Εθνικό Σύστημα Υστερίας, το Εδώ παπάς εκεί λαπάς, το Μερικές τον προτιμούν παρθένο.
Αν μην τι άλλο, δουλευταράς!
Όσο για τον πρωταγωνιστή του Κομπιούτερ του θανάτου, Άκη Φλωρεντή, είχε γεννηθεί στις 6 Ιανουαρίου 1955 ως Μπαρούχ Φλωρεντίν. Είχε εβραϊκή καταγωγή και άλλαξε το όνομά του σε αυτό με το οποίο ασχολήθηκε με την υποκριτική. Μετά την χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας δεν έβρισκε δουλειά και το γύρισε στη μουσική. Έπαιζε κιθάρα, πιάνο, ακορντεόν και τραγουδούσε σε τουριστικά μαγαζιά, ξενοδοχεία, μπαράκια, ακόμη και κρουαζιερόπλοια. Ο ίδιος σε παλιότερη συνέντευξή του παραδέχτηκε ότι ποτέ δεν είχε δεν την μεγαλύτερη cult επιτυχία του ολόκληρη. Απλά την θυμόταν αμυδρά…
Τελικά έφυγε από αυτόν τον κόσμο στις 8 Φεβρουαρίου 2015, σε ηλικία 60 ετών, μετά από σοβαρό πρόβλημα υγείας. Κηδεύτηκε στο Εβραϊκό Νεκροταφείο της Νίκαιας. Ήταν παντρεμένος και είχε έναν γιο. Πρόλαβε τουλάχιστον να λάβει αναγνώριση ως cult σύμβολο σε ανάλογα φεστιβάλ…