CΑντιθετικά σχήματα. Αυτά θα ψάξει να αναζητήσει η γλώσσα σου μέσα στον εγκέφαλό σου, στην προσπάθειά της να περιγράψει μια ταινία του 2004 που βρίσκεται στο Ertflix, η οποία θα χαθεί στο πέρασμα των ετών, αλλά θα σε έχει σημαδέψει βαθιά.
Κάποιες ταινίες θα έπρεπε να έρχονται με προειδοποιητική κορδέλα, σαν τα Εύθραυστον/Fragile που αναγράφεται σε κούτες που έχουν γυαλικά. Το after effect, η επίγευση που σου αφήνει η ταινία Closer, επηρεάζεται σίγουρα από το υπέροχο soundtrack Blower’s Daughter του Ντέιμιεν Ράις, αλλά είναι το κερασάκι στην τούρτα αυτό το τραγούδι.
«Μην το δείτε νύχτα, μετά από μια ωραία βραδιά». Αυτό θα έπρεπε να συνοδεύει την, επί της ουσίας, προτελευταία ταινία του Μάικ Νίκολς, το Closer, από το πολύ μακρινό 2004. Άλλη μια ταινία έκανε ουσιαστικά ο Νίκολς, το 2007, το Charlie Wilson’s War, αλλά το αποτύπωμα που αφήνει το Closer, μάλλον 2-3 ακόμα ταινίες του μπορούν να το κοιτάξουν στα μάτια.
Σε αυτή την ταινία που βρίσκεται στο Ertflix μέχρι τις 19 Οκτωβρίου, πρωταγωνιστούν η Τζούλια Ρόμπερτς, η Νάταλι Πόρτμαν, ο Τζουντ Λο και ο Κλάιβ Όουεν, και είναι από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις όπου το καστ μιας ταινίας απαρτίζεται μόνο από 4 άτομα. Κανείς άλλος δεν έχει ατάκες, παρά μόνο αυτοί οι 4. Οι υπόλοιποι είναι απλά περαστικοί.
Δύο ζευγάρια. Ο Νταν (Λο) και η Άλις (Πόρτμαν), η Άννα (Ρόμπερτς) και ο Λάρι (Όουεν). Ο Νταν συγγραφέας, η Άλις δουλεύει σε στριπτιτζάδικο και δεν τη λένε Άλις, αλλά Τζέινς, μόνο που χρησιμοποιεί το Τζέιν ως stage name και το Άλις το λέει μόνο στον Νταν. Η Άννα είναι φωτογράφος και ο Λάρι δερματολόγος.
Οι 4 τους γνωρίζονται ένα βράδυ, με τους Νταν και Άννα να συνεργάζονται, καθώς αυτή τον φωτογραφίζει για τη φωτογραφία στο βιβλίο του.
Νταν και Άννα ερωτεύονται, χωρίζουν, η Τζέιν που είναι Αμερικανίδα καταλήγει να δουλεύει σε στριπτιτζάδικο και στο Λονδίνο, ο Λάρι χάνει τα λογικά του και σκαλίζει το κακάδι στην πληγή του, γνωρίζει την Τζέιν, την παίρνει για πριβέ χορό, κι ενώ φαίνεται πως Νταν και Άννα θα είναι μαζί, αυτό αλλάζει, με τον Λάρι να πατάει πάνω στις σωστές ρωγμές της Άννα για να την κάνει να μείνει μαζί του από οίκτο. Κι είναι οκ αυτός με αυτό.
Κι ενώ ο Νταν φαινόταν να καταλήγει στην αγάπη, αναγκάζεται να γυρίσει πίσω στη Τζέιν, που τη γνωρίζει ως Άλις, κι εκεί που πιστεύει ότι είναι πια όλα τα κομμάτια του παζλ στη θέση τους, θα καταλάβει πόσο βάναυσος είναι ο έρωτας. Πόσο απρόβλεπτος είναι που δε χρειάζεται καμία σταδιακή αποκλιμάκωση για να πεθάνει. Ένα πουφ γίνεται και ψόφησε.
Το Closer είναι μια σκληρά αληθινή, αδυσώπητη ταινία που δεν φέρνει μπροστά όλα τα βάναυσα συναισθήματα, αλλά έχει και μια βάναυση κατάληξη, αν υποθέσουμε πως καταφέρνει να σε κάνει να τα δεις όλα απο την οπτική του Νταν, που είναι τελικά ο πιο δαρμένος από αυτό το ανεκδιήγητο συναίσθημα που οι άνθρωποι αποκαλούμε Έρωτα.
Στην ταινία είναι ο Κλάιβ Όουεν που έχει τα πιο δυνατά σημεία στο σενάριο και καταφέρνει να τα αποδώσει ερμηνευτικά, κλέβοντας μέσα σε 2 σκηνές την παράσταση. Μία, εκεί που ανακαλύπτει την σχέση της Άννα με τον Νταν, κι άλλη μία όταν ο Νταν τον επισκέπτεται στο ιατρείο του.
Συμπυκνωμένο νόημα, 3 πολύ καλές ερμηνείες, 1 υπερβατική, τι άλλο να σου δώσει ένα δραματικό ρομάντσο;