Εδώ στο Menshouse έχουμε αφιερώσει 2-3 κείμενά μας για τον Zodiac, έναν διαβόητο serial killer της Αμερικής που, όμως, δεν είχε ποτέ όνομα ή πρόσωπο. Υπήρχαν θεωρίες, οι περισσότερες βάσιμες, οδηγούσαν σε αυτό που τελικά αποκαλύφθηκε, αλλά τίποτα δεν έμοιαζε τόσο δεδομένο.
Είναι, μακάβριο το παράδειγμα που θα φέρουμε, σαν έναν αγνοούμενο. Μέχρι να βρεθεί νεκρός, πιστεύεις πως είναι νεκρός, αλλά διατηρείς μια μικρή ελπίδα.
Το Netflix ήρθε να σβήσει το μυστήριο και να μας αναγκάσει να πρέπει να διαχειριστούμε ότι το άγνωστο, το φαντασιακό, είναι πραγματικό, ήταν δηλαδή, εφόσον πια ο Zodiac δεν υπάρχει.
Στο ντοκιμαντέρ 3 επεισοδίων με τίτλο This Is The Zodiac Speaking, έχουμε την αποκάλυψη του προσώπου, του ονόματος και της φωνής του διαβόητου δολοφόνου που σκότωσε 5 ανθρώπους και έδρασε κυρίως μέχρι τις αρχές των 70s, όταν και μπήκε για μια 3ετία στη φυλακή και βγήκε.
Η αφήγηση έχει φτιαχτεί από την πλευρά της οικογένειας Σιγουότερ, από την οπτική των τριών μεγαλύτερων παιδιών, που σήμερα είναι στην 7η δεκαετία της ζωής τους, πριν από 60 χρόνια όμως, ήταν μικρά παιδιά και ο Άρθου Λι Άλεν, ο Zodiac, ήταν ένας δεύτερος πατέρας για αυτούς.
Με αυτόν πήγαιναν για καταδύσεις και ψάρεμα, πήγαιναν εκδρομές, αλλά έπρεπε να περάσουν πολλές δεκαετίες και μια δική του ομολογία στον μεγαλύτερο αδερφό των Σιγουότερ, για να αρχίσουν να ενώνουν τα κομμάτια του παζλ.
Ο Άλεν, ως εικόνα, δεν είναι αυτό που λένε στις ΗΠΑ serial killer material, δεν ήταν τότε, αλλά στο σήμερα, με την εμπειρία των τόσων περιπτώσεων, ένα σχετικά καλά εκπαιδευμένο μάτι, θα μπορούσε να καταλάβει πως μιλάμε για προβληματική περίπτωση.
Δάσκαλος που μάθαινε αποκρυπτογράφηση στους μαθητές του, που τους έβαζε να ακούνε τραγούδια για δολοφονίες, προφανώς και θα έπρεπε να θεωρηθεί από την πρώτη στιγμή ύποπτος και μια μητέρα να μην τον αφήνει κοντά στα παιδιά της.
Φαίνεται πως για τους Σιγουότερ, αυτή η κοντινή επαφή, λειτούργησε ως σωσίβιο, διότι δεν βρέθηκαν μπροστά στη δολοφονική μανία του Zodiac. Ο Άλεν όμως τους ομολόγησε πως τους έδινε χάπια νάρκωσης και επιδιδόταν σε σεξουαλική κακοποίηση τους, ειδικά της μεγάλης αδερφής, της Κόνι.
Το ντοκιμαντέρ είναι τρομερά κατατοπιστικό για την έρευνα, για το πώς διέφευγε ο Άλεν, αλλά και για τις φορές που τον είχε η αστυνομία μπροστά της, μα δε μπορούσε να κάνει τίποτα χωρίς τα στοιχεία. Ακόμα κι όταν έκαναν επιδρομή στο σπίτι του, κάποια στιγμή στα τέλη 80s, αν και βρήκαν αυτοσχέδιους μηχανισμούς έκρηξης, δεν βρήκαν τίποτα να τον συνδέει με τις δολοφονίες.
Η υπόθεση του Zodiac έφερε στην επιφάνεια μια σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας ως θεατές
Κάπως έτσι, χτίστηκε ένας μεγάλος μύθος, βασισμένος στα γράμματα που έστελνε με κρυπτογράφηση σε δημοσιογράφους και σε μια εφημερίδα, και ο μύθος γιγαντώθηκε τόσο που ο κόσμος – σε έναν βαθμό ίσως και οι Αρχές – δεν ένιωθαν έτοιμοι να πιστέψουν πως είχε βρεθεί.
Έμοιαζε σαν το αντίθετο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας αυτό που έγινε για 5 δεκαετίες (55 χρόνια για την ακρίβεια) με τον Zodiac. Δεν έκαναν οι άνθρωποι σύνδεση του προσώπου με αυτό που είχε χτιστεί στο μυαλό τους για τον μυστηριώδη δολοφόνο. Κι οι Σιγουότερ είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Παρά το ότι ήταν το 1992 όταν ο Άλεν ομολόγησε ποιος ήταν, έπρεπε να φτάσει το 2007 και η ταινία του Φίντσερ για να αρχίσουν να το πιστεύουν και να φτιάχνουν το παζλ που θα σφράγιζε το τέλος αυτού του μυστηρίου.
Ακόμα κι αν ο Άλεν έλεγε ο ίδιος μπροστά στην κάμερα πως είναι ο Zodiac, εκείνα τα χρόνια, ο κόσμος δεν θα άντεχε να βγάλει από το μυαλό του τη μυθοποίηση της υπόθεσης και θα ευχόταν να μην τελειώσει η έρευνα ποτέ.
Αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του ντοκιμαντέρ για έναν θεατή που δεν εμπλέκεται με κάποιον τρόπο στην υπόθεση, διότι ερμηνεύει μέσα μας κάποιες ψυχολογικές καταστάσεις που μας οδηγούν σε παράλογα αισθήματα και συμπεριφορές, που μέσα από αυτό το πρίσμα όμως, είναι πολύ λογικές.