Πιθανότατα, γύρω γύρω να διαβάσεις καλά λόγια για αυτή τη σειρά, ίσως σου προτείνουν να την δεις για το τρομερά ανατρεπτικό της φινάλε, αλλά, αν θες, άκουσέ μας, μην κάνεις το λάθος, μη χαραμίσεις τα νιάτα σου για να αφιερώσεις 5 ώρες σε αυτό το πράγμα που λέγεται “Missing You” στο Netflix κι ας σου λένε οτιδήποτε σου λένε οι άλλοι.
Ας ξεκινήσουμε από το Νο1. Η πρωταγωνίστρια είναι κάκιστη στην ερμηνεία της. Είναι κάκιστη και γιατί το ίδιο το σενάριο είναι κακό στον δικό της ρόλο, αλλά και γιατί η ίδια δεν ταιριάζει καθόλου με τον ρόλο. Ή είναι απλά κακή ηθοποιός. Δεν θα υιοθετήσουμε το 2ο, διότι δεν την έχουμε δει κάπου αλλού, θα αρκεστούμε να πούμε πως είναι από τις πιο κακές αποδόσεις αστυνομικού που έχουμε δει.
Κακή στην έρευνα, ακατάλληλη για να διαλευκάνει την υπόθεση εξαφάνισης δύο ατόμων διότι βάζει τα προσωπικά της ζητήματα να παρέμβουν σε συναισθηματικό επίπεδο και αυτό την καθιστά μη δυναμική στις αποφάσεις της, στην δράση της, δεν είναι δουλεμένος ο τρόπος που εκφράζεται σε αρκετές στιγμές, γενικώς χαλάει όλη τη σειρά. Και καλό να ήταν το σενάριο, η πρωταγωνίστρια το μετατρέπει σε μέτριο.
Τι θα δεις στη σειρά του Netflix
Στο Missing You έχουμε, λοιπόν, ως πρωταγωνίστρια την Κατ Ντόνοβαν, η οποία είδε τον πατέρα της να δολοφονείται μερικούς μήνες πριν, ταυτόχρονα ο σύντροφός της με τον οποίο θα ζούσαν μια ζωή μαζί, την παράτησε στο ξαφνικό και, μέσα σε όλα, καλείται να αναζητήσει δύο ξαφνικά αγνοούμενους.
Παράλληλα, καθώς έχει μπει σε dating app, πετυχαίνει το προφίλ του πρώην της, ματσάρουν, του στέλνει μήνυμα και επικοινωνούν. Στην πορεία όμως, θα αποκαλυφθεί πως δεν είναι αυτός που της στέλνει τα μηνύματα και πως υπάρχει μια εγκληματική οργάνωση που χρησιμοποιεί την εφαρμογή για να απαγάγει ανθρώπους, πλούσιους, να πάρει όλα τα στοιχεία τους, να κλέψει την περιουσία τους και μετά να τους σκοτώσει.
Κι όλο αυτό το κάνει ένας περίεργος παππούς μόνο και μόνο για να συντηρεί την εκτροφή σκύλων. Φανταστική ιδέα, πώς το σκέφτηκε ο Χάρλαν Κόμπεν, συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίζεται το Missing You. Αυτό βέβαια δεν είναι το κεντρικό στόρι της σειράς. Είναι παράλληλο, χωρίς να συνδέεται επ’ ουδενί με το βασικό, άρα παντελώς αχρείαστο για να σου δημιουργήσει κάποιο ενδιαφέρον ή να εστιάσεις.
Το μόνο που χρησιμεύει, είναι που εξαιτίας της έρευνας, η Κατ ξανασυναντά όντως από κοντά τον πρώην της, τον Τζος, και μαθαίνει πως έχει μια κόρη.
Ε, συμβαίνουν διάφορα και στις δύο ιστορίες που φέρνουν μια σοκαριστική αποκάλυψη για την Κατ, η οποία στο πρώτο επεισόδιο μαθαίνει πως αυτός που ομολόγησε για τη δολοφονία του πατέρα της, του αρχιφύλακα, δεν την διέπραξε, απλά φορτώθηκε το έγκλημα, διότι ήταν δις ισοβίτης και δεν είχε κάτι χειρότερο να πάθει.
Σοκαριστική είναι η αποκάλυψη μόνο για την ηρωίδα, αν μας ρωτάτε, για εμάς, που είμαστε ήρωες που φτάσαμε ως το τέρμα αυτή τη σειρά, είναι στο όριο του τραγέλαφου το όλο κόνσεπτ και, όπως το σκεφτόμαστε, δεν ξέρουμε κι αν θα μπορούσαν να το έχουν διαχειριστεί καλύτερα. Είχε δηλαδή αυτή η πλοκή, αυτό το premise την προοπτική για να γίνει καλύτερη σειρά από το Missing You; Δεν βρίσκουμε απάντηση σε αυτό.
Κι αφού δεν τη βρίσκουμε, καλύτερα να μη μπεις σε διαδικασία να δεις τη σειρά που βρίσκεται στο Νο2 του Netflix και ψάχνεις κι εσύ μετά απαντήσεις σε αλλούτερα πράγματα. Όπως τραγουδάει και ο Γιάννης Πάριος «άστο να πάει άστο, άστο πονάει άστο»…
Α, μην το ξεχάσουμε. Εννοείται πως ακόμα και το Squid Game 2 είναι καλύτερο από αυτή κι αν κάποιο πρέπει να είναι πιο πάνω, αυτό πρέπει να είναι!