Τις προάλλες κάτσαμε και… μετρήσαμε 48 λάθη, διαφόρων κατηγοριών, που έγιναν κατά τη διάρκεια των δυο ετών (1997-99) που οι «Δύο Ξένοι» παιζόντουσαν στο Mega και έσπαγαν τα κοντέρ τηλεθέασης. Μας άνοιξε την όρεξη αυτό το εναλλακτικό αφιέρωμα. Μας γέμισε νοσταλγία για μία από τις καλύτερες κωμικές σειρές που είδαμε ποτέ στην ελληνική τηλεόραση, η οποία ακόμα και σήμερα βλέπεται με την ίδια ευχαρίστηση, χωρίς ποτέ να την βαριόμαστε – κάθε άλλο.
Οι περισσότεροι θυμούνται από το σίριαλ των Ρήγα – Αποστόλου τις ατάκες της Ντίνας Κώνστα, ως Ντένη Μαρκορά – η αλήθεια είναι πως ήταν επικές. Από το «Μαρούσκα το Εβιάν» ως το «Χριστέ μου, τι ντεκαντάνς», από το «σε οικτίρω Φλώρα» ως το «Γιατί πετάγατε κέρματα; Γιατί είμαι χουβαρντού», πραγματικά θα μπορούσαμε να κάνουμε, ανετότατα, ολόκληρο κείμενο μόνο με όσα έλεγε αυτή η φοβερή και τρομερή τηλεοπτική περσόνα.
Σε αυτές τις γραμμές ωστόσο, είπαμε να σταθούμε σε μία άλλη ατάκα που έπαιζε συχνά πυκνά στη σειρά. Είχε ως αποδέκτη τον Αίαντα Μανθόπουλο, ο οποίος τόσο γρήγορα έφυγε από τη ζωή, το 2023, σε ηλικία μόλις 61 ετών. Από τη συμμετοχή του στους «Δύο Ξένους» τον ακολουθούσε το «Βρε Αία, βρε Αία» που του έλεγε ο Κωνσταντίνος Μαρκοράς (Νίκος Σεργιανόπουλος) και είναι άλλωστε από τις τελευταίες ατάκες που ακούστηκε ποτέ στη σειρά, στο αμφιλεγόμενο φινάλε. Αυτό που δεν ξέραμε για καιρό ήταν πως αυτή η ατάκα ήταν αποτέλεσμα της φιλίας που συνέδεε τους δύο ηθοποιούς εκτός πλατό. Ήταν ο ίδιος ο Αίας Μανθόπουλος που το είχε αποκαλύψει σε συνέντευξη που είχε δώσει στην τηλεόραση του Open:
«Ήμασταν πολύ φίλοι με τον Νίκο. Ήμασταν μαζί στο Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος. Με πείραζε, και μου έλεγε “βρε Αία, βρε Αία, που ήσουν χτες το βράδυ; Τι έκανες;” όταν μερικές φορές αργούσα να πάω στο καφενείο που βρισκόμασταν πριν από την πρόβα. Όταν αργότερα συναντηθήκαμε ξανά μετά στους “Δύο ξένους” και ήταν και χιουμοριστική η σειρά, αποφάσισε μόνος του να συνεχίσει την πλάκα και μέσα στο πλατό, ενώ δεν ήταν γραμμένο στο σενάριο. Κάναμε πλάκα μεταξύ μας, το κράτησε και έτσι το έβαλε και στη σειρά».
Ναι, πολλές φορές δεν χρειάζεται τελικά σενάριο ή κάποιος ιδιαίτερος δημιουργικός κόπος. Αρκεί μια ανθρώπινη επαφή, να υπάρχει χημεία. Αυτό που ορίζουμε, συχνά κοροϊδευτικά αλλά δεν παύει να κρύβει εντός του μεγάλο μέρος αλήθειας, ως «περνάμε καλά στα γυρίσματα και αυτό βγαίνει προς τα έξω». Και ως γνωστόν, όσα λένε οι φίλοι μεταξύ τους…
Πόσο στενάχωρο πάντως που ο Αίας Μανθόπουλος και ο Νίκος Σεργιανόπουλος (με τον γνωστό τόσο τραγικό τρόπο) δεν βρίσκονται πλέον ανάμεσά μας. Πόσο κοντράστ ως συνθήκη με το γέλιο που απλόχερα μας χάρισαν μέσα από την παρουσία τους στους «Δύο Ξένους»…