Θυμάσαι πέρυσι το «Αρχελάου 5» – πώς να το ξεχάσει κανείς, θα μας πεις. Με πόση ανυπομονησία το περιμέναμε όλοι και πόσο «άνθρακες ο θησαυρός» αποδείχθηκε; Ψεύτες να βγούμε το «Καλά θα πάει κι Αυτό» στην ίδια ρότα πηγαίνει. Του… καλά δεν θα πάει αυτό δηλαδή και ζητάμε προκαταβολικά συγνώμη για το κάτι σαν χιούμορ που μόλις προσπαθήσαμε να κάνουμε. Μάλλον είμαστε επηρεασμένοι από αυτό που είδαμε στην ΕΡΤ…
Ειλικρινά πάντως θα μας δώσει χαρά να χρειαστεί στο κοντινό μέλλον να επιστρέψουμε ξανά με νέο κείμενο γι’ αυτή τη σειρά, σε εντελώς άλλο ύφος αυτή τη φορά. Μιλώντας για ένα τηλεοπτικό προϊόν που έκανε τελικά τη ρελάνς και βρήκε βηματισμό στην πορεία του χρόνου. Όμως το πρώτο δείγμα ήταν αρκετά απογοητευτικό. Είδαμε κάτι νερόβραστο, με τον Δημήτρη Αποστόλου να μη δικαιολογεί το δεδομένο συγγραφικό του ταλέντο. Μία μάλλον αμήχανη προσπάθεια να συνδυαστεί η Τεχνητή Νοημοσύνη με τον έρωτα, μια μπερδεμένη ματιά σε κάτι που από το σενάριο προκύπτει πως δεν πολυκαταλαβαίνουμε ακριβώς και δεν αρέσει κιόλας.
Κατά βάση, ο ρυθμός ήταν (το) πρόβλημα. Ομοίως οι αποσπασματικές – παλιακές ατάκες που είχες την αίσθηση πως μπήκαν στο σενάριο απλά επειδή θεώρησαν πως θα ακουστούν ωραία και θα γίνουν viral, όχι επειδή εξυπηρετούν πραγματικά την πλοκή. Κάτι σαν τον «έχε χάρη μωρή που είσαι σαν την πολιτική ευθύνη στην Ελλάδα. Δεν την παίρνει κανείς» που λέει σε μια πελάτισσά κάποια στιγμή η Μαρία Λεκάκη, ως ιδιοκτήτρια ενός new age ψαράδικου, πλάι στον άνδρα της (Κώστας Κόκλας).
Να και το μεγάλο κλου, η (μοναδική;) ελπίδα για (άμεση) καλυτέρευση: Η σειρά διαθέτει εκλεκτή πρώτη ύλη, ένα καστ ηθοποιών που αποτελείται πέρα από τους Κώστα Κόκλα, Μαρία Λεκάκη και τους Γιάννη Ζουγανέλη, Τζίνη Παπαδοπούλου, Κωνταντίνα Κλαψινού, Γιώργο Χριστοδούλου, Ντόρα Μακρυγιάννη, Πάρι Θωμόπουλο, Μαρία Κωνσταντάκη, Πέτρο Σκαρμέα, Παναγιώτα Βιτεζάκη, Ίαν Στρατή, Κώστα Κορωναίο, Στέλιο Ιακωβίδη, last but not least και Μίρκα Παπακωνσταντίνου και Ελένη Φιλίνη. Όμως ακόμα και τα καλύτερα υλικά πρέπει να μαγειρευτούν σωστά για να βγάλουν κάτι νόστιμο.
Ξαναλέμε και τονίζουμε: Ένα επεισόδιο είναι ενδεικτικό, όχι και καταδικαστικό. Και τα «Εγκλήματα», για παράδειγμα, μια από τις μεγαλύτερες δηλαδή επιτυχίες όλων των εποχών στην ελληνική τηλεόραση, χρειάστηκαν κάμποσα επεισόδια για να πάρουν μπροστά, στην αρχή η σειρά πήγαινε προς το «κατεβάζω διακόπτες». Αλλά εκείνη η εποχή, τέλη 90’s αρχές 00’s, ήταν εντελώς διαφορετική. Οι δημιουργοί είχαν την ελευθερία να ελιχθούν, να τολμήσουν. Στις μέρες μας, η κωμωδία υποφέρει από «πρέπει» και «αγκυλώσεις», υστερεί σε φρέσκια ματιά. Γι’ αυτό και δυσκολευόμαστε να βρούμε νέο υλικό που θα μας κάνει να γελάσουμε πραγματικά.
Το «Καλά θα πάει κι Αυτό» μας πάγωσε ως πρώτη αίσθηση. Ελπίζουμε να ήταν απλά και μόνο το «τρακ της αρχής». Το σίγουρο είναι πως έχει άμεσα το χρόνο και το χώρο να πάει (στο) παρακάτω. Έχει επίσης και καλά στοιχεία για να πατήσει πάνω και να εξελιχθεί, προσωπικά για παράδειγμα μας κέρδισε τα μέγιστα η Ντόρα Μακρυγιάννη σε ρόλο εντελώς διαφορετικό απ’ αυτόν που μας είχε συνηθίσει. Η σειρά της ΕΡΤ θα μεταδίδεται από Δευτέρα έως Τετάρτη στις 22:45 (η ώρα δεν βοηθάει, παρεμπιπτόντως). Σήμερα συνεπώς, το part 2. Όσοι πιστοί…