Όταν μάθαμε το νέο πως το Χόλιγουντ ετοιμάζει το σίκουελ του «Blade Runner», η πρώτη, αυθόρμητη αντίδραση ήταν να αρχίσουμε να τα παίρνουμε μαζί του. Μιλάμε άλλωστε για το «Blade Runner» διάολε, μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών- τι σίκουελ και παραμύθια μας λένε; Δεν προσεγγίζονται τα αριστουργήματα, δεν επαναλαμβάνονται, αφήστε τα στην ησυχία τους.
Μετά μάθαμε πως σκηνοθέτης του «Blade Runner 2049» (όπως ονομάζεται το σίκουελ της ιστορικής ταινίας) θα είναι ο Ντένις Βιλνέβ. Εκεί τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν: ο Καναδός είναι ένας σκηνοθέτης που μοιάζει ανίκανος να γυρίσει μια μέτρια ταινία. Όλες του οι ταινίες είναι απίστευτες. Το όνομα του ήταν η απόλυτη εγγύηση πως το νέο Blade Runner θα είναι σίγουρα μια καλή ταινία.
Και μετά ήρθε το πρώτο τρέιλερ και μια μικρή ανατριχίλα μας έπιασε:
https://www.youtube.com/watch?v=GDscTTE-P-k&feature=youtu.be
Και μετά ήρθε και το δεύτερο τρέιλερ και οι ανατριχίλες έγιναν πολλαπλές:
Και τελικά, βρεθήκαμε να περιμένουμε πως και για την κυκλοφορία του «Blade Runner 2049», ενώ οι αποθεωτικές κριτικές που παίρνει στο εξωτερικό κάνουν την αγωνία μας και την προσμονή μας να αγγίζει δυσθεώρητα ύψη.
Πλέον, μετράμε αντίστροφα για την κυκλοφορία του. Τρεις και σήμερα. Μία και σήμερα. Το mood των ημερών καθορίζεται από αυτές τις δυο μαγικές λέξεις: Blade Runner.
Πως να τιθασεύσεις όμως την πώρωση; Πως να κάνεις τον εαυτό σου να ηρεμήσει από την προσμονή; Ένας μόνο τρόπος υπάρχει: προθέρμανση!
Ακολουθούν πέντε ταινίες προθέρμανσης, στο ίδιο στυλ με το «Blade Runner» ώστε να υποκαταστήσετε με κάποιον τρόπο το αίσθημα προσμονής:
12 Πίθηκοι
Το αριστούργημα του Τέρι Γκίλιαμ, ένα Sci Fi χωρίς ίχνος εφέ, χαμηλόφωνο αλλά ασύλληπτα ουσιώδες ως προς αυτά που λέει, μια mindfuck ιστορία που παίζει με το παράδοξο του ταξιδιού στο χρόνο, το «12 Πίθηκοι» έχει χαρακτηριστεί (δικαίως) το «Blade Runner» των 90s.
Μοιράζεται άλλωστε μαζί του τον ίδιο σεναριογράφο, τον απίστευτα ταλαντούχο κύριο David Peoples (κάποια στιγμή η σημασία του σεναριογράφου στο σινεμά πρέπει να αναγνωριστεί και να μαθαίνουμε τα ονόματά τους). Ταινία-φαινόμενο για το είδος του Sci Fi, ένας Μπρους Γουίλις και ένας Μπραντ Πιτ στις καλύτερες ερμηνείες της ζωής τους, το «12 Πίθηκοι» είναι must see για οποιονδήποτε λέει πως του αρέσει το Sci Fi.
Arrival
Το μεγάλο τεστ του Ντένις Βιλνέβ πριν μπει στα χωράφια του τιμημένου είδους, μια πρόβα-τζενεράλε για τον Καναδό πριν μας παρουσιάσει το Blade Runner του. Ο Βιλνέβ αριστεύει στο… διαγώνισμα, δείχνει πως το προσωπικό του στίγμα στον χώρο του Sci Fi συμβαδίζει απόλυτα με την φιλοσοφία του «Blade Runner» και παραδίδει ένα αριστούργημα, μια από τις καλύτερες ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας.
Το Arrival, η ιστορία του Βιλνέβ για την άφιξη των εξωγήινων στη Γη, η προσωπική του ερωτική εξομολόγησή του «2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος» του Κιούμπρικ, είναι μια ταινία που την βλέπεις και αδυνατείς να περιγράψεις με λόγια τα συναισθήματα που σου προκαλεί. Είναι μια ταινία που κατά βάση την βιώνεις. Έπος.-
Ex Machina
Ό,τι πιο «Blade Runner» μπορείς να φανταστείς, το «Εx Machina» του Άλεξ Γκάρλαντ δεν κρύβει ποτέ τις αναφορές του. Αντίθετα, περηφανεύεται ανοιχτά για αυτές. Θέτοντας τα ίδια φιλοσοφικά ερωτήματα με την ιστορική ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ καταφέρνει να ανοίξει μια πολύ βαθιά συζήτηση, αναντίστοιχη φυσικά το μικρού του μπάτζετ.
Τι σημαίνει Ύπαρξη; Πως ορίζεται η συνείδηση; Και τελικά αν νιώθεις, αν αισθάνεσαι, αν αγωνιάς, όλα αυτά δεν σημαίνουν πως υπάρχεις; Και αν είσαι αποτέλεσμα τεχνολογίας; Είσαι λιγότερο πραγματικός; Ένας φόρος τιμής στο «Blade Runner», γεμάτος σεβασμό αλλά και ταυτόχρονα, πρωτογενής και πρωτότυπος ως προς το περιεχόμενό του, το «Εx Machina» είναι ένα διαμαντάκι και, μάλιστα, ήδη κλασικό.
Gattaca
Εισπρακτική αποτυχία την εποχή του, ταινία με καλτ στάτους αργότερα, αναγνωρισμένο ως παραπεταμένο αριστούργημα πλέον. Το «Gattaca» είναι μια ταινία για την οποία ο «πατριάρχης» του New Wave Sci-Fi, ο Φίλιπ Κ. Ντικ θα ένιωθε περήφανος. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερο κοπλιμέντο για μια ταινία του είδους από αυτό.
Μελαγχολική ατμόσφαιρα, πεσιμιστικό κλίμα, δυστοπικό περιβάλλον, ερωτήματα περί θρησκείας και ανθρώπινου ανταγωνισμού, το «Gatacca» ακολουθεί και επεκτείνει την λογική του φιλοσοφικού Sci-Fi που το «Blade Runner» υπηρέτησε όσο καμία άλλη δημιουργία.
Blade Runner
Πως να λείπει από μια τέτοια λίστα; Απλά δες το τελευταίο, δες το ακριβώς πριν πας να δεις την ταινία του Βιλνέβ. Αν είναι δυνατόν, δες το ακριβώς την ίδια μέρα! Διασκευάζοντας (πάρα πολύ ελεύθερα…) το ασύλληπτα ιδιοφυές «Ηλεκτρικό Πρόβατο» του Φίλιπ Ντικ, ο Ρίντλεϊ Σκοτ μας μεταφέρει σε ένα μακρινό μέλλον όπου οι άνθρωποι, με εξαίρεση τους πιο προβληματικούς εξ’ αυτών, έχουν εγκαταλείψει την Γη και ζουν σε άλλους πλανήτες όπου ρομπότ με ανθρώπινη μορφή και τεχνητή νοημοσύνη τους υπηρετούν. Τι γίνεται όμως όταν το αίσθημα της ελευθερίας ξυπνάει μέσα στα ρομπότ όπως συμβαίνει ακριβώς με κάθε νοήμων ον; Τα δάκρυα, οι αναμνήσεις, τα όνειρα, η βούληση δεν αρκούν για να σε κάνουν αληθινό; Κι αν ο μοναδικός τρόπος για να ζήσεις ελεύθερος είναι να σκοτώσεις τον Δημιουργό σου;
Ένα από τα καλύτερα νουάρ όλων των εποχών, ένα από τα καλύτερα Sci Fi όλων των εποχών, μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Η τελευταία σεκανς πρέπει να διδάσκεται σε κάθε σχολή κινηματογράφου που σέβεται τον εαυτό της, το τελευταίο πλάνο πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους είναι το υλικό από το οποίο παράγονται οι ανατριχίλες, ο ιστορικός, επικός μονόλογος του Ρόι Μπάτι είναι η επιτομή του ύπαρξισμου.
Τίποτα δεν μπορεί να το ξεπεράσει. Οι ταινίες θα φτιάχνονται, θα βλέπονται, θα ξεχνιούνται και το Blade Runner θα παραμένει στην κορυφή του είδους.
Ή και όχι…
«I’ve seen things you people wouldn’t believe. Attack ships on fire off the shoulder of Orion. I watched c-beams glitter in the dark near the Tannhäuser Gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain. Time to die».
https://www.youtube.com/watch?v=qgz6jFxMpyk