Είναι δυνατόν να αποκαλείς τον εαυτό σου νέρντουλα και να μην έχεις δει ποτέ στη ζωή σου Star Wars; Είναι. Τουλάχιστον έτσι με συμφέρει να ισχύει. Δεν ξέρω αν με θεωρείς κατάπτυστο ή θεωρείς την άποψη μου μια μπούρδα και δεν την παίρνεις καν στα σοβαρά, αλλά νομίζω ότι που και που μετράει να ακουστεί η σκέψη ημών των παντελώς άσχετων. Το Last Jedi ήταν η πρώτη μου βουτιά στα νερά του Star Wars. Και η τελευταία ίσως.
Οφείλω να είμαι ειλικρινής. Είχε τύχει να δω κάποτε Star Wars, αλλά αποσπασματικά. Ήταν το 2001 νομίζω, ή μάλλον ήταν η ταινία που βγήκε το 1999 και την έβλεπα το 2001. Την έδειχνε ο ΑΝΤ1. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Liam Neeson σε ρόλο Qui-Gon Jinn. Πρέπει να κρατήθηκα 10 λεπτά με το βλέμμα στην οθόνη. Κι ενώ η μάνα μου ήταν καραψημένη που έβλεπε το Star Wars. Πέρασαν 16 χρόνια για να προκύψει μια πιο ολοκληρωμένη επαφή με το σύμπαν του George Lucas.
Μια επαφή που δεν θα είχε προκύψει αν δεν ήμουν κοιλιόδουλος και δε σκεφτόμουν τα νάτσος με τσένταρ λιωμένο από τα Odeon. Είχε φαγωθεί ένας φίλος να πάμε να το δούμε κι εγώ υποκινούμενος από αυτή την επιθυμία, τον ακολούθησα. Το Last Jedi μου προξένησε το ενδιαφέρον όσο το έβλεπα, χωρίς όμως να έρθει στιγμή που είπα «ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΩΡΑ ΡΕ;», ή έστω να ένιωσα αυτό το thrill που καταλαμβάνει κόσμο και κοσμάκη κάθε που κυκλοφορεί μια ταινία.
Ίσως να φταίει που πέρασα το πρώτο 20λεπτο χωμένος στα νάτσος και το τσένταρ. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που κράτησε τον ενθουσιασμό σε μη αξιοσημείωτα επίπεδα. Συζητώντας με φίλους περί του σύμπαντος του Lucas, άλλος έλεγε ότι δεν του αρέσει το ίδιο τώρα που δεν υπάρχει ένας κακός όπως ο Darth Vader. «Είναι πολύ φλώρος ο Kylo Ren» εκστόμισε. Προσωπικά ο Kylo Ren μου άρεσε αρκετά. Έχω ούτως ή άλλως μια συμπάθεια στον Adam Driver, οπότε κάπως με κράτησε αυτή η σύγκρουση που έχει μέσα του. Ήταν καλός και ο Mark Hamill ως Luke Skywalker. Ειλικρινά, δεν είμαι αρμόδιος για να κρίνω την εξέλιξη των ρόλων της πρώτης τριλογίας.
Μπορώ να πω όμως ότι δεν ένιωσα τίποτα το ιδιαίτερο με κανέναν άλλο χαρακτήρα. Πολλώ δε με την Ray, που μου φάνηκε ασύντακτη και αταίριαστη με τις απαιτήσεις του ρόλου. Σίγουρα μια ταινία δεν μπορεί να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του κάθε τυχάρπαστου όπως εγώ. Απλώς το καταθέτω. Θα ήθελα να πάρει μια άλλη τροπή ο ρόλος της. Θα με ιντρίγκαρε να αφεθεί ένα τεράστιο μυστήριο για την δική της σύγκρουση και για το πως έχει φτάσει να κατέχει την Δύναμη των Jedi. Κάτι που μπορεί να συμβεί στην τελευταία ταινία. Ή να συμβαίνει ήδη. Εγώ μια φορά δεν το ένιωσα. Είδα απλώς μια κοπέλα να μυείται στην κουλτούρα των Jedi.
Αδιαφορία που προκάλεσαν και οι νέοι ρόλοι. Ο Po, ο Finn, αλλά και η Leia. Η Holdo εξελίχθηκε σε έναν X-Factor της σωτηρίας της Αντίστασης. Μαζί με τον Kylo οι πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Το μεγαλύτερο ξενέρωμα ήρθε με τον Snokes. Προσδοκούσα έναν κακό με πολυπλοκότητα, ένταση και περισσότερη παρουσία. Δεν συνέβη. Με αποζημίωσε στο ελάχιστο η σκηνή με τον θάνατό του. Τελεία.
Εν κατακλείδι (όχι ρε Στέργιο, δεν γράφεις έκθεση τρίτης λυκείου), το Star Wars: The Last Jedi είναι μια fun to watch ταινία. Παραπάνω δεν πάει. Κρίνοντας από συζητήσεις με φανατικούς, νομίζω ότι δεν θα πήγαινε ακόμα κι αν είχα τη δική τους δέσμευση με το στόρι.
