3 τιμές σε ταβέρνα που είναι απροκάλυπτη «κλεψιά»

Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μην… παραγγέλνει!

Δεν χρειάζεται να έχεις φάει «λυπητερή» σε κάποιο γκουρμέ εστιατόριο ή κάποια τουριστική ταβέρνα.

Ούτε να είσαι σπαγκοραμμένος εξηντατρίχης που σφίγγει τα ευρώ στην παλάμη του μέχρι να ματώσει.

Χωρίς να συμβαίνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο -με μια μικρή εμπειρία μονάχα σε ελληνικά φαγάδικα- έχεις/έχουμε διαπιστώσει μια μεγάλη αλήθεια.

Ότι υπάρχουν κάποια πιάτα που είναι ελαφρώς υπερτιμημένα.

Που στον κατάλογο «χτυπιούνται» αλύπητα.

Και μπορεί να σου γλυκαίνουν την καταπιόνα, αλλά «πονάνε» αδικαιολόγητα την τσέπη σου.

Όπως, για παράδειγμα, τα εξής:

Χωριάτικη σαλάτα

Ο ορισμός του υπερτιμημένου (ή μάλλον υπερτιμολογημένου) πιάτου. Όχι από πλευράς γεύσης: Η χωριάτικη ήταν, είναι και θα είναι πάντα ευλογημένη και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ παραγγελία σε κάθε «ξέσκισμα» που λαμβάνει χώρα σε ταβέρνα. Όσο νόστιμη κι αν είναι όμως κι όσο κι αν σου μυρίζει (ειδικά το καλοκαίρι), η σχέση με την τιμή της είναι σχεδόν πάντα δυσανάλογη.

Γιατί τα απλούστατα και φτηνά υλικά από τα οποία αποτελείται δεν δικαιολογούν τιμές τύπου 8,5 ευρώ. Το γεγονός ότι το ακριβότερο εξ αυτών (η φέτα) μπαίνει ενίοτε ως διακοσμητική αδυνατίζει κι άλλο το επιχείρημα ότι «τα κάνει τα λεφτά της». Και είναι κρίμα αφότου θα την έχεις απολαύσει να μην σου έχει μείνει η παπάρα στο λάδι, αλλά η παπάρα στον… λογαριασμό!

Μπιφτέκια

Έχουμε ασχοληθεί αναλυτικά στο παρελθόν με τα θέμα «μπιφτέκια». Και πιο συγκεκριμένα με το αξιοσημείωτο φαινόμενο του να αρέσουν σχεδόν σε όλους, αλλά σχεδόν κανείς να μην τα παραγγέλνει ως μερίδα του στην ταβέρνα. Ε, ίσως στους λόγους που συμβαίνει αυτό θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε και την τιμή τους. Όχι ότι κοστίζουν τίποτα τρελά λεφτά, αλλά σίγουρα όχι λεφτά που να αρμόζουν τις περισσότερες φορές στην ποιότητα και την ποσότητά τους.

Διότι είναι που είναι δύσκολο να χορτάσεις με μπιφτέκια, συχνότατα σου σερβίρουν μερίδα που να μοιάζει με ορεκτικό. Εξίσου συχνά έχουν παραψηθεί και χάνοντας κάθε υγρό στοιχείο, θρυμματίζονται στο στόμα σου. Και να μην πούμε για το πολύ πιθανό ενδεχόμενο ο κιμάς να είναι (για λόγους οικονομίας του καταστηματάρχου) «νοθευμένος». Με λίγα λόγια εστιατόριο που έχει τα μπιφτέκια από 9 ευρώ και πάνω σε έχει πιάσει Κότσο…

Καλαμαράκια

Δεν χρειαζόταν να «σκάσει» η περιβόητη ιστορία από τη Μύκονο (όπου τουρίστες ψειρίστηκαν 591 ευρώ για να φάνε έξι μερίδες) για να συνειδητοποιήσει κανείς πως τα καλαμαράκια είναι συχνότατα… φαρμακείο. Λίγα χιλιομετράκια να έχεις γράψει σε εστιατόρια και ταβέρνες έχεις απορήσει κι εσύ για ποιον λόγο το συγκεκριμένο πιάτο χρεώνεται τόσο ακριβά. Κι εντάξει να είναι φρέσκα, θα πεις χαλάλι. Ειλικρινά όμως, πόσες φορές αυτά που σου σερβίρονται είναι φρέσκα;

Ok, είναι θαλασσινό και τα θαλασσινά πάντοτε χρεώνονται παραπάνω. Σπάνια όμως η ποιότητα των καλαμαριών είναι τέτοια που να σου μείνουν αξέχαστα. Που να μυρίσεις θάλασσα πάνω τους. Που να ΜΗΝ μουρμούρισες «πάλι κατεψυγμένα φάγαμε». Και που να μη σκέφτηκες εντέλει ότι είναι μaλακία να ξηλώνεσαι τόσο πολύ για ένα… μαλάκιο. Ειδικά όταν τα πληρώνεις από 8,5 ευρώ και πάνω…