Σε όλα τα μεγάλα διλήμματα για το τι να παραγγείλεις το βράδυ, κυριαρχούν το σουβλάκι, η πίτσα και το μπέργκερ. Υπάρχει όμως ένα street food που ελάχιστοι εκτιμούν και κατά βάση μετά από ένα ξενύχτι-μεθύσι: το χοτ ντογκ.
Ειλικρινά τώρα, γιατί δεν υπάρχει ποτέ σε κανένα δίλημμα; Ρητορικά ρωτάω. Η απάντηση έπρεπε να είναι γνωστή. Γιατί το χοτ ντογκ έχει το με διαφορά πιο επικίνδυνο επεξεργασμένο προϊόν σε επίπεδο street food, το λουκάνικο. Με κάθε χοτ ντογκ κινδυνεύεις να πάθεις απόφραξη στις αρτηρίες. Χώρια του ότι τα γουρούνια δεν είναι για φαγητό, αλλά για αγκαλιές.
Πάμε όμως στο θέμα μας. Εγώ είχα πάντοτε μια ροπή προς το χοτ ντογκ. Τρελαινόμουν για το λουκάνικο όσο έτρωγα κρέας. Το έβαζα στο πρωινό με τα αυγά, το έτρωγα σε ροδέλες κομμένο με τη μακαρονάδα, του έδινα και καταλάβαινε. Δε θα ξεχάσω τον ενθουσιασμό των 20 ετών μου όταν βρήκα μαγαζί στο Γκάζι που έφτιαχνε χοτ ντογκ με 1.20 και πήγαινε και έτρωγα 3-4.
Όταν πήρα την απόφαση να κόψω το κρέας, ήταν αυτό που φοβόμουν ότι θα μου λείψει περισσότερο. Και μέχρι χθες δεν είχα βρει κανένα φυτικό λουκάνικο που να με καλύπτει. Πολύ περισσότερο, δεν είχα βρει κανένα λουκάνικο φυτικό σε μενού μαγαζιών που να με ελκύει.
Μέχρι που ένας φίλος με έσυρε μέχρι το The Vegan Vandal στο Παγκράτι, το οποίο είναι κιόλας η γειτονιά μου. Κι όμως δεν το είχα τιμήσει ποτέ μέχρι χθες. Μόλις τσέκαρα το μενού, είδα το χοτ ντογκ και κάτι μέσα μου ξύπνησε τον 20χρονο Στέργιο που ήθελε να δοκιμάσει. Αυτή τη φορά δίχως τύψεις.
Όπερ και εγένετο. Ένα μπουρί βρισκόταν μπροστά μου περίπου 10 λεπτά αργότερα και έλεγξα την επιθυμία μου να του ορμήσω σαν αρσενικός καρχαρίας σε θηλυκό, μόνο και μόνο για να θαυμάσω το μέγεθος και τηην ομορφιά του.
Κρατήθηκα 2 λεπτά, στα οποία μου μιλούσε ο φίλος κι εγώ έκανα πως τον άκουγα, αλλά το βλέμμα μου γύρισε στα μουλωχτά προς τα δεξιά. Κάποια στιγμή τον παρατηρώ και είδα ότι και το δικό του βλέμμα έκλινε προς τα αριστερά. «Επειδή σε βλέπω που θες να μου φας το κορίτσι, σταμάτα να μιλάς και άσε με να την απολαύσω».
Κρατσανιστό και αφράτο ψωμί, κέτσαπ, μουστάρδα και vegan μαγιονέζα, λάχανο, καρότο κι ένα λουκάνικο μαγειρεμένο ωσάν λουκούμι. Όλα μαζί συνδέθηκαν για να φτιάξουν μια μπουκιά που δε σου επιτρέπει να έχεις καμία άλλη σκέψη στο μυαλό σου.
Χοτ ντογκ, ήμασταν χρόνια σε απόσταση, αλλά η ζωή θέλει να ενωθούμε ξανά.
View this post on Instagram
The Vegan Vandal, Αμύντα 15, Παγκράτι