Από τον Οκτώβριο του 2020 στον Πειραιά, εκεί δηλαδή που έκαναν δεύτερη πατρίδα τους πολλοί Μανιάτες, λειτουργεί το «Τι πίτα τραβάς» όπου βρίσκει κανείς την «τραβηχτή» και μάλιστα σε δύο εκδοχές. Τόσο στην παραδοσιακή της μορφή, όσο και μια πιο κοντά στα σημερινά δεδομένα.
Όποια κι από τις δύο κι αν δοκιμάσετε, είναι σίγουρο ότι δεν θα μείνετε παραπονεμένοι! Άλλωστε φτιάχνεται από τα χέρια της Ευτυχίας Τουλγέρογλου και του συζύγου της, Σπύρου Σούμπαση, με τον δεύτερο να έχει καταγωγή από την Μάνη και να έχει μυηθεί από την ίδια την μητέρα του. Δηλαδή από την καλύτερη!
Αφού λοιπόν είδαν και αποείδαν και διαπίστωσαν ότι παρά τους τόσους και τόσους Μανιάτες που ζουν και εργάζονται στον Πειραιά κανένας δεν… φιλοτιμήθηκε να ανοίξει ένα μαγαζί και να σερβίρει καλούδια από αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο, αποφάσισαν να καλύψουν το κενό. Αν και οι ίδιοι ζουν στην άλλη άκρη της Αττικής και συγκεκριμένα στον Γέρακα, έφτιαξαν έναν ιδιαίτερο χώρο στον πεζόδρομο πίσω από το Δημοτικό Θέατρο.
Εκεί όλοι (όχι μόνο όσοι κατάγονται από την Μάνη) μπορούν να απολαύσουν «τραβηχτή» πίτα, πασπαλισμένη με αλάτι και ρίγανη, κρέας σε καλαμάκι (χοιρινό ή σύγλινο) και κεφαλοτύρι. Βέβαια, την παράσταση κλέβει η «τραβηχτή», ένα κλασικό παράδειγμα της «φτωχικής» και ταυτόχρονα πλούσιας σε γεύση κουζίνας της περιοχής.
Οι Μανιάτισσες μανάδες –ειδικά σε περιόδους δύσκολες- και τέτοιες ο τόπος γνώρισε πολλές, συνήθιζαν να έφτιαχναν αυτές τις πίτες, χρησιμοποιώντας βασικά υλικά και ό,τι άλλο υπήρχε διαθέσιμο. Λίγο αλεύρι, λίγο (αλλά εκλεκτό) λάδι ελιάς, αλάτι και ρίγανη ετοίμαζαν ένα φαγητό το οποίο θα έδινε δύναμη, αλλά ταυτόχρονα θα ήταν και ευχάριστο για όποιον το κατανάλωνε.
Φυσικά αυτή η λιτότητα παρατηρείται σε όλες τις εκφάνσεις του μαγαζιού, αφού ο Σπύρος και η Ευτυχία έβαλαν πολλή προσωπική εργασία για να στήσουν τον χώρο τους, δίχως να συνεργαστούν καν με κάποιο γραφείο. Άλλωστε δεν θα ταίριαζε και τίποτα διαφορετικό σε κάτι που σε παραπέμπει στην Μάνη.
Το μυστικό έτσι κι αλλιώς δεν κρύβεται στην διακόσμηση, αλλά στην «άχαστη» συνταγή και βέβαια στα αγνά και προσεχτικά επιλεγμένα υλικά, πάντα φρέσκα κι έτοιμα να ικανοποιήσουν όλους όσους θα βρεθούν εκεί και θα πάρουν (κυριολεκτικά) γεύση από αυτόν τον ιδιαίτερο σε όλα του τόπο.