Όταν το 1945 ο Ευάγγελος Αγιακλόγλου, ένας Μικρασιάτης με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη, άφηνε πίσω του το βιος του στην άλλη πλευρά του Αιγαίου και έβρισκε νέα στέγη στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, δεν είχε πολλά πράγματα μαζί του. Κουβάλησε, όμως, στις «αποσκευές» του μυαλού του κάτι ανεκτίμητο: Τις συνταγές για μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται να γράφεται ακόμη και σήμερα!
Ενδεχομένως ορισμένοι από όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές, οι πιο μυημένοι, να έχουν αναγνωρίσει ήδη το θέμα. Άλλοι ίσως να κάνουν το ίδιο απλά και μόνο με την αναφορά του ονόματος της αλυσίδας –πια- ζαχαροπλαστείων «Τα Γιούλια», με το πρώτο από αυτά να εμφανίζεται στην πλατεία Μεσολογγίου στη Νέα Ιωνία από τον παππού Βαγγέλη που συνήθιζε να βάζει αγάπη με οποιονδήποτε τρόπο στην ζωή του.
Σε αυτήν κυρίαρχη θέση είχε η σύζυγός του, την οποία αποκαλούσε χαϊδευτικά «Γιούλια», για να συγκρίνει την ομορφιά της και την χαρά που του έδινε, με αυτήν από τους όμορφους μενεξέδες. Κάπως έτσι όταν εκείνη έφερε στον κόσμο το πρώτο παιδί τους και ταυτόχρονα άνοιξε και το πρώτο ζαχαροπλαστείο τους.
Εκεί πρώτα οι κάτοικοι της περιοχής και στη συνέχεια άλλοι από διαφορετικές γειτονιές άρχισαν να παίρνουν γεύση από τις δημιουργίες του. Σιροπιαστοί μπακλαβάδες, απολαυστικά γαλακτομπούρεκα, παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού και φυσικά οι… χιονούλες! Το vintage γλυκό σήμα-κατατεθέν που έρχονται πια να φάνε από όλη την Αθήνα!
Το μυστικό της επιτυχίας προφανώς βρίσκεται στην συνταγή που πέρασε την θάλασσα μαζί με τον παππού Βαγγέλη και αυτός στην συνέχεια το πέρασε από γενιά σε γενιά. Εμείς ως πελάτες μπορεί να το αγνοούμε, αλλά σίγουρα μπορούμε να το απολαμβάνουμε και μάλιστα σε… ποσότητες. Και αυτό διότι πρόκειται για ένα γλυκό αφράτο, με κάθε μπουκίτσα να είναι αλάφρη χωρίς να λιγώνει και να σε… μπουκώνει με ζάχαρη.
Το φρέσκο παντεσπάνι που περιβάλλει την υπέροχη κρέμα δένει μοναδικά με την ποιοτική και τριμμένη καρύδα (από την οποία το γλυκό πήρε το όνομά του) και δημιουργεί έναν μοναδικό συνδυασμό που αξίζει να δοκιμάσει ο καθένας στα «Γιούλια»! Άλλωστε χιονούλες βρίσκεις σχεδόν παντού, σαν την δική τους όμως, όχι!