«We make croissants» είναι το ξεκάθαρο μήνυμα-μότο του Σενόλ που υπόσχεται ότι για να δοκιμάσεις ένα θεσπέσιο κρουασάν δεν χρειάζεται να ετοιμάσεις ταξίδι μέχρι τον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι. Αρκεί ένα πολύ πιο σύντομο μέχρι την σκιά του Λευκού Πύργου στην Θεσσαλονίκη που θα αποζημιώσει και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο!
Για τους βορειοελλαδίτες ο Σενόλ δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Έφτιαξε όνομα ως αρτοποιός και ζαχαροπλάστης στο ξενοδοχείο «Sani» και όταν αποφάσισε να δημιουργήσει τον δικό του χώρο στην συμπρωτεύουσα στην οδό Παλαιών Πατρών Γερμανού, οι ουρές είχαν αρχίσει να σχηματίζονται πριν καλά-καλά εγκαινιαστεί το κατάστημα, που λέει ο λόγος.
Πολλοί θα αναρωτιούνται πώς γίνεται ένας Τούρκος να μην καταπιάνεται με σιροπιαστά για τα οποία φημίζεται η Ανατολή, αλλά να προτιμά τα κρουασάν που θεωρούνται γαλλική υπόθεση. Την απάντηση την γνωρίζει καλά ο ίδιος, ο οποίος έχει μετατρέψει την παρασκευή αυτού του γλυκίσματος σε επιστήμη, αλλά για να κάνουμε κι ένα μικρό μάθημα ιστορίας, οι μακρινοί πρόγονοί του, δηλαδή οι Οθωμανοί έχουν βάλει (άθελά τους) κι αυτοί το χεράκι τους!
Κι αυτό διότι το κρουασάν οφείλει την ύπαρξή του –υπό μία έννοια- σε αυτούς. Όταν έφτασαν στο σημείο να πολιορκήσουν το 1683 την Βιέννη της σημερινής Αυστρίας, οι πρώτοι που αντιλήφθηκαν τα εχθρικά στρατεύματα έξω από την πόλη ήταν εκείνοι που ήταν ξύπνιοι από τα χαράματα, δηλαδή οι αρτοποιοί! Όταν λοιπόν ο κίνδυνος πέρασε, θέλησαν να ευχαριστήσουν όσους συνέβαλαν στην υπεράσπιση της πόλης, μοιράζοντας ένα γλύκισμα που ουσιαστικά αποτελεί τον προπομπό του σημερινού κρουασάν.
Έκτοτε βέβαια έπαιξε το ρόλο της η γαλλική φινέτσα που διαμόρφωσε το κρουασάν και κάπου εδώ εμπλέκεται και ο Σενόλ ο οποίος μπορεί να υπερηφανεύεται σήμερα ότι τα δικά του έργα δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα από τις δημιουργίες των… Παρισίων! Το αντίθετο, μάλιστα!
Όλο το μυστικό, είτε μιλάμε για γλυκό είτε για αλμυρό, κρύβεται προφανώς στον τρόπο παρασκευής της ζύμης, η οποία πρέπει να γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε να επιτευχθεί η κυψέλωση. Η ζύμη πρέπει να φουσκώσει έτσι ώστε όταν το κόβουμε στη μέση να βλέπουμε μέσα πολλές μικρές τρύπες. Όσο περισσότερες, τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα συνήθως. Και για να επιτευχτεί αυτό πρέπει κάποιος να είναι πραγματικός μάστορας στην φυλλοποίηση.
Είναι μια διαδικασία κατά την διάρκεια της οποίας η ζύμη περνιέται από πλάκες βουτύρου και στη συνέχεια αυτό επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά μέχρι να δημιουργηθεί το ιδανικό αποτέλεσμα που πρακτικά σημαίνει ένα κρουασάν τραγανό απ’ έξω, τρυφερό στο εσωτερικό του και φυσικά ελαφρύ, για να μπορέσεις να φας όσο το δυνατόν πιο πολλά.
Κι εφόσον βρεθείς στην Παλαιών Πατρών Γερμανού, είναι βέβαιο ότι θα θέλεις να δοκιμάσεις τα πάντα. Κρουασάν με γεύση τσίζκεϊκ, ή φυστίκι Αιγίνης, με νουτέλα ή μπουένο, μόκα και όρεο, monkey breads με καραμελωμένα μήλα και σοκολάτα, σάουρ τσέρι, σίναμον όβερολ, με γιαούρτι και μάνγκο, αλλά και η τελευταία άφιξη, το νέο Crookie που ήρθε για να δώσει τέλος στο αιώνιο δίλλημα: κρουασάν ή μπισκότο, συνδυάζοντας ιδανικά και τα δύο!
Φυσικά εδώ θα… αναστενάξεις και με τις αλμυρές παρασκευές όπου ξεχωρίζουν θα βρείτε όχι μόνο κρουασάν αλλά και μπαγκέτες με κοτόπουλο, κρέμα λιαστής τομάτας, τυρί, ελιά και μαρούλι (Apaki θα το ζητήσετε), το Milano με σαλάμι και τυρί, το Italiano με μορταδέλα, κρέμα πεκορίνο και ρόκα, το P and P (με προσούτο, παρμεζάνα, ρόκα και κρέμα φασκόμηλου), το Fume με καπνιστό σολομό, σπανάκι και blue cheese, το Carpese (με μοτσαρέλα, ντομάτα, ρόκα και πέστο βασιλικού) ή το Gruyere με γραβιέρα Μυκόνου, μαγιονέζα, καπνιστή μπριζόλα! Όρεξη να έχετε και ο Σενόλ είναι εκεί να σας την ικανοποιήσει…