Πρόκειται για ένα προϊόν της μητέρας φύσης που αν σε πιάσουν να το μεταφέρεις σε πολλές χώρες κινδυνεύεις να βρεθείς αντιμέτωπος με το νόμο. Μην βιαστείτε να θεωρήσετε πως μιλάμε για… ινδική κάνναβη ή κάτι άλλο παρεμφερές. Αντίθετα, ο λόγος γίνεται για ένα φρούτο το οποίο δεν συγκαταλέγεται στις απαγορευμένες ουσίες.
Εδώ μιλάμε για το ντούριαν. Τον επονομαζόμενο «Βασιλιά των φρούτων», του οποίου πάντως η φήμη είναι τρομερά διφορούμενη. Σχετικά με την γεύση του μπορεί να πει κανείς ότι είναι θέμα γούστου. Έτσι κι αλλιώς, δεν αρέσουν όλα σε όλους. Εκεί, όμως, που δεν τίθεται ζήτημα διαπραγμάτευσης και δεν υπάρχουν περιθώρια για διαφωνίες, είναι η μυρωδιά του.
Ναι, όλοι συμφωνούν στο ότι είναι ο πιο βρομερός ζωντανός οργανισμός στον πλανήτη. Και πολλοί το τρώνε με μεγάλη ευχαρίστηση, βάζοντας μάλιστα αρκετά βαθιά το χέρι στην τσέπη για να το κάνουν δικό τους.
Βρόμα η… δουλειά…
Πώς, όμως, είναι η μυρωδιά αυτού του φρούτου το οποίο συναντάται κυρίως σε χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας; Ορισμένοι, οι πιο… χαλαροί και επιεικείς, θα σου το παρομοιάσουν με κάποιο από τα λεγόμενα μπλε τυριά, που εδώ που τα λέμε δεν… φημίζονται για το άρωμά τους. Μπορεί να είναι νοστιμότατα μεν, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, δεν θα τα επέλεγε κανένας οίκος για βάση του… eau de toilette του!
Άλλοι πάλι, το προχωρούν ένα βήμα παραπάνω και λένε ότι η οσμή ενός ώριμου ντούριαν βρίσκεται πολύ κοντά στο κρεμμύδι. Πριν σπεύσετε να πείτε «εντάξει μωρέ, δεν εκπέμπει και δυσωδία το καψερό το κρεμμυδάκι, οφείλουμε να πούμε την πλήρη αλήθεια. Το συγκεκριμένο φρούτο, λένε, δεν μυρίζει απλά σαν κρεμμύδι, αλλά σαν ΣΑΠΙΟ κρεμμύδι. Χοντραίνει η δουλειά…
Τέλος, ορισμένοι το τερματίζουν. Σου λένε ορθά-κοφτά, φίλε ξέχνα ό,τι ήξερες. Το ντούριαν είναι τόσο ψηλά στη κλίμακα των… βρομύλων, που στέκεται επάξια δίπλα σε… υγειονομικές βόμβες όπως οι επί σειρά ημερών χρησιμοποιημένες και άπλυτες κάλτσες ή –ακόμη χειρότερα- σαν βόθρος…
Κι όμως, λένε, ότι είναι νόστιμο
Με όλο αυτό το… βιογραφικό, είναι απορίας άξιο με τι κότσια το πλησίασαν και το άνοιξαν για να το δοκιμάσουν για πρώτη φορά οι άνθρωποι πριν από χιλιάδες χρόνια. Λογικά μιλάμε για πολύ πεινασμένους και απελπισμένους τύπους, οι οποίοι αφού βούλωσαν με τα πενιχρά μέσα της παλαιολιθικής εποχής τα ρουθούνια τους, το έβαλαν στο στόμα και τότε άλλαξαν όλα!
Το ντούριαν οφείλει την ιδιαίτερη (αν μη τι άλλο) οσμή του στις περίπου 50 διαφορετικές πτητικές ενώσεις τις οποίες συναντάμε σε αυτό. Έχει διάφορες σουλφουρικές ενώσεις, αντίστοιχες με αυτές που υπάρχουν σε σκόρδα και κρεμμύδια, αλλά όχι μόνο αυτές. Επίσης αποτελείται και από κετόνες και εστέρες που –από την άλλη μεριά- του χαρίζουν μια πιο γλυκιά και παράλληλα φρουτώδη γεύση, πολύ διαφορετική από αυτήν που σε προϊδεάζει η… βρομερή φήμη του.
Το ίδιο το φυτό ως υφή φαίνεται να μοιάζει αρκετά με το αβοκάντο. Είναι δηλαδή αρκετά παχύρευστο και κρεμώδες και αρκετοί είναι εκείνοι που θα σου πουν πως βρίσκουν σε αυτό μια γλυκιά και ταυτόχρονα τυρένια επίγευση. Σύμφωνα με αυτούς, δηλαδή, συναντούν την ίδια ώρα «πινελιές» μελιού, βανίλιας ή καραμέλας, μαζί με μια πικάντικη αλμύρα, αν μας επιτρέπεται ο όρος.
Και πώς τρώγεται αυτό;
Η ερώτηση που προκύπτει προφανώς είναι το με ποιο τρόπο μπορούμε να το καταναλώσουμε. Λοιπόν, σε γεύματα αντικαθιστά συχνά κάποια κρέμα, ειδικά σε συνταγές της κουζίνας της Ασίας. Ωστόσο οι μη μυημένοι ίσως το θεωρήσουν πολύ έντονο ως συνοδευτικό στα πιάτα τους και ίσως καλύτερα είναι η πρώτη τους επαφή να είναι μέσω κάποιου smoothie.
Εκεί, μαζί με άλλα φρούτα και σε συνδυασμό με μέλι ή γάλα καρύδας, η γεύση του γίνεται σαφώς ηπιότερη, ενώ άλλοι το προτείνουν ως συστατικό σε γλυκά και παγωτά. Ειδικά σε συνταγές vegan, αντί για κάποιο γαλακτομικό προϊόν.
Σε κάθε περίπτωση, αν αποφασίσετε να το δοκιμάσετε, μην το παρακάνετε τουλάχιστον στην αρχή!
Πού το βρίσκω, πόσο κάνει;
Το συναντάμε κυρίως σε χώρες όπως η Ταϊλάνδη, η Μαλαισία, το Βιετνάμ, οι Φιλιππίνες και άλλα γειτονικά μέρη. Σε ορισμένες εξ αυτών μάλιστα, όπως είπαμε, απαγορεύεται η μεταφορά του σε Μέσα Μαζικής Μετακίνησης ή και στα ξενοδοχεία και τα αεροδρόμια εξαιτίας της δυσοσμίας που… αναδύει.
Όσο για το κόστος του, μιλάμε για ένα από τα πιο ακριβά φρούτα στον πλανήτη αφού η τιμή του κυμαίνεται ανάλογα με την ποικιλία και την ποιότητα, από 20 έως 50 ευρώ το κομμάτι. Συνήθως το μέγεθος του ντούριαν είναι από 1,5 μέχρι 3 κιλά, κάτι σαν καρπούζι δηλαδή.
Πάντως, τώρα τελευταία αν κάποιος θέλει να το γευτεί, δεν χρειάζεται να ταξιδέψει τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα. Πλέον το βρίσκουμε και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα σε καταστήματα με έθνικ προϊόντα, που προσανατολίζονται κατά κύριο λόγο σε ασιατικές και πιο ειδικά σε φιλιππινέζικες γεύσεις. Κάν’τε ένα κόπο να μεταβείτε μέχρι την Κηφισίας, εκεί που υπάρχουν πολλά αντίστοιχα μίνι μάρκετ και αν είστε τολμηροί…