Δεν πάει παρά ένας χρόνος που συζητούσαμε εδώ για το τι συμβαίνει την Κολοκοτρώνη. Ένας δρόμος που τα έχει κυριολεκτικά όλα. Και για όλες τις ώρες της μέρας. Πλήρης επάρκεια. Πολλά φαγάδικα, πολλά ποτάδικα. Κι εκεί που έλεγες ότι δεν γίνεται να χωρέσει κάτι καινούργιο και διαφορετικό, εμφανίστηκε από το πουθενά το LAF. Ένα μέρος που είναι καινούργιο και σκοπεύει να γίνει διαφορετικό.
Άνοιξε 3 μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Έτυχε και το είδα μόλις την 4η μέρα καθώς περνούσα από την Κολοκοτρώνη. Στόχος μου ήταν ένα άλλο μαγαζί για φαγητό. Το είδα και σκέφτηκα να το δοκιμάσω. LAF σημαίνει Latin American Foods. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι «για ποιο λόγο να έρθεις να κάνεις ένα μαγαζί με γεύσεις της Λατινικής Αμερικής σε έναν δρόμο που έχει ήδη το Etnico;». Ναι, το Etnico είναι πιο all around για το έθνικ. Κι έχει πολύ μετρημένες επιλογές για όσους αγαπούν την κουζίνα της Λατινικής Αμερικής. Αλλά και πάλι. Μπουρίτο, quesadilla έχεις εδώ, μπουρίτο και quesadilla έχεις και στο άλλο. Πολύ απλοϊκή σκέψη γι΄αυτό που τελικά είναι το νέο latin.
Αυτή την απορία εξέφρασα και στον Κώστα, τον υπεύθυνο του LAF. Γιατί αυτό, γιατί εδώ. Η εξήγηση του σαφής. «Τώρα για την αρχή εννοείται πως αρκετός κόσμος θα έρθει για το μπουρίτο, το τάκος, τα fajitas και την quesadilla. Αλλά θα μάθει εν καιρώ και για όλα τ΄άλλα. Και σκέψου ότι ακόμα το μενού μας είναι υπό διαμόρφωση. Δεν έχουμε ακόμα Παραγουάη, Περού και Ουρουγουάη. Είναι 20 χώρες στην Λατινική Αμερική. Λείπουν αρκετές ακόμα. Δε θα είχα κανένα θέμα αν σε μερικούς μήνες δεν πουλάω ούτε ένα μπουρίτο ή quesadilla και πουλάω όλα τα υπόλοιπα».
Η απορία μου λύθηκε ολοκληρωτικά. Γιατί η αλήθεια είναι πως στην Αθήνα έχουμε δει μεξικάνικα εστιατόρια, έχουμε δει περουβιανά, έχουμε δει και βραζιλιανοκεντρικά. Κάτι ολιστικό δεν υπήρχε. Κάτι που να σου δίνει την επιλογή να γευτείς όλη τη Λατινική Αμερική σε μια επίσκεψη. Κι εγώ συγκεκριμένα, όντας σε μια φάση της ζωής μου που πήρα απόφαση να ξεφύγω από τα κλασσικά σαβουριάσματα του Σαββατόβραδου, έψαχνα κάτι σαν το LAF. Αφού λοιπόν έγινε ξεκάθαρο ότι θα βρεις όλα τα γνωστά μεξικάνικα πιάτα, ας σου πω εκείνα που δεν είπα ότι θα βρεις εδώ.
Ξεκίνα να μετράς κρατούμενα. Canja Soup, μια βραζιλιάνικη συνταγή, όπου έχουμε σε ένα μπολ κοτόπουλο, κομμάτια μπέικον, χοιρινό, πατάτα, καρότο, όλα μαζί να κολυμπάνε σε ζουμί σούπας. Βγαίνει ζεστό και είναι ιδανικό για το χειμώνα.
Jacket Potatoes με μαύρα φασόλια και κιμά και τυρί να λιώνουν από πάνω της. Έχει τον απαραίτητο βαθμό πικάντικου, χωρίς να φτάνει σε extreme όριο. Δύο τεμάχια που σε χορταίνουν ανετότατα.
Δες και μένα πόσο ερωτικά τις αντικρύζω. Έτοιμος να δώσω παθιάρικο φιλί στην πατάτα.
Πάμε στα επόμενα. Taco Salad με μυρωδικά που είναι λίγο πιο πικάντικη από τις πατάτες, αντάμα με τα βραζιλιάνικα coxinha de galinha, τα οποία είναι κοτοκροκέτες γεμιστές με σκόρδο, αρωματικά και λάδι. Ιδανικά τραγανές εξωτερικά, με το εσωτερικό τους να αχνίζει καθώς τις κόβεις και να έχουν μια αρμονία στην γεύση. Δεν είναι ούτε στεγνές εσωτερικά ούτε πολύ λιπαρές.
Επόμενα στο bucket list είναι η σαλάτα από γαρίδες και το churrasco. Στην πρώτη βλέπεις πόσο γοητευτικό είναι το στήσιμο και πόσο σε προσκαλεί το πιάτο να το καταβροχθίσεις. Τα μαύρα φασόλια είναι ο βασικός συντελεστής στις περισσότερες γεύσεις και μοιάζουν να ταιριάζουν με όλα τα υλικά.
Το churrasco από την άλλη είναι στην ουσία ένα καλαμάκι με κρέας πολύ καλά μαγειρεμένο και ζουμερό. Η καταγωγή του είναι ιβηρική, αλλά είναι πλέον γνώρισμα της βραζιλιάνικης κουζίνας και της βολιβιανής και της βενεζουελάνικης. Το κρέας σερβίρεται με καλαμπόκι, καρότο, πατάτες και μια σος της επιλογής σου. Η chimichurri πάντως του πηγαίνει περισσότερο.
Για το τέλος άφησα το masterpiece του LAF. Η enchilada του είναι ένας λόγος να μείνεις με το στόμα ανοιχτό. Μια χρωματική πανδαισία που έρχεται να προλογίσει την γευστική πανδαισία. Κοτόπουλο, πιπεριές, καρότο, καλαμπόκι και black bean sauce καλύπτονται από ένα ρολό με λιωμένο τυρί πάνω του.
Μη νομίζεις ότι η καταμέτρηση τελειώνει εδώ. Απλώς το στομάχι μου δεν άντεχε άλλα. Γιατί θα βρεις και την κλασσική feijoada, τα pao de queijo και φυσικά αυτά που ανέφερα πρώτα απ΄όλα. Μπουρίτο, quesadilla και fajitas.
Κάθε ένα είναι custom made και μπορείς να βάλεις ό,τι υλικά θες. Εγώ για παράδειγμα έφτιαξα ένα με κομμάτια μπέικον, ποικιλία από πιπεριές, chimichurri σος, pico de gallo σος.
Εδώ βλέπεις την Ιωάννα Γρηαγγέλου να ετοιμάζεται για το ρεσιτάλ δημιουργίας.
Αφού έχεις φάει τα αλμυρά, οι άνθρωποι του μαγαζιού δεν θα σε αφήσουν παραπονεμένο. Θα σε κεράσουν τα churros σου που είναι η αργεντίνικη εκδοχή των λουκουμάδων με ζάχαρη.
Πριν κλείσουμε με αυτό τον όμορφο ορυμαγδό από Λατινική Αμερική, να πούμε πως το μαγαζί το άνοιξαν ένας Βραζιλιάνος και μια Ελβετίδα, για να το τρέξει ένας Έλληνας με μια ομάδα ικανών ανθρώπων, προεξάρχοντος του σεφ Νίκου Παλαιολόγου. Κυριολεκτικά μια συνάντηση πολιτισμών στο LAF.
Δες ξανά όλο το φωτογραφικό αφιέρωμα και μετά πήγαινε ντουγρού για κέντρο!
LAF, Κολοκοτρώνη 14, FB Page: www.facebook.com/LAF.athens/