Πεινάς σαν τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη μετά από αγώνα (με δυο παρατάσεις).
Η κοιλιά σου παίζει ταμπούρλο σαν αυτό των οργανωμένων οπαδών στο πέταλο.
Το στόμα σου έχει πάει στον σβέρκο και νιώθεις ότι αν δεν βάλεις κάτι μέσα, θα καταρρεύσεις σαν καψούρης που πήρε στα χέρια του το προσκλητήριο γάμου της λεγάμενης με άλλον.
Έτοιμο φαγητό όμως στο σπίτι δεν υπάρχει.
Ή έχουν περάσει μεσάνυχτα.
Ή έχεις συνειδητοποιήσει ότι πλησιάζει το καλοκαίρι και για να μη ρουφάς την κοιλιά σου κάθε δευτερόλεπτο εκτός θάλασσας πρέπει να φράξεις κάπως την μπούκα σου.
Ή απλώς βαριέσαι να μαγειρέψεις.
Είτε ισχύει ένας από τους παραπάνω λόγους, είτε όλοι μαζί, δεν χρειάζεται να καταφύγεις στην εύκολη λύση.
Δεν είναι απαραίτητο να τη βγάλεις ξανά με σουβλάκια, πίτσες και μπέργκερ.
Γιατί υπάρχουν έξυπνες (και λαχταριστές) λύσεις που μπορούν να σκοτώσουν τη λιγούρα σου. Και να σε χορτάσουν πανεύκολα, χωρίς να χρειαστεί -πάλι- να παραγγείλεις!
Όπως οι εξής:
Ντάκος
Μια ακόμα απόδειξη ότι η Κρήτη έχει λύσεις ΓΙΑ ΟΛΑ! Πόσω μάλλον για «προβλήματα» που έχουν να κάνουν με φαΐ. Το πιο γνωστό πιάτο της λεβεντογέννας είναι σαν την Μπέτυ Μαγγίρα: Συνδυάζει ομορφιά, νοστιμιά και εξυπνάδα (αφού μπορεί να σε χορτάσει με τα πιο απλά υλικά). Διεγείρεις -όπως θα ‘λεγε κρητικός κριτής του MasterChef- το παξιμάδι με λάδι. Του ξαπλώνεις τη δροσερή ξυσμένη ντομάτα. Και αφού το χιονίσεις με λαχταριστή τριμμένη φέτα (και λίγη ρίγανη) αναγκάζεις τον οισοφάγο σου να σ’ ευγνωμονεί για την ηδονή.
Μαρμελάδα
Μην είσαι αρνητικός. Μη βιάζεσαι να πεις «τι μαλακίες είναι αυτές, εδώ το στομάχι μου έχει πάει στην πλάτη κι εσύ μου λες για μαρμελάδες». Και προπαντός μην υποτιμάς ούτε τη νοστιμιά, ούτε την ικανότητα αυτού του αγιάσματος να σε χορτάσει. Γιατί το θέμα είναι (έστω και αναγκαστικά επειδή δεν θα βρίσκεις τίποτα άλλο) να φτάσεις στο βάζο. Μόλις φτάσεις, τελείωσε: Είτε θα καταλήξεις να γλείφεις το κουτάλι μέχρι τη λαβή, είτε θα ψάχνεις μανιωδώς σε τι άλλο (πέρα από φρατζόλα, φρυγανιές, ψωμί του τοστ) μπορείς να την απλώσεις για να τελειώσει!
Σάντουιτς «ό,τι έχει το ψυγείο»
Όπως έχει πει ένας φιλόσοφος που μου διαφεύγει τ’ όνομά του, αλλά είχε πάρα πολύ δίκιο, «η απουσία εναλλακτικών λύσεων ξεκαθαρίζει υπέροχα το μυαλό». Όταν λοιπόν λυσσάς από την πείνα, αλλά έτοιμο φαΐ δεν υπάρχει, τότε η φάση είναι μονόδρομος: Ανοίγεις το ψυγείο και ό,τι -μα ό,τι- υπάρχει μέσα είναι υποψήφιο υλικό για σάντουιτς! Λίγη φαντασία χρειάζεται και λίγη τόλμη στους συνδυασμούς. Για να διαπιστώσεις ότι ο κιμάς που είχε μείνει από τα μακαρόνια, η ρόκα που είχε περισσέψει από τη σαλάτα και το Philadelphia (που πάντα υπάρχει στο ψυγείο σου) μπορούν να κάνουν ένα γευστικότατο τρίο.
Μακαρονοσαλάτα
Δεν θες να ξεφύγεις -αλλά δεν μπορείς και να σκεφτείς ότι θα τη βγάλεις με τίποτα μπρόκολα και κολοκυθάκια. Θες να φας κάτι ελαφρύ -αλλά να μην πεινάς κιόλας σε μισή ώρα. Ε, τι καλύτερο σε αυτή την μπερδεμένη κατάσταση από κάτι που να τα συνδυάζει όλα; Και μακαρόνι για να σε πιάσει και σαλατικά για να πείθεις τον εαυτό σου ότι τρως υγιεινά. Και λίγο κοτοπουλάκι (ή τόνος) για τη γεύση και ελιές, καλαμπόκι ή κηπευτικά για να μυρίζεις λίγο χωριό. Και κανονικό φαγητό (που θα σκεφτείς να τρως συχνότερα) και χωρίς να σου πάρει πάνω από ένα τεταρτάκι.
Ομελέτα
Δεν περιμένεις τώρα να το διαπιστώσεις. Τα αυγά ανέκαθεν ήταν οι καλύτεροι φίλοι του εργένη (ή του συζύγου με γυναίκα που δεν ξέρει να μαγειρεύει). Όταν βρίσκεσαι λοιπόν σε κατάσταση emergency όπως της έκτακτης λιγούρας, θα είναι πάλι εκεί για να σε ξελασπώσουν: Βουτώντας σε ένα τηγάνι παρέα με ό,τι τραβάει η ψυχάρα σου. Αγκαλιάζοντας είτε υγιεινά υλικά (ντομάτα, πιπεριά, μανιτάρια), είτε κολασμένα (μπέικον, λουκάνικα, φέτα). Και παράγοντας μια ομελετάρα σαν… τάβλι που σου φέρνει σάλια στο στόμα και δάκρυα συγκίνησης στα μάτια.
