Δε συνηθίζω να ζηλεύω ιδιαίτερα ανθρώπους από άλλες περιοχές από την δική μου. Είναι πολύ λίγα τα πράγματα που θα με κάνουν να πω «μακάρι να ήμουν κι εγώ έτσι». Ένα παράδειγμα είναι οι Πειραιώτες. Στο level τοπικισμού παίζει να παίρνουν πρωτάθλημα. Με όσους μιλήσεις πάντοτε θα βρουν κάτι διαφορετικό να σου πουν ότι αγαπούν στην περιοχή τους. Εμείς που μένουμε πιο κεντρικά δεν είμαστε τόσο προσηλωμένοι. Μας αρέσει να γυρίζουμε σε περιοχές της Αθήνας και να «κλέβουμε» λίγο από το κυριαρχικό τους δικαίωμα. Αρκεί να αξίζει να το κάνουμε. Και το The Lobby 35 είναι λόγος άξιος για να βρεθείς στο επίνειο της Αθήνας, ακόμα κι αν δεν σου αρέσει η περιοχή, όπως συνέβη με μένα.
Κι αυτό δεν ήταν η μόνη μου υπέρβαση. Υπέρβαση έγινε κι από την πλευρά ότι ένας τύπος που δεν μπορεί το brunch και που στο παρελθόν έχει αναρωτηθεί γιατί έγινε το αβοκάντο τόσο must, έκατσε σε μια καρέκλα και έφαγε. Και το ευχαριστήθηκε. Όχι απλώς έφαγε. Οκ, μπορεί να μην άγγιξα καθόλου το αβοκάντο, αλλά μόνο που αποτέλεσε υλικό ενός από τα πιάτα που βρέθηκαν μπροστά μου είναι ένα ενδεικτικό στοιχείο.
Το The Lobby 35 είναι ένα πολύ νέο μαγαζί. Μόλις 4 μήνες παρουσίας στην Ακτή Μιαούλη, στον αριθμό 35. Με τον Πέτρο Συρίγο, έναν εκ των ιδιοκτητών και υπεύθυνο του μενού να το επεξεργάζεται ακόμα περισσότερο καιρό πριν στο μυαλό του, το Lobby είναι από τα μπραντσάδικα που θα κάνουν τύπους σαν και μένα να αλλαξοπιστήσουμε.
Ο Πέτρος – μπορεί να τον έχεις ακούσει και δει στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη – μαζί με τον σεφ τον Κώστα, έχουν χτίσει ένα μενού που μπορεί να ικανοποιήσει και τους πιο δύσκολους. Για παράδειγμα, δεν βλέπω γιατί να μην φας το croque madame του; Σ΄αρέσει δεν σ΄αρέσει να τρως brunch, το όμορφο, γευστικό και χορταστικό φαγητό το θες. Και δεν νιώθεις καμία ανάγκη να το κατατάξεις ως μεσημεριανό, πρωινό ή μεταμεσονύχτιο.
Αφού ξεπεράσεις τον εθισμό στο croque madame, θα δεις ότι το μενού περιλαμβάνει και άλλα πιάτα brunch κατάστασης, εννοείται με την οπτική των σεφ. Πάρε για παράδειγμα τα pancakes με μπέικον και αυγό ή τα benedict eggs με σολομό.
Πέραν του φαγητού, αυτό που ξαφνιάζει είναι ότι παρόλο που το Lobby 35 βρίσκεται σε έναν κεντρικό δρόμο, δίπλα στο λιμάνι, δεν υπάρχει ίχνος βουής να σε ενοχλήσει. Οπότε μπορείς να απολαμβάνεις το πιάτο σου, τη θέα στη θάλασσα, τη μουσική και να νιώθεις λες και είσαι σε μια μεγάλη κουζίνα εστιατορίου.
Γενικά η επένδυση με ξύλο και στο λευκό δίνει μια πολύ οικεία αίσθηση, αφού είναι σα να βλέπεις μια σπιτική κατάσταση. Κάποιος θα έλεγε για την κουζίνα της μαμάς του. Άλλος για εκείνες τις κουζίνες στις διαφημίσεις που μας γέμιζαν με ωραίες εικόνες. Όλο αυτό το παρεΐστικο έχει την αξία του. Είναι από τα πολύ μικρά που σε κάνουν να θες να ξαναπάς. Κάπου εδώ φθίνουν οι δικές μου λέξεις. Το υπόλοιπο γέμισε το με την δική σου εμπειρία από το The Lobby 35!
Ακτή Μιαούλη 35-39, 10′ με πόδια από τον ηλεκτρικό του Πειραιά
Fb page: facebook.com/LOBBY35/
