Πριν από μια δεκαετία, ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη αποφάσιζε να φτιάξει τη δική της εκδοχή Godzilla + King Kong, ενώνοντας το κρουασάν με τη μπουγάτσα. Τώρα, στα Κύθηρα αυτή τη φορά, έχουμε μια νέα μείξη που, παραδόξως, δεν έχει γίνει ακόμα τόσο dominant.
Το Estrella έγινε μύθος και ήρθε και στην Αθήνα και μέχρι την πανδημία, δεν έβρισκες να κάτσεις, ακόμα κι αν είχες πατέρα τον ιδιοκτήτη.
Άλλο όμως Αθήνα κι άλλο Κύθηρα. Κι αυτό μπορεί να είναι περισσότερο καλό παρά κακό. Το Fossa είναι ένα μαγαζί στο πιο «άκυρο» Επτάνησο της χώρας και στο νησί-Μάνθος Φουστάνος, αφού ανήκει στα Επτάνησα, βρίσκεται όμως στο Αιγαίο κάτω από την Πελοπόννησο και διοικητικά υπάγεται στην Αττική.
Κι αφού το νησί είναι μια περίεργη μείξη σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης και γεωγραφικών πάρε-δώσε, κάποιοι υπέροχοι άνθρωποι είπαν να κάνουν και μια απροσδόκητη, αλλά υπέρτατη μείξη, αλλά μπουγατσάν.
CROISSAN + WAFFLE=CROFFLE. C+W= LFE.
Κρουασάν και βάφλα λοιπόν, μια διασταύρωση που στο άκουσμα μοιάζει φανταστική. Στην πορεία, όσο το σκέφτεσαι, λες πως μπορεί να είναι απάτη σε σχέση με αυτό που περιμένεις ή ότι δεν ταιριάζουν αυτά τα δύο και μάλλον δε θα τρώγεται.
Κι όλες αυτές οι σκέψεις πάνε στράφι, γιατί έρχεται το croffle στο πιάτο σου, παίρνεις την πρώτη μπουκιά γεμάτος περιέργεια για το πώς θα είναι και λιώνει στο στόμα σου έχοντας και την αναγκαία «κρατσανότητα». Άλλο να το περιγράφεις κι άλλο να το τρως.
Αφράτη ζύμη για κρουασάν που γίνεται βάφλα, από πάνω μασκαρπόνε και ροδάκινο για να συνδυάζονται γεύσεις και υφές: το κρεμώδες μασκαρπόνε, το γλυκόξινο ροδάκινο και το γλυκάλμυρο croffle συνθέτουν ένα πιάτο που κάνει για τα πάντα. Για πρωινό, για σνακ, για γεύμα, αντί για απογευματινό φρούτο ή παγωτό, για βραδινό μαζί με ελληνικό καφέ και στην τηλεόραση να παίζει κάτι καμμένο.
Το Fossa είναι γενικώς ένα καμάρι στα Κύθηρα, στη Χώρα του νησιού, με πολλές και πολύ ωραίες επιλογές για πρωινό, brunch κτλ. Έχει, καθώς μπαίνεις στην καμάρα που είναι τα πρώτα τραπέζια, έναν πάγκο με τα φανταστικά του γλυκά, έχει την κάτω βεράντα με την υπέροχη θέα, δεν μπορείς να ζητήσεις περισσότερα.
Το croffle είναι το επιστέγασμα, θα έλεγα, μιας ολοκληρωτικής και σαρωτικής εμπειρίας που συνοψίζεται σε αυτό το ευχάριστο σοκ της πρώτης μπουκιάς που λες «τι έφαγα μόλις ρε παιδιά; πώς γίνεται να μην έχει γίνει θραύση με αυτό ή να μην το έχω ξανακούσει;».
Ίσως να κάνω κακό στα Κύθηρα που γράφω για το croffle, αφού είναι βέβαιο πως θα αυξηθεί ο τουρισμός λόγω αυτού, αλλά τις εμπειρίες πρέπει να τις μοιραζόμαστε.
Το croffle από την άλλη, με τίποτα. Παίρνει ο καθείς το δικό του και αναρωτιέται, αφού το φάει όλο, αν θα τον θεωρήσουν γουρούνι που θα παραγγείλει και δεύτερο.
Θα έλεγε κανείς πως το croffle θα σου αλλάξει τα Fossa, αλλά αυτός ο κανείς θα σταματήσει με τα λογοπαίγνια και θα σου δείξει απλά φωτογραφίες από το πιο ωραίο πιάτο που θα βρεις στα νησιά του δυτικού Αιγαίου.
