Kαποια γλυκά έχουν μείνει χαραγμένα στην άκρη της μνήμης μας ακόμα και αν σιγά σιγά τα βρίσκουμε όλο και πιο δύσκολα στα νέα ζαχαροπλαστεία ή στα νέα «γλυκοπωλεία» όπως ξεκίνησαν να λένε για να διαφοροποιηθούν από την παράδοση και να εκμεταλλευτούν το hype της εποχής. Οι πάστες όμως κάποιων άλλων εποχών αντέχουν όλα τα hype, όλες τις αλλαγές στη μόδα των γλυκών. Μία από τις πάστες αυτές είναι το ποντικάκι.
Ναι, για νέους κάτω των 30 ετών το ποντικάκι μπορεί να μη σημαίνει τίποτα. Μπορεί να το έχουν παρατηρήσει στην άκρη της βιτρίνας κάποιων ζαχαροπλαστείων χαμογελώντας με το σχήμα και το όνομά του, θεωρώντας το άλλη μία σοκολατίνα με δύο σοκολατένια αυτάκια να θυμίζουν ποντίκι καρτούν, σαν τον Μίκυ Μάους.
Για τους μεγαλύτερους όμως το ποντικάκι έχει συνδεθεί άρρηκτα με την παιδική μας ηλικία, τόσο για τη γεύση του, η οποία ήταν σχεδόν σε κάθε ζαχαροπλαστείο σε πολύ υψηλά στάνταρ, όσο και για τη συχνότητα που ερχόταν σαν δώρο στα μεγάλα τραπέζια που γίνονταν στα 80s και 90s σε ημέρες γιορτών, σε μαζώξεις που θα είχαν συνήθως πολλά παιδιά. Και το ποντικάκι ήταν ένα σίγουρο γλυκό για επιτυχία και χαρούμενα παιδικά χαμόγελα γεμάτα σοκολάτα.
Στην εποχή μας υπάρχουν ακόμα παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία που κρατούν τη γεύση του ποντικιού αναλλοίωτη στον χρόνο, με τα ίδια αγνά υλικά, τις ίδιες υφές, την ίδια απόλαυση σε κάθε κατάποση μιας κουταλιάς. Το ζαχαροπλαστείο αυτό είναι το Αφοί Ασημακόπουλοι
στην Χαρ. Τρικούπη 82, στο κέντρο της Αθήνας.
Για να καταλάβει κανείς πόση ιστορία έχει πίσω του το συγκεκριμένο κατάστημα χρειάζεται να μάθει ότι το 1915, η οικογένεια Ασημακοπούλου ίδρυσε ένα παραδοσιακό γαλακτοπωλείο στην οδό Χαριλάου Τρικούπη, στον αριθμό 82, τον ίδιο ακριβώς τόπο όπου βρίσκεται ακόμη και σήμερα. Το κατάστημα προσέφερε κρέμες, ρυζόγαλα και φρέσκο γάλα σε ποτήρι. Εκτός από το να εξυπηρετεί πελάτες στα παραδοσιακά μαρμάρινα τραπέζια της εποχής, προσφερόταν και υπηρεσία ντελίβερι από τα 20 ανίψια του ιδρυτή του γαλακτοπωλείου.
Δεκαπέντε χρόνια μετά, οι τέσσερις αδελφοί Ασημακόπουλοι αποφασίζουν να εξαγοράσουν τη μικρή επιχείρηση του θείου τους και παράλληλα να ξεκινήσουν ένα βουστάσιο. Μετά την συμμετοχή τους ως ιδρυτικά μέλη στο πρώτο συνεταιρικό εργοστάσιο παγωτών (ΒΕΓΑ), η επόμενη φυσική εξέλιξη ήταν η επέκταση στη ζαχαροπλαστική.
Tα υπόλοιπα δε χρειάζεται να γραφτούν. Τα βλέπεις, τα ζεις και τα γεύεσαι στα σπουδαία γλυκά τους, όλες αυτές τις δεκαετίες. Και ένα από αυτά, για τους ρομαντικούς αγαπητικούς των γλυκών είναι το ποντικάκι, το οποίο ταξίδεψε όλες αυτές τις δεκαετίες παρέα με τους απογόνους των αδερφών Ασημακόπουλων για να έρθει λίγο πριν το κλείσιμο του 1/4 του 21ου αιώνα να είναι ίδιο όπως τότε.