Ένα από τα πιο παλιά στέκια της Αθήνας και των Άνω Πατησίων, που καταφέρνει να διατηρήσει το ίδιο ύφος, τις ίδιες γεύσεις, την ίδια ποιότητα υλικών χωρίς να επηρεάζεται η τιμή, η εξυπηρέτηση και όσα προσφέρει το κατάστημα, είναι αυτό της ταβέρνας Σπύρος-Αντώνης στην Κυπριάδου στα Άνω Πατήσια.
Ένα τόσο απλό όνομα μαγαζιού όπως αυτό με τα δύο μικρά ονόματα των ιδιοκτητών του από το 1975, κατάφερε να γίνει το κέντρο του καλού σπιτικού φαγητού για τους απλούς θαμώνες του αλλά και για τους διάσημους οι οποίοι το ξεχώρισαν μέσα στα χρόνια και το προτιμούσαν πάντα.
Ο Σπύρος Αλεξίου από τα Τρίκαλα ήδη από τα 60’s υπήρξε σερβιτόρος στον Κωστόγιαννη στη Ζαΐμη, την περίφημη ταβέρνα στο Πεδίον του Άρεως και είχε για βοηθό του τον Αντώνη Μερσίνη. Μέχρι το 1975 που αποφάσισαν να συνεργαστούν και να φτιάξουν το δικό του κατάστημα το οποίο από τότε φέρει τα ονόματά τους στην ταμπέλα.
Και εκτός από τα ονόματα φέρνει και όλες τις γεύσεις οι οποίες στη βιτρίνα με τα μαγειρευτά ανανεώνονται διαρκώς. Ντολμαδάκια, κουνουπίδι γιαχνί, μακαρόνια με κιμά, μοσχαράκι λεμονάτο και κοκκινιστό, αρνάκι λεμονάτο, κολοκυθοκεφτέδες, χόρτα, μοσχαρίσιο συκώτι, μπιφτέκια, αρνίσια παϊδάκια στα κάρβουνα, λαχανοντολμάδες σαν της μαμάς σου, ρεβίθια σούπα, σουτζουκάκια, σπανακόρυζο, αρακάς και κοτόπουλο στον φούρνο με πατάτες, γλυκόξινο μοσχαράκι στιφάδο. Σε σπέσιαλ ημέρες υπάρχουν και ψάρια, φασολάδα και γίδα βραστή με τους θαμώνες να κάνουν έναν μικρό χαμό όποτε τα πετύχουν.
Αυτά όμως που τους έκαναν πιο πολύ γνωστούς, αυτά για τα οποία ακόμα και παίκτες της ΑΕΚ περνούσαν συχνά για να τα γευτούν, ανάμεσα στον απλό κόσμο ή τους κοστουμάτους όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι δύο ιδιοκτήτες, ήταν τα σαλιγκάρια και τα ντολμαδάκια. Δύο απίθανοι μεζέδες που δύσκολα βρίσκεις σωστά μαγειρεμένους στην Αθήνα.
«Όλοι ζητούσαν σαλιγκάρια και ντολμαδάκια τότε. Αυτά ήταν οι κράχτες, γιατί ήταν μπελαλίδικα και δεν τα έβρισκαν στα σπίτια τους» είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του ο κ. Αντώνης Αλεξίου και η αλήθεια είναι ότι σχεδόν 50 χρόνια καταφέρνει να ικανοποιήσει όλη αυτή τη ζήτηση.
Ειδικά τα σαλιγκάρια στιφάδο με την κόκκινη σάλτσα και τα κρεμμύδια είναι λουκούμι, δικαιολογώντας όλους αυτούς που ταξιδεύουν από μακριά για να τα γευτούν.
Μπορεί βλέποντας την εικόνα του μαγαζιού, με τα καρό τραπεζομάντηλα να φαίνεται ότι δεν πέρασε ο χρόνος από πάνω της αλλά αυτό μόνο για καλό μπορεί να λογίζεται σε όποιον την επισκεφτεί και ζήσει την εμπειρία της παλιάς καλής ταβέρνας με τις αναλλοίωτες γεύσεις της.