Αν το κλασικό μπέργκερ ήταν για χρόνια ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της αθηναϊκής street-food σκηνής, τότε το smash burger είναι το… πραξικόπημα που κανείς δεν είδε να έρχεται. Από τη μια μέρα στην άλλη, ένα φαινομενικά ταπεινό, «απλό» μπέργκερ έχει φτάσει στα σκαλοπάτια του θρόνου χωρίς καν να εμπλακεί σε… εχθροπραξίες. Το φαινόμενο ταξίδεψε από τις συνοικίες της Νέας Υόρκης – εκεί όπου γεννήθηκαν δεκάδες cult αλυσίδες που παίζουν στα δάχτυλα το viral marketing – και στην Αθήνα βρήκε σε χρόνο dt ένα εξαιρετικά δεκτικό κοινό.
Κι όμως, η ιδέα του smash ξεχωρίζει για την απλότητά της: μια μπάλα μοσχαρίσιου κιμά πέφτει πάνω σε πυρακτωμένη πλάκα και πιέζεται δυνατά μέχρι να απλωθεί σε λεπτή στρώση. Με την τεχνική αυτή, το κρέας αγγίζει περισσότερη επιφάνεια της πλάκας, άρα πετυχαίνει την απόλυτη Maillard reaction – τη χημική διαδικασία που χαρίζει το χαρακτηριστικό καραμελέ χρώμα, την τραγανή κρούστα, το άρωμα που σου ανοίγει την όρεξη πριν καν το δεις.
Πάνω στο λεπτό μπιφτέκι λιώνουν φέτες τυριού, συνήθως τύπου τσένταρ, πολλές φορές συνοδεία εξευγενισμένου καραμελωμένου κρεμμυδιού που δίνει γλύκα και ισορροπία. Το αποτέλεσμα; Ένα μπέργκερ λεπτό, τραγανό, αλλά και ζουμερό, που έχει γίνει μικρό φαινόμενο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πέρα από τη γεύση, εδώ μάλλον εντοπίζεται το μεγάλο πλεονέκτημά του. Το smash burger μοιάζει να έχει σχεδιαστεί για το… Instagram, όπου κάνει θραύση μέσω share, repost και reel.
Εκτός της γεύσης, αυτό που το καθιστά πραγματικό φαινόμενο είναι το επιχειρηματικό μοντέλο που κουβαλάει. Το smash burger έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πώς μια ιδέα χαμηλού κόστους, αλλά υψηλής αναγνωρισιμότητας, μπορεί να μετατραπεί σε «χρυσωρυχείο». Ένα προϊόν που φτιάχνεται γρήγορα, απαιτεί ελάχιστο εξοπλισμό, έχει περιορισμένη φύρα και φέρνει υψηλή απόδοση.
Δεν είναι τυχαίο ότι ξεφυτρώνουν παντού ghost kitchens (κουζίνες που λειτουργούν μόνο για delivery, χωρίς φυσικό χώρο για πελάτες) και μικρά spots που ποντάρουν αποκλειστικά σε αυτό. Είναι η λογική των πρώτων takeaway coffee μεταφερμένη στο street food. Aπλή ιδέα, χαμηλό ρίσκο, υψηλό περιθώριο ανάπτυξης.
Στην Αθήνα μπορείς να το βρεις πια μεταξύ άλλων στο Σύνταγμα (Ekiben Kitchen), στα Άνω Πετράλωνα (Hanky Panky), στο Κολωνάκι (Smash’n Bun), στον Κεραμεικό (Four Hands), στο κέντρο (The Smashers, One Burger), στο Χολαργό (F*Smashing) και στη Γλυφάδα (Epos Burgers).
Κάποιοι ποντάρουν σε διπλό πάτημα του μπιφτεκιού για ακόμη πιο τραγανή κρούστα, άλλοι χρησιμοποιούν potato buns αντί για μπριός, ενώ υπάρχουν και μαγαζιά που φτιάχνουν δικά τους τουρσιά για να δώσουν πιο έντονη οξύτητα στο αποτέλεσμα. Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν γίνεται smash μόνο ο κιμάς, αλλά και το μπέικον, το οποίο ψήνεται μέχρι να καταλήξει δαντελωτό και τραγανό σαν τσιπ.
Αυτό που ξεκίνησε ως εναλλακτικό στριτφουντάδικο, έχει πλέον μετατραπεί σε food-trend. Το smash burger δεν ήρθε απλώς για να προστεθεί στον χάρτη της πόλης. Ήρθε για να δείξει ότι η πιο δυνατή συνταγή δεν είναι αυτή με τα πιο πολλά υλικά, αλλά εκείνη που έχει το πακέτο να ξεχωρίζει. Και, κρίνοντας από το τι συμβαίνει στους δρόμους της Αθήνας, η νέα εποχή του μπέργκερ είναι λεπτή, καραμελωμένη και αινιγματικά απλή…