Υπάρχουν γλυκά που ελάχιστοι ασχολούνται μαζί τους, άλλα που απλώς τρώγονται ευχάριστα και εκείνα που διαθέτουν κανονικό… fan club. Το γαλακτομπούρεκο, αν μη τι άλλο, ανήκει ξεκάθαρα στην τρίτη κατηγορία, έχοντας φανατικό κοινό σε όλες τις ηλικίες. Προερχόμενο από τη Μικρά Ασία (ρίζα της λέξης «μπουρέκι» είναι το τουρκικό brek), έφτασε στην Ελλάδα με τους πρόσφυγες και είναι ένα καθαρά αστικό γλυκό, καθώς τα υλικά και οι τεχνικές του ήταν άγνωστα στους αγροτικούς πληθυσμούς τόσο της ελληνικής, όσο και της μικρασιατικής υπαίθρου.
Με το μπουρέκι νοείται κάθε πίτα φτιαγμένη από λεπτό φύλλο με κάποια γέμιση. Ασφαλώς είναι ένα μπελαλίδικο γλυκό – απαιτεί άνοιγμα λεπτών και πολλών φύλλων, βράσιμο κρέμας και σιροπιού και ψήσιμο με προσοχή και ακρίβεια – αλλά για αυτό ακριβώς είναι τόσο δημοφιλές. Θέλει και… κόπο και τρόπο.
Δεν είναι απλώς ένα γλυκό, είναι γευστική μνήμη, παράδοση και μέτρο σύγκρισης. Οι λάτρεις του αναζητούν διαρκώς το καλύτερο, συγκρίνοντας ζαχαροπλαστεία, περιοχές και συνταγές.
Το ίδιο κάνει και ο Ρεμί, δηλώνοντας ανοιχτά την αδυναμία του σε αυτή τη σύνθεση από τραγανό φύλλο, πλούσια κρέμα, «δεμένο» σιρόπι και άρωμα φρέσκου βουτύρου. Ο γνωστός food content creator και λάτρης της ελληνικής κουζίνας, που μέσα από τα social media μοιράζεται γαστρονομικές εμπειρίες, αγαπημένα μαγαζιά και αυθεντικές γεύσεις από κάθε γωνιά της χώρας, καταπιάστηκε σε ένα από τα τελευταία του άρθρα στη Lifo με το Νο. 1 brand στις «ετικέτες» των γλυκών που φτιάχνουν οι Έλληνες. Διότι, καλός ο μπακλαβάς, η σοκολατόπιτα και το πορφιτερόλ, αλλά σαν το γαλακτομπούρεκο δεν έχει…
Για τον Ρεμί υπάρχουν μόνο τρία γαλακτομπούρεκα που ξεχωρίζει πραγματικά και μπορούν να συγκριθούν με το γαλακτομπούρεκο της γιαγιάς του. Το οποίο, για μια σειρά λόγων που εξηγεί, είναι για εκείνον το απόλυτο κριτήριο.
Το πρώτο είναι στην Κάλυμνο, σε ένα ζαχαροπλαστείο που βρίσκεται στο λιμάνι του νησιού. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει αποκτήσει σχεδόν μυθική φήμη. Όσοι το έχουν δοκιμάσει μιλούν για μια εμπειρία που ξεκινά πριν καν φτάσει στο πιάτο: ολόκληρη η περιοχή μοσχοβολά φρέσκο γάλα και βούτυρο. Η κρέμα είναι πλούσια και αφράτη, το φύλλο σωστά ψημένο και τραγανό, ενώ το σιρόπι είναι τόσο όσο χρειάζεται, ώστε να «δένει» το γλυκό χωρίς να το βαραίνει. Το Καλυμνιώτικο γαλακτομπούρεκο είναι ξεχωριστό, καθώς έχει δυο ιδιαιτερότητες. Η αφράτη κρέμα του φτιάχνεται χωρίς αυγά, με μπόλικο ρυζάλευρο και λίγο σιμιγδάλι, αντί αποκλειστικά με σιμιγδάλι και αυγά όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα. Για αυτό το λόγο η κρέμα είναι άσπρη – δεν κιτρινίζει – ενώ όπως λένε τοπικοί ζαχαροπλάστες η δική τους κρέμα δεν «σφίγγει» μετά την πάροδο δύο-τριών ημέρων, αλλά παραμένει αφράτη.
Μάλιστα, αυτό το γαλακτομπούρεκο, σύμφωνα με τον Ρεμί, έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας. Όπως αναφέρει, το δοκίμαζε κάθε βράδυ κατά τις οικογενειακές διακοπές και άκουγε διαρκώς, με την ίδια έκπληξη, τον ιδιοκτήτη του καταστήματος να λέει ότι έστελνε αυτό το γαλακτομπούρεκο στις ΗΠΑ αεροπορικώς, για να το γευτούν και Έλληνες της διασποράς!
Από τη λίστα του Ρεμί, φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει και το θρυλικό «Κοσμικόν». Ένα από τα πιο διάσημα ζαχαροπλαστεία της χώρας, με ιστορία δεκαετιών και γαλακτομπούρεκο που θεωρείται απόλυτο σημείο αναφοράς. Το «Κοσμικόν» έχει επεκταθεί διαθέτοντας έξι καταστήματα σε όλη την Αττική, διατηρώντας σταθερά τη φήμη του για ποιότητα και αυθεντική γεύση. Για πολλούς, είναι το απόλυτο «μέτρο σύγκρισης» όταν μιλάμε για σιροπιαστά.
Αναφέρει ότι ο πατέρας του το αγόραζε πάντα από το κατάστημα του Αγίου Νικολάου («εκεί φτιάχνουν το αυθεντικό», έλεγε) και το «εξαφάνιζε» γιατί προσπαθούσε να καταλάβει αν έμοιαζε με της μητέρας του.
Το τρίτο γαλακτομπούρεκο που ξεχωρίζει έχει «έδρα» τη Λίμνη Ευβοίας. Ένα ζαχαροπλαστείο γνωστό για τις γενναιόδωρες μερίδες και την παραδοσιακή του προσέγγιση, που έχει γίνει αγαπημένη στάση για ντόπιους και επισκέπτες. Ένα γλυκό βαθιά ελληνικό, που αποδεικνύει πως πολλές φορές οι πιο δυνατές γεύσεις βρίσκονται μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα.