Δεξιός, γιατρός και Κεφαλλονίτης. Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά, αλλά αυτές είναι οι ιδιότητες του Γεράσιμου Γιακουμάτου, ο οποίος κατέθεσε την επιστημονική του άποψη περί ομοφυλοφιλίας σε βαρυσήμαντη συνέντευξη την οποία επαραχώρησε εις τα παραπολιτικα.γκρ.
Το αιτιολόγησε κιόλας. Σου λέει άμα το παιδάκι βλέπει ντιντήδες στην τελεόραση, κάπου μέσα του θα θέλει να γίνει το ίδιο. Όχι, δηλαδής ηθοποιός ή τραγουδιστής (αυτό δεν εντυπωσιάζει τα παιδικά μυαλουδάκια), αλλά ντιγκιντάγκας. Που είναι κολλητικό. Επ’ ευκαιρία αυτής της ρηξικέλευθης απόψεως, σας παρουσιάζουμε άλλες τέσσερις ασθένειες που είναι πιο κολλητικές και από κόλλα ούχου.
Η ανεργία
Ακόμη μία ασθένεια η οποίο υπογείως και… υπούλως απειλεί την ελληνική κενωνία. Κανονικά έπρεπε και για δαύτη να λάβει θέση κατά τη διάρκεια της συνεντεύξεώς του ο εκ Κεφαλληνίας Επτανήσων ορμώμενος πολιτικός. Να αποκαλύψει την αλήθεια για την ανεργία. Ότι δηλαδής για αυτήν δεν ευθύνεται ούτε ο ίδιος και το πολιτικό σινάφι του ούτε τα μνημόνια ούτε το κακό μας το ριζικό ούτε ο στραβός ο γιαλός. Αυτός που φταίει είναι ο Αντρέας ο Άνεργος. Από τότενες που έγινε βάιραλ το βιντεάκι του που αποκαλύπτει πως είναι δίχως δουλειά κάνα εννιάρι χρόνια, γέμισε ο τόπος από αργόσχολους που κολλήσανε τον ιό μέσω γιουτούμπ λόγω του ότι δεν είχανε ενεργοποιήσει το ΜακΚάφι και τηνε πατήσανε.
Η πολιτική
Α τύχει και ξέρετε δύο γράμματα παραπάνου και είστε από τσου τυχερούς που ξέρετε να διαβάζετε, κάμετε τον κόπο να ρίξετε ένα βλέφαρο στα βιογραφικά των βουλευτών. Θα διαπιστώστε ότι για τους μισούς από δαύτους υπάρχει ένα παράξενο στατιστικό. Κάνουνε τη δουλειά του πατέρα τους! Παλιότερα οι ειδικοί είχαν αποδώσει το περίεργο αυτό φαινόμενο στην παροιμία «το μήλο θα πέσει κάτω από τη μηλιά». Τελικά απεδείχθη πως αυτή η θέση δεν ήταν ιδιαιτέρως επιστημονική, ενώ το ότι είχανε μάθει οι πιτσιρικάδες από μικροί στη μασαμπούκα των μπαμπάδων τους θεωρήθηκε απλή συκοφαντία. Τελικά, φαίνεται πως πρόκειται για ασθένεια. Για μικρόβιο που κληρονομείται από τον πατέρα στο γιο. Δυστυχώς για τα δύσμοιρα αυτά πλάσματα, δεν υπάρχει θεραπεία και η μοίρα τους από τη στιγμή της γέννησής τους είναι σχεδόν προκαθορισμένη: Ιδιωτικά σχολεία, Ντιρί ή Κολλέγιο Αθηνών, μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, βουλευτική ασυλία και –σε κάποιες περιπτώσεις- επέρχεται και το μοιραίο… Πρωθυπουργός, όπως ο ντάντις…
Η αμπαλοσύνη
Συναντάται συνήθως σε παίκτας που κατηγοριοποιούνται ως «τσουρουκάδες». Μπορεί να έχουν άλλα χαρίσματα και να κάνουν καριέρα με το φιλότιμο, το πάθος, τη δύναμη ή επειδής απλά είναι καλά παιδιά, αλλά άμα τους ζητήσεις να κάμουνε μία σέντρα, είναι ικανοί να στείλουνε τη μπάλα να συναντήσει τον κομήτη του Χάλεϊ. Ειδικά όταν πρόκειται για αμυντικούς ογκόλιθους, καλό είναι να απομακρύνουνται από την ομάδα πριν κολλήσουνε και τσου υπόλοιπους. Πώς λέγανε παλαιά «βρες έναν Μέλμπεργκ ή έναν Χένρικσεν, να μάθει δίπλα του μπάλα και το τελευταίο ταγάρι»; Ε, τώρα λένε «διώξε τον Βύντρα γιατί θα ξεχάσει εκειά που ήξερε κι ο Σικαμπάλα».
Ο πρωταθλητισμός
Δυστυχώς καλοί μου φίλοι και ακόμα καλύτεροι οχτροί, η αμπαλοσύνη δεν είναι η μόνη ασθένεια που απειλεί το ποδόσφαιρο. Κίντυνος και μάλιστα τεραστίων διαστάσεων, είναι ο πρωταθλητισμός. Παλαιότερα, ο Σρέτσκο Κάτανετς, πρώην τεχνικός του Ολυμπιακού αλλά και θεωρητικός της ψυχανάλυσης, είχε κάνει λόγο για «ψύχωση με το πρωτάθλημα». Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν του συγχώρησε ποτέ αυτή την επιστημονική ένδεια και τον απέλυσε. Δίκαιος άθρωπος, γαλουχημένος με τα γερμανικά ιδεώδη που απαιτούν σαφήνεια στις σχέσεις μεταξύ αιτίου και αιτιατού, ο λαοπρόβλητος ηγέτης κατάλαβε πως είχε μπλέξει με κομπογιαννίτη. Από τότε, ίσως λόγω τση εμπλοκής του με την τηλεφωνία, μπορεί να είχε ακούσει κατά λάθος κάποια συνομιλία ιατρών που αποκάλυπταν ότι ο πρωταθλητισμός δεν είναι νόσος ψυχική, αλλά κολλητική. Άλλωστε οι Αλέφαντοι αυτού του τόπου λένε συνέχεια ότι οι νέοι παίκτες «πρέπει να μπολιαστούν με το μικρόβιο του πρωταθλητισμού» για να γίνουν κι αυτοί κουποκράτορες. Απλά κάποιοι κακοήθεις υποστηρίζουν πως οι τίτλοι έρχουνται υπογείως με διαιτησίες και τοιαύτα ή ότι τους φέρνει ο πελαργός. Α… Είναι να γελάει κανείς…
