Όσοι άκουσαν τη μικρή φωνούλα που ζει μέσα στη γκαρδιά τους, δηλαδή τον Κομπότη της ψυχής, και αποφάσισαν να παίξουν Τραμπ για πρόεδρο που προσφερόταν στη συμπαθή απόδοση του 7,50, έβγαλαν ένα κάποιο μεροκάματο.
Όχι τίποτα φοβερό, προφανώς, που θα τσου βοηθήσει να φτιάξουν κομπόδεμα για τα γεράματα, αλλά τόσο όσα χρειάζονται για να πετάξεις κάνα πανερολέλουδο παραπάνω Σάββατο βράδυ στο σχήμα Βολάνης-Tus-Κόλλιας, το οποίο εδώ και περίπου ένα μήνα έχει αλλάξει προς το ποιοτικότερο το χάρτη τση μεταμεσονυχτίου διασκεδάσεως στο λεκανοπέδιο της χαβούζας. (Προσοχή ακολουθεί φωτό για την οποία ΑΔΙΚΩΣ υπάρχουν ορισμένες υποψίες ότι είναι συρραφή κασέτα και οι αοιδοί ομοιάζουν με αγάλματα του Μουσείου της Μαντάμ Τισό).
«Όταν ακούς για λεφτά πήγαινε κι όταν πέφτει ξύλο τρέχα», έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου ο οποίος στις παροιμίες ήτο εύστοχος αλλά όταν ετίναξε τα πέταλα μας άφησε δυο υποθήκες και τρία ξώγαμα, κάτι που η μητέρα δεν εχτίμησε δεόντως αν κρίνω από το πόσο συχνά προσκαλούσε διάφορους τοπικούς συλλόγους και διοργανώνε χοροεσπερίδες στο ντάφο του.
Ωστόσο, ο λατρεμένος πατήρ μου, εκτός από μέγας θεωρητικός της παπαρολογίας και σημαντικός για τα δεδομένα του χωριού μπήχτης (όπως κάθε γνήσιος Πασόκος της σχολής Παπανδρέου), υπήρξε και άθρωπος των έργων και ουχί των μακέτων (όπως κάθε γνήσιος Πασόκος της σχολής Σημίτη).
Πράγμα που σημαίνει πως ναι, μεν, ακολουθούσε πιστά κάθε συνεδρίαση της κλαδικής της περιοχής του, αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε κάνα βραδάκι δίχως φεγγάρι (για να μην τονε πάρουνε και χαμπάρι και του κρεμάσουνε κουδούνια) τσίμπαγε χαρτζιλικάκι κάνοντας αφισοκόλληση υπέρ της παλιννόστησης της μοναρχίας στην Ελλάδα και τση επιστροφής του λατρεμένου Κοκού.
Τέλος πάντω, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Με ευτά τα λεφτά, άλλωστε, (συν την επιδότα για εκτροφή λιβελούλας από το πακέτο Ντελόρ) μεγάλωσε κι εμέ και τ’ αδέρφια μου και τα ξώγαμα και δε χρειάστηκε να κάμουμε το σκατό μας παξιμάδι για να ζήσουμε. Πράμα που αν το συνδυάσω με τα μούτρα του τέως με οδηγεί σε μια είδηση που διάβασα στο Forbes. Μην απορείς, συνήθως διαβάζω Μακελειό και τέτοια, αλλά επειδή είχα καταναλώσει μπόλικα δαμάσκηνα, χρειάστηκα κομμάτι παραπάνου χρόνο στην τουαλέτα για να ξεπουργάρω, οπότε η ανάγκα με οδήγησε και σ’ εκειό το σάιτ του σατανά.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη συγκεκριμένη -αμφιβόλου αξιοπιστίας- ιστιοσελίδα, ο συμπαθής γηραιός κονιόρδος που είδατε στη φωτογραφία και εκάματε κλικ είναι ο Γουόρεν Μπάφετ. Γνωστός και ως «Μάγος» ή «Μάντης» ή «Σοφός της Όμαχα». Θα περίμενε κανείς με τόσα παρατσούκλια να είναι κάνας καταυλακιώτης εγκληματίας, αλλά τσου, βασικά είναι κάτι αρκετά κοντινό σ’ αυτό: Επενδυτής…
Ο συγκεκριμένος, λοιπόν, είχε πάρει ανοιχτά θέση υπέρ τση Χίλαρι στις εκλογές. Μάλιστα ακόμη και τη μέρα των εκλογών αυτόπτες μάρτυρες τον είδαν να οργώνει τη Νεμπράσκα για να κάμει ψήφους στην ανέραστη ενώ σύμφωνα με άλλες φήμες μοίραζε και φλάιερς που γράφανε «ψηφίστε Χίλαρι μπαζόλα και όχι τη Μελάνια που είναι καταπιόλα». Παρά τις προσπάθειές του, όμως, όπως πολύ καλά γνωρίζεις, ο βαψομαλλιάς κέρδισε και για τα επόμενα 4 χρόνια θα νομίζει ο αστείος πως θα είναι ο νέος πλανητάρχης, αν και όλος ο κόσμος γελάει αφού οι πάντες γνωρίζουνε πως πλανητάρχης είναι μόνο ο Μπουγάς.
Αργά το βράδυ, στο άκουσμα της ήττας, ήταν ένας από τους πολλούς που σοκαριστήκανε, αλλά αφού σκούπισε τα δάκρυά του όπως ο Παπαχελάς κι ο Τσίμας από τη στεναχώρια, διαπίστωσε πως ενώ ο Ντάου Τζόουνς έπαιρνε βούτα που θα ζήλευε ακόμη κι ο Στελάρας ο Γιαννακόπουλος, η μετοχή μιας εταιρίας είχε τραβήξει τον ανήφορο, λες και ανέβαινε στο Έβερεστ. Εντελώς τυχαία, η εταιρία ήτο δική του! Και το αποτέλεσμα ήταν πως την ώρα που οι περισσότεροι χρηματισταί και επενδυταί παθαίνανε τέτοιο κοκομπλόκο που έψαχναν να μετακομίσουν από τη Γουόλ Στριτ σε ημιυπόγεια γκαρσονιέρα στην Κυψέλη, ο ίδιος γινότανε πλουσιότερος κατά 1,7 δις δολάρια… (Πάρε κι εδώ το λινκ α δε με πιστεύεις)
Κι αυτό έρχεται ως απάντηση στα λαμόγια που βλέπανε παντού καταστροφές επειδή νίκησε ο Τραμπ, ενώ στην πραγματικότητα βασικά πρόκειται και γαμώ τις ευκαιρίες για τσου αθρώπους της εργατικής τάξης, τους μεροκαματιάρηδες που ‘λεγε και ο Αλέφας, να χεστούνε στο τάλιρο.