Τον Φιντέλ τον έχω γνωρίσει προσωπικά. Δεν μπορώ, βεβαίως, να υποστηρίξω πως τον γκζέρω σε βάθος, αλλά σε γενικές γραμμές μπορώ να τονε περιγράψω ως χαρούμενο, δραστήριο, παιχνιδιάρη και πιστό. Μόνο μία φορά μου την έσπασε, μα τονε συχώρεσα γιατί δεν έφταιγε αυτός, αλλά η φύση. Ήταν όταν η σκύλα μου είχε περίοδο και ο Φιντέλ, ένας ωραιότατος μπεζ μπασταρδάκος με φουντωτή ουρά παράκουσε τ’ αφεντικό του κι εδοκίμασε πεσιματικού χαραχτήρος κίνηση μόνο και μόνο για να φάει τα μούτρα του καθώς η ηθική και οι αρχές με τσι οποίες εμεγάλωσε εγώ το ζωντανό μου δεν τση επέτρεψαν να ενδώσει σε ερωτοτροπίες.
Φαντάζουμαι πως ο συμπαθής γέρων-κηδεμών του Φιντέλ έναν συνονόματο του κυνοειδούς θα είχε κατά νου όταν τονε βάφτιζε. Τον Κάστρο, που μας άφησε χρόνους και όπως αποδεικνύει το παραπάνω περιστατικό, αποτέλεσε και θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για ένα σωρό κόσμο. Βέβαια, την είδηση του θανάτου του ακολούθησαν τρομερές αναλύσεις, κυρίως από εκειούς τους 0, γατόφιλους. Πάει να πει, από την αντίθετη πλευρά. Από εκείνους που εύκολα κι άνετα μίλησαν για τον «δικτάτορα» της Κούβας, την οποία ο τύπος με τα μούσια, τα χακί και τον μπερέ καταδίκασε με τα καπρίτσια του.
Κι όσο θα βρίσκουνται υπαρασπιστές που θα μιλήσουν για το περίφημο εκπαιδευτικό σύστημα, θα ξεφυτρώνουν άλλοι που θα σου λένε πως το μόνο που πέτυχε έτσι ήταν να έχει εκειό το νησί της Καραϊβικής τις πιο μορφωμένες πουτάνες του πλανήτη. Κι όσο κάποιοι θα κάνουνε λόγο για τα άδεια ράφια στα μαγαζιά, θα υπάρχει ο αντίλογος του ποσοστού παιδικής θνησιμότητας που είναι πολύ χαμηλότερος από των ΕΠΑ (Ενωμένων Πολιτειών Αμερικής).
Μία αντιπαράθεση που μπορεί να συνεχίζεται για πολύ καιρό, αλλά είναι κομμάτι άδικη από πολλές απόψεις. Ο καψερός ο Φιντέλ δεν βρέθηκε στην εξουσία επειδή τον κάλεσε η φύση, όπως τον σκυλάκο που σας έλεγα. Το κάλεσμά του ήταν οι θηριωδίες του Μπατίστα και το ξεπούλημα της Κούβας στους Αμερικάνους. Κι αν μη τι άλλο, του οφείλουμε ένα σεβασμό στο ότι πήρε τα βουνά κι έγινε επαναστάτης. Κανονικός, με ντουφέκια και τέτοια, όχι με «αγωνιστικές κινητοποιήσεις», «εκφράσεις αλληλεγγύης» ή «ψηφίσματα διαμαρτυρίας». Πράμα δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Πράμα που δεν μπορούμε να το φανταστούμε εμείς να συμβαίνει. Κι αν κάτσεις να το καλοσκεφτείς, μπορεί και σε ορισμένες περιπτώσεις, να το έκανε για πολύ λιγότερα από όσο ζούμε εμείς στις μέρες μας. Τι νομίζεις; Ένα ΤΑΙΠΕΔ που χάριζε γη για να φτιάξουνε καζίνο οι Αμερικάνοι είχε φτιάξει και ο άλλος στην Κούβα και μια πρωτοχρονιά πριν 60 χρόνια έψαχνε ταξί να φύγει όταν μπούκαρε ο «κομαντάντε» με τον Τσε στην Αβάνα.
Αυτός ο επιτυχημένος επαναστάτης, στην πορεία γίνηκε αποτυχημένος κυβερνήτης. Δεκτό.
Αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να πετύχει οποιοσδήποτε στη θέση του αν είχε να αντιμετωπίσει μισό αιώνα εμπάργκο από τη γειτόνισσά του που –τυχαία- ήταν η πιο δυνατή χώρα του κόσμου και φορέας του αντικομμουνιστικού παραλογισμού που σμίλεψε τον σύγχρονο, δυτικό τρόπο σκέψης. Αναρωτιέμαι πώς είναι να έχεις επιβιώσει από 600 τόσες απόπειρες δολοφονίας. Αναρωτιέμαι πώς είναι να βλέπεις τον δικό σου μισό κόσμο να καταρρέει και να ξεμένεις από συμμάχους όταν πια είσαι πολύ ηλικιωμένος και ξεροκέφαλος για να αλλάξεις.
Υπό ετούτο το πρίσμα, ο Φιντέλ (ως κυβερνήτης) αποτελεί ακόμα ένα δείγμα της αποτυχίας του συστήματος που στη θεωρία και τη βάση του μοιάζει με τον χριστιανισμό, αλλά στην πράξη του μετατρέπει επαναστάτες σε τυράννους. Ευτυχώς, ο Γκεβάρα είχε καλύτερη τύχη γιατί σκοτώθηκε νωρίς από τσου πράκτορες της ΣΙΑς κι έτσι δεν χρειάστηκε να χαλάσει τίποτα από το μύθο του. Κι ακόμη περισσότερο, δεν έζησε αρκετά για να πρέπει να απαντήσει σε αυτούς που μιλούνε για την αποτυχία ενός συστήματος, όταν εκειό που ήταν απέναντί του κι ακόμα ζει και βασιλεύει, επιβραβεύει κάτι τύπους σαν τον Μένιο τον Φουρθιώτη (το άλλο πρόσωπο τση ημέρας στα σόσιαλ μήδεια).
Που ξεφτίλισε προχτές έναν άθρωπο κι εκμεταλλεύτηκε τη δυστυχία του, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή μπορεί. Και μπορεί γιατί είναι ο ορισμός του επιτυχημένου στο γκόσμο που ζούμε. Από τα πάνελ και τις τσόντες της Τζούλιας, εμπορικός διευθυντής σε κανάλι… Κι εμείς, όπως έλεγε κι ο Αντρέας ο άνεργος, να τραβάμε το κανάλι που δεν έχουμε δουλειά…