Δεν έχουν άδικο- όχι. Οι άνθρωποι οριακά δεν έχουν πέσει στα ναρκωτικά και, μεταξύ μας, δεν παίρνουμε όρκο για όλους ότι πράγματι δεν έχουν καταλήξει στην αγκαλιά των απαγορευμένων ουσιών.
Κάτι μας λέει, όμως, πως ακόμα κι αν ήταν όντως χρήστες και συλλαμβάνονταν, με αποτέλεσμα η υπόθεσή τους να καταλήξει στο δικαστήριο, μια ατάκα από τον δικηγόρο υπεράσπισης θα ήταν αρκετή για ν’ αθωωθούν δια παντός. Γιατί, αλήθεια, ποιος άκαρδος δικαστής δε θα λύγιζε στο άκουσμα του «Κύριε πρόεδρε, ο πελάτης μου είναι οπαδός της Φεράρι...»
Η Σκουντερία- για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα- έχει κάνει τεράστια άλματα προόδου την φετινή χρονιά. Εκτός κι αν το να έχει σε 16 αγώνες 10 pole positions και 4 νίκες μία ομάδα που μέχρι και πέρυσι αποτελούσε τετράτροχο σάκο του μποξ δεν αποτελεί εξωφρενική πρόοδο.
Το «πρόβλημα» με την Φεράρι είναι ότι… είναι η Φεράρι. Η πιο ένδοξη ομάδα στην ιστορία της Φόρμουλα 1, εκείνη με τα περισσότερα πρωταθλήματα, τον περισσότερο κόσμο (παρά το γεγονός πως έχει περάσει δύο τεράστιες περιόδους μακριά από τους τίτλους: 1979-2000 και 2007-σήμερα) και, μοιραία σχεδόν, τις περισσότερες απαιτήσεις απ’ οποιανδήποτε άλλη.
Αυτό το βάρος είναι εξαιρετικά δύσκολο να το σηκώσει ο οποιοσδήποτε, πόσω μάλλον όταν βρίσκεσαι 15 ολόκληρα χρόνια μακριά από τους τίτλους και η κάθε απόφασή σου κρίνεται από μία κατακόκκινη λαοθάλασσα από Τιφόζι στα 4 σημεία του ορίζοντα.
Αναιρεί αυτό το γεγονός πως οι υπεύθυνοι για την στρατηγική της Σκουντερία τα έχουν κάνει μαντάρα περίπου οχτώ τρισεκατομμύρια φορές και σε κάθε grand prix αποδεικνύονται πιο ευφάνταστοι κι από τον Ιούλιο Βερν, βρίσκοντας νέους τρόπους για να τα θαλασσώσουν στην στεριά;
Σε καμία περίπτωση. Όμως.
Όμως: απέναντί τους έχουν βρει έναν από τους δυσκολότερους αντιπάλους όλων των εποχών- τον ανυπέρβλητο, οδηγικά, Φερστάπεν, το μονοθέσιο των Ταύρων που κάνει θαύματα και ένα τμήμα στρατηγικής που απλά κινείται σε άλλο αγωνιστικό πλανήτη.
Μετά και την εντός έδρας ήττα από τον Μαξ στην Μόντσα σήμερα- εκεί που για νιοστή φορά η ευστροφία της Ρεντ Μπουλ έκανε τη διαφορά- δεν είναι λίγοι οι φίλοι της Φεράρι που ζητάνε μετά μανίας να τα… παρατήσει το Αλογάκι φέτος και να στρέψει την προσοχή του στο 2023, εκεί που θα έχει ρεαλιστικές (;) ελπίδες για τίτλους σε οδηγούς και κατασκευαστές.
Μπορεί στην (απόλυτη) θεωρία κάτι τέτοιο να βγάζει νόημα, υπό την έννοια πως πας να πιάσεις στον ύπνο τους ανταγωνιστές σου και να είσαι ένα βήμα μπροστά τους όταν σβήσουν τα κόκκινα φώτα της νέας σεζόν, όμως κάτι τέτοιο πρακτικά δεν γίνεται.
Πολύ απλά γιατί η υπόθεση της δεύτερης θέσης όχι απλά είναι ανοιχτή, αλλά η ανεβασμένη Μερσέντες την απειλεί ολοένα και περισσότερο. Μπορεί η Κόκκινη να είναι σαφέστατα ταχύτερη από τα «Ασημένια Βέλη», όμως αυτή της η υπεροχή δεν αποτυπώνεται με τίποτα στη βαθμολογία. Εκεί η Φεράρι βρίσκεται στους 406 βαθμούς έναντι 371 της Μερσέντες, που συνεχίζει να καραδοκεί.
Η διαφορά του «2» από το «3» είναι κάτι δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από χορηγίες και δικαιώματα, επομένως την ιταλική ομάδα απλά δεν την παίρνει να τα παρατήσει στο τελευταίο κομμάτι της τρέχουσας περιόδου.
Πέραν τούτου, άπαντες έχουν ξεκινήσει την προετοιμασία τους σε αυτό το σημείο της χρονιάς για το 2023. Από την Ρεντ Μπουλ έως και την Ουίλιαμς- επομένως, δεν είναι πως η Φεράρι θα είχε τεράστιο χρονικό προβάδισμα, πέραν του ότι η πλήρης αφοσίωση στο 2023 θα έθετε σε κίνδυνο τους (όποιους) στόχους απομένουν φέτος.
Επομένως, όχι: η Φεράρι απλούστατα δε γίνεται να τα παρατήσει. Θα συνεχίσει, θα πάρει μερικές pole positions ακόμα, ίσως καμία νίκη και στο τέλος, παρά τις μυριάδες γκάφες της, θα «γράψει» την καλύτερη σεζόν της εδώ και πολύ-πολυ καιρό.
Το 2023 θα την βρει εκ νέου με τα μαύρα στην σκακιέρα, μιας και ο συνδυασμός Ρεντ Μπουλ-Μαξ δείχνει ανυπέρβλητο εμπόδιο.
Δείχνει όμως. Γιατί στην πράξη τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για την Φεράρι.
Κι επειδή βλέπουμε το έκπληκτο βλέμμα σας, να σας διαβεβαιώσουμε πως είμαστε «καθαροί» και πως δεν έχουν επηρεάσει τα ναρκωτικά την κρίση μας.
Αν δε μας πιστεύετε, είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε και anti-doping control.
Τι λέτε, λοιπόν: ραντεβού σε έναν χρόνο;