Γράφει ο Νίκος Σάρρος
Αν ο Μπόλονι έβλεπε το χθεσινό παιχνίδι με τον Πας Γιάννινα θα ένιωθε πολύ περήφανος που οι ιδέες του που εφάρμοσε στον Παναθηναϊκό έξι μήνες πριν, ζουν και βασιλεύουν. Αστειεύομαι φυσικά, ο Ρουμάνος ας είναι καλά εκεί που είναι, όμως ποιος στο πρώτο ημίχρονο δεν τσιμπιόταν με την εικόνα της ομάδας;
Θα μου πείτε, ότι αδικώ τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και την δουλειά του στους πράσινους, όμως έχω την εντύπωση ότι ο ίδιος ο Σέρβος αδίκησε χθες τον εαυτό του. Ειδικότερα από την στιγμή που από το 5 το τριφύλλι βρισκόταν πίσω στο σκορ και είχε σχεδόν 85 λεπτά να δουλέψει το παιχνίδι. Όσα προβλήματα είχαν διαφανεί στο πρώτο παιχνίδι με τον Απόλλωνα, χθες βγήκαν μέσα στο πρώτο 10λεπτο.
Και θα μου πείτε ότι ήταν αναμενόμενο να κάνει γιο-γιο στο ανοικτό γήπεδο ο ταχυδυναμικός Περέα τον Σάρλια και τον Βέλεθ, εδώ έχει κάνει άλλους και άλλους. Όμως η εικόνα των Πέρεζ- Μαουρίτσιο είναι κάτι καινούριο; Στη φάση του γκολ,ο σκόρερ Γκαμπρόφσκι έχει ένα στρέμμα έξω από το ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής να σουτάρει ανενόχλητος. Μήπως χρειάζεται να πούμε ποιων παικτών είναι πρωτίστως χώρος ευθύνης αυτός;
Τι έκανε ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο; Ότι έκανε και η Ελλάδα στο εναρκτήριο παιχνίδι του 2008 με την Σουηδία, για όποιον θυμάται εκείνη την βραδιά. Τότε ήταν Αντζας Δέλλας Κυριάκος, αν θυμάμαι καλα. 175 παράλληλες πάσες πίσω από την σέντρα τότε και δώστου γιούχα η εξέδρα.
Πέρεζ -Σάρλια -Βέλεθ το ίδιο πράγμα Σαββατόβραδο, Σεπτέμβρη 2021. Μόλις η μπάλα πήγαινε στον Μαουρίτσιο, δώστου ξανά πίσω. Εντάξει, είπαμε να κάνει όλες τις επαφές ο Πέρεζ, αλλά να τσουλήσει και λίγο το τοπάκι ρε αδελφέ…να πάει μπροστά ντε! Τι να τις κάνω τις 1276 ποιοτικές επαφές του Πέρεζ, αν η μπάλα είναι στο ίδιο σημείο;
Και εκεί που περιμένεις ότι στο δεύτερο θα βάλει τον Αλεξανδρόππουλο που αν μη τι άλλο, το προχωράει μπροστά το τόπι ή έστω θα γυρίσει τον Λούντκβιστ πιο πίσω και θα βάλει τον Βιγιαφάνιες πίσω από τον Καρλίτος, η πρώτη αλλαγή είναι ο Ιωαννίδης στην θέση του Σουηδού. Η εικόνα ίδια, με μία εκνευριστική φοβικότητα όλων να κάνουν μία ντρίμπλα ή μια σέντρα, εκτός ίσως του Βιταλ που έχει αρχίσει και κάνει τα σλάλομ μπας και….μπει στο παιχνίδι.
Χαρακτηριστικά στο 65 ο Χουάνκαρ είναι αριστερά στο ύψος της περιοχής και αντι να κάνει σέντρα γυρίζει την μπάλα προς τα πίσω και ο συμπαίκτης του πιο πίσω στα στόπερ! Αν αυτό δεν είναι φοβικότητα, τι είναι; Φτάνουμε στο 70 και ο Γιοβάνοβιτς τα παίζει όλα για όλα, βάζοντας Βιγιαφάνιες και Παλάσιος, η μπάλα αρχίζει να τσουλάει, αλλά κλασική ευκαιρία δεν έρχεται μέχρι το τέλος διότι …απλά 70 λεπτά τους ατσάλωσες!
70 λεπτά μόλις σε πίεζαν, γύριζες την μπάλα πίσω …για ασφάλεια στον Πέρεζ! 71% κατοχή και ούτε μία κλασική ευκαιρία για γκολ! Όταν κάποιος σε πιέζει, τον περνάς 1-2 φορές ώστε την επόμενη φορά να σκεφτεί πολύ να έρθει κοντά σου. Όταν Πέρεζ γυρνάς να πάρεις την μπάλα από τα στόπερ και ανάμεσα στους 2 επιθετικούς έχεις ένα στρέμμα χώρο, περνάς ανάμεσα κάθετα για να αναγκάσεις τα αντίπαλα χαφ να βγουν και να δημιουργήσεις ρήγμα.
Για να διασπάσεις μία διπλή ζώνη άμυνας, πρέπει να δημιουργήσεις ρήγματα. Κανείς δεν δημιούργησε ρήγματα δίνοντας παράλληλες πάσες πίσω από την σέντρα. Ό Γιοβάνοβιτς θα την βρει την λύση, δεν ξέρω αν θα το ρισκάρει από το Χαριλάου την Τετάρτη. Λούντβιστ και Αϊτορ δεν έχουν δείξει τίποτα πέρα από διάθεση, τουλάχιστον ο Σουηδός έχει το ελαφρυντικό ότι παίζει εκτός θέσης. Θα ήθελα να τον δω λίγο πιο πίσω, όχι δίδυμο με τον Καρλίτος να παίζει με πλάτη.
Ό Αϊτορ θα χάσει προοδευτικά την θέση του από τον Παλάσιος, ενώ το ίδιο θα συμβεί και με τον Βιγιαφάνιες και τον Λούντκβιστ. Αν μπει και ο Αλεξανδρόπουλος στη θέση του Βραζιλιάνου, θεωρώ ότι το πράγμα θα δείξει πολύ καλύτερο