Στις 14 Ιουνίου 1997 οι στριμωγμένοι στα σκοινιά Σικάγο Μπουλς ρίχνουν στο καναβάτσο τους Γιούτα Τζαζ με buzzer beater ενός μάλλον απρόσμενου ήρωα. Του Στιβ Κερ που εκμεταλλευόμενος τη διορατικότητα του Μάικλ Τζόρνταν «καθάρισε» για λογαριασμό τους, χαρίζοντάς στους «ταύρους» τον τίτλο και σε όλους τους υπόλοιπους έναν από τους πιο ευφυείς μονολόγους μπροστά στο μικρόφωνο!
Μέχρι εκείνο το σημείο το ματς βρισκόταν στην ισοπαλία (86-86) και με ελάχιστα δευτερόλεπτα να απομένουν στο ρολόι, οι δύο προπονητές δίνουν τις τελευταίες οδηγίες σε time out. Οι «μορμόνοι» είχαν ξαναδεί το ίδιο… έργο δύο εβδομάδες νωρίτερα όταν σε μία αντίστοιχη συνθήκη ο Τζόρνταν είχε πάρει –ως συνήθως- την τελευταία επίθεση και τους είχε «σκοτώσει» και –όπως ήταν λογικό- προετοιμάστηκαν για κάτι αντίστοιχο. Όπως, εδώ που τα λέμε, και ο υπόλοιπος πλανήτης που απλά περίμενε να δει όχι το «αν», αλλά το «πώς» θα πάρει το σουτ ο «Air».
Ευτυχώς ο τηλεοπτικός φακός είναι αδιάψευστος μάρτυρας του τι συνέβαινε στην άλλη πλευρά του παρκέ όπου ο Φιλ Τζάκσον μιλούσε στους δικούς του παίκτες. Στην άκρη του πάγκου ο Τζόρνταν έπαιρνε ανάσες και δροσιζόταν όταν σε ανύποπτη στιγμή γυρνάει στον Στιβ Κερ και… προβλέπει το μέλλον. Τον προειδοποιεί ότι πρέπει να είναι stand by και να περιμένει πάσα του αφού είναι σχεδόν βέβαιο πως η άμυνα θα προσαρμοζόταν πάνω στον κορυφαίο των κορυφαίων. Ο σημερινός προπονητής των Γουόριορς απαντά λακωνικά «θα είμαι έτοιμος» και λίγο αργότερα στο παρκέ αποδεικνύεται η ικανότητα του MJ ως… μάντη και του συμπαίκτη του ως σουτέρ.
Ένα κλέψιμο του μετρ του είδους Σκότι Πίπεν και το κάρφωμα του Τόνι Κούκοτς γράφουν το τελικό 90-86 και με 4-2 νίκες οι Μπουλς κατακτούν το 5ο δαχτυλίδι τους μπροστά σε 24.544 παραληρούντες θεατές, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι ο ήρωας της βραδιάς δεν ήταν άλλος από τον συνήθως χαμηλών τόνων Κερ, ο οποίος λίγο αργότερα θα κλέψει ξανά την παράσταση, αυτή την φορά στην ομιλία του κατά την διάρκεια της εκδήλωσης για τους πανηγυρισμούς του τίτλου.
Μπροστά στο μικρόφωνο επιστρατεύει όλο το χιούμορ του και «σκαρώνει» την δική του εκδοχή για το πώς έφτασε το Σικάγο να κρέμεται από αυτόν στην τελευταία επίθεση και τρελαίνει… κόσμο!
«Πολλοί με ρωτούν για το χθεσινοβραδινό σουτ κι επειδή υπάρχουν κάποιες παρανοήσεις σχετικά με το τι έγινε, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα. Όταν πήραμε time out στα 25 δευτερόλεπτα ο Φιλ είπε στον Μάικ ότι θα πάρει το τελευταίο σουτ. Και ο Μάικλ του απάντησε ‘’ξέρεις Φιλ, δεν αισθάνομαι πολύ άνετα σε αυτές τις καταστάσεις γι’ αυτό ίσως θα έπρεπε να εξετάσουμε άλλες επιλογές. Γιατί να μην πάμε με τον Στιβ;’’ ήταν τα λόγια του, με συμπαίκτες και τον κόσμο να ξεσπούν σε γέλια, πριν κλείσει την ομιλία του ο Κερ, λέγοντας «Οπότε σκέφτηκα ότι θα πρέπει να καθαρίσω για πάρτη του Μάικλ ΞΑΝΑ! Το σουτ ήταν εύστοχο, αυτή είναι η δική μου ιστορία και θα επιμείνω σε αυτήν…»
Πάντως τίποτα από όλα αυτά μπορεί να μην είχε συμβεί εάν δεν είχε προηγηθεί ένα περιστατικό δύο χρόνια νωρίτερα που θα μπορούσε να διδάσκεται ως μάθημα για το πώς μια ομάδα μπορεί να ξεπεράσει μια κρίση και τελικά να την χρησιμοποιήσει υπέρ της. Πίσω στο 1995 τα αποδυτήρια των Μπουλς κόντεψαν να τιναχτούν στον αέρα όταν οι δύο πρωταγωνιστές της φάσης που «κλείδωσε» τον τίτλο του 1997 πιάστηκαν στα χέρια κατά την διάρκεια της προπόνησης.
Παίζοντας σε αντίπαλες ομάδες στο διπλό, ο ένας μάρκαρε τον άλλον, αλλά ο MJ που κουβαλούσε κι άλλα θέματα τότε, εκνευρίστηκε πάνω στα μαρκαρίσματα με τον… νέο της ομάδας. Εκείνο που κατά δήλωσή του τον «χάλασε» περισσότερο ήταν τα σφυρίγματα του Φιλ Τζάκσον ο οποίος ίσως και για να προστατέψει τον Κερ, έδινε φάουλ στις επαφές του Τζόρνταν, με αποτέλεσμα σε μια από τις επόμενες φάσεις ο «Air» να σωριάσει άγαρμπα τον συμπαίκτη του με θυμό, φωνάζοντας «αυτό είναι γ@μημένο φάουλ, Στιβ»!
Πιθανότατα οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του Κερ δεν θα αντιδρούσε απέναντι στον «τύραννο» αλλά και απόλυτο «άρχοντα» των Μπουλς και απλά θα δεχόταν την μοίρα του. Αντίθετα, όμως, από ότι έδειχνε το παρουσιαστικό του και ο συνήθως πράος χαρακτήρας του, ο Στιβ ήταν ένας πραγματικός μαχητής που δεν του χαρίστηκαν πολλά σε αυτή τη ζωή και πάντα χρειαζόταν να παλέψει για όλα. Έτσι έκανε και τότε, ανταποδίδοντας την επιθετικότητα με ένα χτύπημα στο στήθος του GOAT, ενώ κλάσματα του δευτερολέπτου μετά δεχόταν και ο ίδιος μια γροθιά στο μάτι.
Ο Φιλ Τζάκσον έδιωξε τον Τζόρνταν από την προπόνηση και στα αποδυτήρια ο δεύτερος άρχισε να συνειδητοποιεί τι είχε κάνει και την ευθύνη που κουβαλούσε. Από το αυτοκίνητό του επικοινώνησε με τα γραφεία της ομάδας, ζήτησε το τηλέφωνο του Κερ και σε μία σπάνια για εκείνον στιγμή, παραδέχτηκε το λάθος του και απολογήθηκε για αυτό. Οι δυο τους τα είπαν για κάμποση ώρα και το συμβάν «πέθανε» εκεί, αλλά πλέον όλα είχαν αλλάξει στη σχέση τους και στη μεταξύ τους δυναμική.
Όπως είπε και ο Κερ στο «Last Dance», το γεγονός ότι δεν… μάσησε στο μπούλινγκ ήταν το καλύτερο πράγμα που είχε κάνει ως τότε στην καριέρα του, λέγοντας: «Από εκείνη τη μέρα κι έπειτα, με εμπιστευόταν περισσότερο. Ήμουν σαν ένα παιδί στο Jurassic Park που δέχθηκε επίθεση από έναν δεινόσαυρο»! Στο ίδιο ντοκιμαντέρ και ο Τζόρνταν ανακαλώντας στη μνήμη του όσα έγιναν, τόνισε ότι εκείνο το απόγευμα ο συμπαίκτης του κέρδισε τον απόλυτο σεβασμό του.
«Αρνήθηκε να κάνει πίσω και να λειτουργήσει σαν ένα πιόνι σε αυτή την διαδικασία», είπε και περίπου δύο χρόνια αργότερα, όταν Ράσελ και Στόκτον του έκλεισαν τον δρόμο προς το καλάθι και ίσως το πρωτάθλημα, ήξερε ότι 2-3 μέτρα δίπλα του δεν είχε ένα φοβισμένο ανθρωπάκι που απλά τύχαινε να φορά την φανέλα των Μπουλς, αλλά έναν γεννημένο νικητή που θα στεκόταν στο ύψος των περιστάσεων. Όπως και έγινε…