Ρε Euroleague, για όνομα...

Η επιτομή του «Τιναφτορε;»

Η σκηνή της μάχης με τον Μαύρο Ιππότη στο Monty Python And The Holy Grail. Αυτή με τον ανκορμαν που μπερδεύει τα λόγια του στο Θεός Για μία Εβδομάδα. Εκείνη με το παρκάρισμα στις «Μπανάνες» του Γούντι Άλεν. Και τώρα, η απόφαση της Euroleague για τις ποινές σε θύτες και… θύματα του Ρεάλ-Παρτιζάν.

Αυτές είναι, εν συντομία, οι στιγμές στα παγκόσμια χρονικά που προκαλούν περισσότερο γέλιο, αν και…

Αν και, εδώ που τα λέμε, ο πέλεκυς που ξέχασε να πέσει από την Ευρωλίγκα προς τους πραγματικούς υπεύθυνους των χθεσινών αποκρουστικών συμβάντων στην Μαδρίτη δεν προκαλεί γέλιο, μιας και η όλη κατάσταση είναι γελοία.

Για εκείνους που χθες αποφάσισαν να γίνουν κολλητοί του Έλον Μασκ κι έκαναν ένα ταξίδι-αστραπή στο διάστημα, στο game 2 της σειράς των playoffs μεταξύ της Ρεάλ και της Παρτίζαν συνέβη, λίγο πριν το τέλος, αυτό:

Οι φήμες για εξοντωτικές ποινές (όπως θα ήταν και το στοιχειωδώς λογικό) έδιναν κι έπαιρναν, η  AS έκανε λόγο ακόμα και για 4ετή αποκλεισμό στον Γκερσόν Γιαμπουσέλε, ο οποίος ήταν σαφέστατα αυτός ο οποίος έκανε την πιο δεν-υπάρχουν-λόγια κίνηση απ’ όλους τους εμπλεκόμενους στον αποτρόπαιο καβγά, και περιμέναμε βαριά κι ασήκωτα πέναλτι προς πάσα κατεύθυνση.

Αντ’ αυτών, το «έπεσαν στα μαλακά» έδωσε και πήρε σε όλα τα ειδησεογραφικά Μέσα:

  • 5 αγωνιστικές στον Γιαμπουσέλε, προφανώς γιατί χτύπησε στη νοσταλγική καρδιά των δικαστών, καθώς η κίνηση που έκανε στον Έξουμ θα του χάριζε τον τίτλο του πρωταθλητή στους «Γίγαντες του κατς», ακόμα κι αν απέναντί του είχε τον Ultimate Warrior 
  • Δύο στον Κέβιν Πάντερ που, πράγματι, προσέφερε ένα σημαντικότατο μπουκέτο στον Μούσα (απλά όχι εκείνο με τα λουλούδια…), όμως πριν επιδοθεί σε μια στιγμή παραφροσύνης, που θα έλεγε και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, είχε δει τον Γιουλ να προσπαθεί να του κάνει fatality με ξερίζωμα κεφαλιού. Ειρήσθω εν παρόδω, ο Ισπανός γκαρντ δεν τιμωρήθηκε, καθότι οκ, ένα αντιαθλητικό έκανε ο άνθρωπος, δεν είναι ότι παραλίγο να προκαλέσει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο
  • Γκάμπριελ Ντεκ και Ματίας Λεσόρτ (που τις έπαιξαν μεγαλοπρεπώς ακόμα και με τις καρέκλες του γηπέδου) τιμωρήθηκαν με μία αγωνιστική ο καθένας, ποινή που βγάζει νόημα αν αναλογιστούμε πως οι… από πάνω κατ’ ουσίαν δεν τιμωρήθηκαν
  • Και, το καλύτερο εξ όλων, η Euroleague αποφάσισε να εξοντώσει οικονομικά τους δύο συλλόγους, επιβάλλοντας πρόστιμο 50.000 ευρώ σε αμφότερες τις ομάδες

Ο αστερίσκος που ελάχιστοι έδωσαν σημασία είναι πως οι αποφάσεις δεν είναι εφέσιμες, κάτι που σημαίνει πως οι ποινές θα ισχύσουν όσο και να φωνάζουν ένθεν κι ένθεν.

Πέραν του γελοιοδέστατου, όπως προείπαμε, της υπόθεσης (ο Γιαμπουσέλε είναι οριακά έγκλημα ότι θα χάσει 1-2 παιχνίδια από τα playoffs φέτος και μετά από 3 αδιάφορους αγώνες της regular season του χρόνου θα είναι ξανά διαθέσιμος), διαμορφώνονται και «περίεργες» συνθήκες εν όψει του 3ου ματς στο Βελιγράδι.

Ο Ομπράντοβιτς θα πρέπει να παραταχθεί χωρίς Πάντερ και Λεσόρτ- δύο σημαντικότατα στελέχη της Παρτιζάν, δηλαδή- στο game 3, ενώ αν η σειρά πάει σε 4ο ο πρώτος πάλι θα δει το παιχνίδι με πολιτικά. Θυμίζουμε πως ο Ζοτς θα έχει ν’ αντιμετωπίσει και τον πονοκέφαλο που ακούει στο όνομα «Έξουμ», καθώς ο άνθρωπος κόντεψε να… διαλυθεί στη φασαρία και είναι τραυματίας- ή, στην καλύτερη, σε επίφοβη κατάσταση ακόμα κι αν φορέσει, εν τέλει, αθλητική περιβολή.

Στον «αντίποδα» δε θα παίξει, προφανέστατα, ο Γιαμπουσέλε και ο Ντεκ, όμως η Βασίλισσα δε θα κλάψει ιδιαιτέρως, μιας και η σειρά πήγαινε ολοταχώς για 3-0 και τώρα, λόγω των απουσιών των Σέρβων, ανοίγει ένα περιθώριο αισιοδοξίας. Μικρό μεν, αλλά ανοίγει.

Εν ολίγοις: η Παρτιζάν είναι και ο κερατάς και ο δαρμένος της υπόθεσης. Ναι, ο Πάντερ (που κατά πάσα-αν βγει σκούπα, δηλαδή- πιθανότητα θα είναι εκτός και στον ημιτελικό του F4) βλακωδέστατα δεν κρατήθηκε μετά την εγκληματικής υφής πρόκληση του Γιουλ με το σκορ στο υπέρ της ομάδας του +15. Όμως δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως το παιδί όχι απλά προκλήθηκε, αλλά κόντεψε να μείνει χωρίς (άνω, γιατί κάτω το σέρνει…) κεφάλι.

Η Ρεάλ, για τα δεδομένα του καινοφανούς χαμού που προκλήθηκε, είναι η «κερδισμένη», αφού αντί να χάσει με ισόβιο αποκλεισμό έναν αθλητή της και πολλούς να φλερτάρουν με τιμωρίες α λα Ρον Αρτέστ μετά το διαβόητο “Malice at the Palace” (οι νεότεροι δείτε το ντοκιμαντέρ του Netflix και μας ευχαριστείτε μετά για την ένοχη απόλαυση) βγήκε, τηρουμένων των αναλογιών, στον αφρό.

Μεγαλύτερος χαμένος εξ όλων, ωστόσο, παραμένει η λογική.

Ρε Euroleague, για όνομα…