Camp Nou, 24 Ιουνίου του 2001. Η Μπαρτσελόνα αποκλείεται από την Θέλτα στα ημιτελικά του Coppa del Rey, όμως είναι το «αντίο» του Πεπ Γκουαρδιόλα που περνά στην ιστορία. Ο τότε 30χρονος το είχε ανακοινώσει με κάθε επισημότητα έναν μήνα νωρίτερα και αφού πανηγύρισε 16 τίτλους, άφησε για πάντα πίσω του ως παίκτης τους Blaugrana
Έπειτα από κάποια χρόνια με τραυματισμούς και μεγάλα διαστήματα απουσίας, ο κεντρικός χαφ που αναδείχθηκε μέσα από την περίφημη ‘La Masia’ αποφάσισε να κάνει μια αλλαγή στην καριέρα του. Το συμβόλαιό του έληγε, οι προτάσεις από μεγάλα club δεν έλειπαν, όμως εκείνος μέχρι τον Σεπτέμβριο δεν είχε συμφωνήσει με κάποιο και έκανε πρόγραμμα με personal trainer.
Το Mundial του 2002 πλησίαζε, στον νέο του προορισμό έψαχνε τον χρόνο που θα τον έστελνε στην Άπω Ανατολή με την Εθνική Ισπανίας και ενώ άπαντες περίμεναν μια ομαδάρα να τον ανακοινώσει, ο Γκουαρδιόλα υπέγραψε στην Μπρέσια.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς expert του αθλήματος για να καταλάβει ότι η επιλογή δεν είχε να κάνει με τη φιλοδοξία ή τους τίτλους που θα κατακτούσε. Στόχος ήταν να γνωρίσει μια διαφορετική κουλτούρα, ένα άλλο περιβάλλον έπειτα από τόσα χρόνια στην Μπαρτσελόνα. Και αυτό έγινε. Ο Πεπ άρχισε να συλλέγει εμπειρίες και παραστάσεις που θα τον βοηθούσαν στο να γίνει αυτό που είναι σήμερα.
Ο πρόεδρος της Μπρέσια, Τζίνο Κοριόνι, είχε κόλλημα με τα μεγάλα ονόματα. Έναν χρόνο νωρίτερα είχε πάρει τον τον Ρομπέρτο Μπάτζιο από την Ιντερ και δίπλα στον μύθο του calcio έβαλε τον Γκουαρδιόλα. Για τον τελευταίο, έντονο ενδιαφέρον είχε δείξει και η Ρόμα, όμως είπαμε: ο Καταλανός χαφ ήθελε να παίζει.
Άμεσα ο Πεπ τα βρήκε με τον προπονητή, Κάρλο Ματσόνε. Ο allenatore είχε πάθει πλάκα με τον τρόπο που ανέλυε τα ματς και το ότι άραζε με τις ώρες και συζητούσε με τα μέλη του staff βάζοντας τη δική του tactical πινελιά. Μετά τα ματς, έβρισκε προβλήματα και έψαχνε λύσεις και το όλο σκηνικό τρέλαινε τον τεχνικό του club. «Για ποιο λόγο να πάει ο Γκουαρδιόλα στην Μπρέσια;».
Αν και ο λόγος βρισκόταν στο ότι ήθελε να αλλάξει εντελώς παράσταση, ρόλο έπαιξε η συνύπαρξη με έναν εν των κορυφαίων Ιταλών όλων των εποχών. «Μίστερ, ήθελα να παίξω με τον Μπάτζιο. Μεγάλωσα βλέποντάς τον, όταν μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία, δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά».
Σε ένα ματς με την Φιορεντίνα, η Μπρέσια ήταν μπροστά στο σκορ χάρη σε γκολ ενός νεαρού Ιταλού φορ με όνομα Λούκα Τόνι. Ο Μπάτζιο επέστρεφε από τραυματισμό και ο Ματσόνε τον έβαλε αλλαγή. Ο Γκουαρδιόλα έβγαλε το περιβραχιόνιο και το πέρασε στο μπράτσο του «μικρού Βούδα» υπό το βλέμμα του προπονητή. Ανεβασμένος, ο Μπάτζιο έβαλε δύο γκολ και η Μπρέσια πήρε τον αγώνα με 3-0. «Πέπε, σήμερα νικήσαμε χάρη σε αυτή την κίνησή σου» είπε ο Ματσόνε και από τα χείλη του βγήκε μια συγκλονιστική προφητεία. «Θα γίνεις ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο».
Η Μπρέσια τερμάτισε 13η στη σεζόν με τον Γκουαρδιόλα αμυντικό χαφ. Τον παίκτη που ήταν πίσω για να πάρει την πρώτη μπάλα και να ξεκινήσει επιθέσεις κάνοντας το απλό αλλά και βγάζοντας κάποιες εκπληκτικές μακρινές μπαλιές. Τον Οκτώβριο όμως υπήρξε το πλήγμα. Βρέθηκε θετικός στη ναδρολόνη στη νίκη 0-1 κόντρα στην Πιατσέντζα και ήταν ξανά «ντοπέ» μετά τη βαριά ήττα με 5-0 από την Λάτσιο. Η 4μηνη τιμωρία του σήμαινε ότι έχασε 16 ματς και του επιβλήθηκε ποινή 7 μηνών, χωρίς, προφανώς να χρειαστεί να μπει στη φυλακή. Σε αυτό το διάστημα, χωρίς τον Πεπ, η ομάδα του πέτυχε μόνο δύο νίκες.
Η απουσία αυτή έκανε κομμάτια τον στόχο του στο ξεκίνημα της σεζόν, να παίζει για να είναι «παρών» στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν λογικό ο προπονητής της Εθνικής Ισπανίας, Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο, να τον αφήσει εκτός και σε ένα παιχνίδι της μοίρας, ο μέσος που πήρε στη θέση του στην αποστολή ήταν ένας 22χρονος, επίσης προϊόν της ακαδημίας της Μπαρτσελόνα, με όνομα Τσάβι Ερνάντεθ.
Την απογοήτευση όμως, ακολούθησε μια ευκαιρία. Η Ρόμα, που τον ήθελε και την προηγούμενη σεζόν, έδειξε ξανά ενδιαφέρον και ο Πεπ δεν είπε «όχι» στην ευκαιρία να παίξει και πάλι στο Champions League και να δει από κοντά τις προπονητικές μεθόδους του Φάμπιο Καπέλο. Έπιασε σπίτι στο καράκεντρο της ιταλικής πρωτεύουσας κοντά στο Πάνθεον και άρχισε να ρουφά τη μία μετά την άλλη τις τζούρες της ιταλικής κουλτούρας.
Όμως το πράγμα δεν κύλησε ούτε τώρα όπως το είχε στο μυαλό του ο Καταλανός. Ο ‘Don Fabio’ δεν έπαθε πλάκα από τη μεταγραφή του αφού προτιμούσε έναν πιο physical μέσο και είχε ζητήσει από τη διοίκηση τον Ντάβιντς από την Γιουβέντους. Στο σύστημά του, ο allenatore ήθελε δυνατούς και ανθεκτικούς παίκτες, χαρακτηριστικά που δεν είχε ο Γκουαρδιόλα, αφού δεν ήταν ούτε σκληρός, ούτε γρήγορος.
Παρά το γεγονός αυτό, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα της εποχής, οι δυο τους είχαν αμοιβαίο σεβασμό. Ο Καπέλο περνούσε χρόνο με τον Πεπ, ο οποίος μελετούσε όλη την προσέγγιση του Ιταλού, τον τρόπο που έκανε τις ομιλίες, το τακτικό πλάνο, τη σχέση του με τους παίκτες. «Είναι ένας από τους πιο διανοούμενους που συνάντησα ποτέ σε αποδυτήρια ομάδας» ήταν το παράσημο του legend τεχνικού. «Ο Γκουαρδιόλα πάντα έβρισκε να πει τα σωστά πράγματα».
Ο Καταλανός έπαιξε σε όλα κι όλα 4 ματς και αυτό δεν το ξέχασε όταν επέστρεψε στην Αιώνια Πόλη για τον τελικό του Champions League το 2009 ως προπονητής της Μπαρτσελόνα. «Ξέρω τον πάγκο του Olimpico πολύ καλύτερα από τον αγωνιστικό χώρο».
Έχοντας συνολικά 15 ματς πρωταθλήματος σε 18 μήνες στην Ιταλία, ο Πεπ φόρεσε και πάλι τη φανέλα της Μπρέσια τον Ιανουάριο για μια μικρή δεύτερη μικρή θητεία. Οι μήνες αυτοί ήταν οι τελευταίοι του στα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης πριν παίξει στην Αλ-Αχλί του Κατάρ και γράψει το φινάλε στην Ντοράδος της Σιναλόα, στο Μεξικό το 2006.
Αυτό που έκανε ο Γκουαρδιόλα ήταν να μαζεύει εμπειρίες από ένα διαφορετικό περιβάλλον από εκείνο που είχε μεγαλώσει ποδοσφαιρικά. Να βάλει στο οπλοστάσιό του πράγματα που οι Ιταλοί κάνουν καλύτερα από τους Ισπανούς. Δεν σταμάτησε ποτέ να μαθαίνει, ήταν ευγνώμων για τα όσα ‘πήρε’ από τις μέρες του στην Μπρέσια και είχε πάντα ανοικτά τα μάτια του για να παρατηρεί έναν από τους κορυφαίους ever, τον Φάμπιο Καπέλο.
«Άλλαξε τις ζωές μας» είπε ο Αργεντινός πρώην άσος της Μπρέσια, Αντρές Ιγιάνα. «Από τους 2-3 δημοσιογράφους που ήταν στις προπονήσεις, πήγαμε στους 50, σαν να ήμασταν ένα από τα μεγάλα club. Ο Γκουαρδιόλα ήταν από τότε πολύ επικοινωνιακός, του άρεσε να μιλά για το ποδόσφαιρο. Στα ματς, προκαλούσε έκπληξη με τον τρόπο που αντιλαμβανόταν τακτικές λεπτομέρειες τις οποίες δεν μπορούσε να δει κανένας άλλος».
Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο Γκουαρδιόλα τηρήσει την υπόσχεσή του για μια gratis επιστροφή στο Mario Rigamonti, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι τα χρόνια του στην Μπρέσια και την Ρόμα έπαιξαν τεράστιο σε αυτό που – για πολλούς – είναι σήμερα. Αυτό που είχε προβλέψει ο Κάρλο Ματσόνε…