Ως φημολογία ήχησε και ηχεί ακόμη περίεργα το ότι ο Αλεξάντερ Μπλέσιν είναι πιθανό να φύγει από τον πάγκο της Ουνιόν Σεν Ζιλουάζ στο τέλος της σεζόν. Αρχικά είναι το timing. Λίγο πριν αρχίσουν τα πλέι οφ στο Βέλγιο και με την ομάδα του να προπορεύεται στην κατάταξη της Jupiler League. Και εν συνεχεία γιατί αν κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για το 3ο κατά σειρά καλοκαίρι που η USG θα αποχωριστεί τον προπονητή της – μετά τους Φελίτσε Μαζού και Κάρελ Γκέραρτς.
Μήπως πίσω από τη φαινομενική ευδαιμονία της πιο ομάδας-θαύμα της Ευρώπης (επιτρέψτε μας αυτόν τον μάλλον αδόκιμο όρο) κρύβεται ένα τοξικό κλίμα; Πίσω από το hype της πιο cool «παρέας» στο Βέλγιο με τους πιο «κουλτουρέ» και «mix» φιλάθλους, υπάρχει κάτι το σκοτεινό, το δήθεν;
Η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο διαφορετική όσον αφορά το σκέλος της υπόθεσης που αφοράς τον Αλεξάντερ Μπλέσιν. Καθότι ο λόγος που ο Γερμανός προπονητής σκέφτεται να φύγει από τις Βρυξέλλες δεν είναι αθλητικός, δεν έχει να κάνει με την Ουνιόν. Έχει να κάνει με την αγάπη. Με τη γυναίκα του, η οποία αντιμετωπίζει ένα σοβαρότατο πρόβλημα υγείας.
Για να δώσουμε τις απαραίτητες εξηγήσεις, θα πρέπει αρχικά να γυρίσουμε το χρόνο πίσω στα τέλη του περασμένου Ιουλίου. Την επομένη της πρεμιέρας της νέας τότε σεζόν στο Βέλγιο, μετά τη νίκη της Ουνιόν επί της συμπολίτισσας Άντερλεχτ. H Σάρλοτ, σύζυγος του Γερμανού κόουτς, προσβάλλεται ξαφνικά από μια σοβαρή μόλυνση του νωτιαίου μυελού που της προξενεί παράλυση στα κάτω άκρα. Ένα τεράστιο σοκ, ένα αναπάντητο μεγάλο «γιατί».
Ο Μπλέσιν επί μακρόν δεν έλεγε τίποτα δημοσίως για το δράμα που χτύπησε την οικογένειά του. Μετά από λίγους μήνες, βρήκε τη δύναμη να μιλήσει. Για να ξορκίσει το κακό, για να βγάλει ένα μεγάλο βάρος από μέσα του. Αποτελώντας έτσι ένα ισχυρό παράδειγμα αξιοπρέπειας και θέλησης.
Σκέφτηκε πολλές φορές να παραιτηθεί, αλλά ήταν η ίδια η γυναίκα του που τον απέτρεψε. Επειδή θυμόταν πόσο δυστυχισμένος ήταν στο παρελθόν μακριά από την μπάλα. Επειδή όπως του εξήγησε «έδωσες τη δική σου μάχη για να φτάσεις ως εδώ και δεν θέλω να νιώσεις ότι έχασες».
Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, δεν έγινε αμέσως κόουτς. Δούλεψε αρχικά ως ασφαλιστής. Πήγαινε καλά. Αλλά δεν περνούσε καλά. Και η σύντροφός του το κατάλαβε. Ωθώντας τον πίσω προς αυτό που αγαπούσε. «Θέλω να είσαι ευτυχισμένος», του είπε.
Δεν ήταν δυνατόν να την αφήσει μόνη τώρα, στα δικά της (ακόμα μεγαλύτερο προφανώς) ζόρια. Δεν τον συνόδεψε στις Βρυξέλλες, καθώς έπρεπε αναγκαστικά να μείνει στη Στουτγάρδη. Ο Μπλέσιν σπεύδει αμέσως στο πλευρό της αμέσως μετά τα ματς. Μετά από κάθε ματς. Αυτό μεταφράζεται σε 6 ώρες οδήγηση, σερί! Με όλη κούραση, σωματική και ψυχική, που κουβαλάει από το παιχνίδι.
Ωστόσο δεν διανοείται πως θα κάνει κάτι άλλο. Στη Γερμανία έχουν μείνει επίσης και οι 3 κόρες του για να βοηθάνε τη μητέρα τους, καθώς και για να προχωρήσουν στη δική τους ζωή. Η οικογένεια δεν είναι όλη μαζί, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι πιο δεμένη.
Το θετικό είναι πως η Σάρλοτ πάει καλύτερα, η θεραπεία αποδίδει με μικρά αλλά σταθερά βήματα και η κατάστασή της βελτιώνεται. Παρότι ένας γιατρός, εκείνο τον πρώτο καιρό της απόλυτης αγωνίας και του τρόμου, τους είχε πει «πως αυτό είναι, ό,τι έγινε έγινε και τι να κάνουμε». Ένας Θεός ξέρει πώς ο Αλεξάντερ Μπλέσιν κρατήθηκε και δεν του επιτέθηκε. Όπως έχει δηλώσει, έσφιγγε τις γροθιές του προσπαθώντας να κατευνάσει την οργή του όσο τους μιλούσε).
«Είναι η ηρωίδα μου, αυτή μου δίνει δύναμη, κίνητρο. Ό,τι είμαι, της το οφείλω. Δίνουμε όλοι μαζί τώρα μια μάχη και ελπίζω ότι θα νικήσουμε», λέει ο κόουτς της Ουνιόν σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση αγάπης.
Από το βελγικό κλαμπ στάθηκαν εξ αρχής πλάι του και του προσφέρουν ό,τι χρειαστεί. Ανθρώπινα, αληθινά. Κι αυτό είναι εξίσου σημαντικό με το επίτευγμά τους να είναι σήμερα το απόλυτο παράδειγμα επιτυχίας σε όλη την Ευρώπη, ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν μια ανυπόληπτη ομάδα, που ζούσε στο ένδοξο παρελθόν της των αρχών του περασμένου αιώνα.
Και αν έρθει ο τίτλος (που χάθηκε 2 σερί χρονιές στο τσακ) ή το Κύπελλο (αντίπαλος στον τελικό θα είναι η Αντβέρπ) όλοι ξέρουμε πού θα αφιερώσει ο Αλεξάντερ Μπλέσιν την επιτυχία. Ακόμα κι αν αυτό είναι το «αντίο» του στην Ουνιόν Σεν Ζιλουάζ. Τα πάντα στη ζωή είναι θέμα προτεραιοτήτων.