Αναμφίβολα ήταν ένας από τους πλέον αξιομνημόνευτους, αλλά προκλητικούς πανηγυρισμούς όλων των εποχών… Κι αν το μυαλό σας (απολύτως λογικά) πηγαίνει σε εκείνον του Εμάνουελ Αντεμπαγιόρ, να ξέρετε πως κάνετε λάθος. Σχεδόν μία δεκαετία πριν τον άσο από το Τόγκο ήταν ένας Ιταλός προπονητής της Μπρέσια που επιφύλαξε ανάλογο χουνέρι στους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας.
Το περιστατικό με τον Ανταμπαγιόρ συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2009. Δύο μήνες νωρίτερα ο τότε 25χρονος επιθετικός άφηνε την Άρσεναλ με την οποία είχε περάσει τα ως τότε καλύτερα και πιο παραγωγικά χρόνια της καριέρας του, για λογαριασμό της Μάντσεστερ Σίτι. Το ξεκίνημά του στην Premier League με τη νέα ομάδα του ήταν φανταστικό, με τον ίδιο να σκοράρει στα πρώτα τρία ματς της σεζόν και η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε στο πλαίσιο της 4ης αγωνιστικής οι «πολίτες» να φιλοξενούν τους «κανονιέρηδες».
Το παιχνίδι τελείωσε με τους γηπεδούχους να θριαμβεύουν με 4-2, αλλά τόσο το αποτέλεσμα όσο και οτιδήποτε άλλο σχετικό με τον αγώνα πέρασε σε δεύτερο πλάνο, μετά το γκολ που σημείωσε ο Αντεμπαγιόρ κόντρα στους πρώην συμπαίκτες του (με τους οποίους πλακώθηκε κιόλας). Και δεν ήταν η ποιότητα του τελειώματος που είχε οποιαδήποτε σημασία, καθώς όλο το… ζουμί βρισκόταν στο μετά. Έχοντας σκοράρει με μια εύκολη -μάλλον- κεφαλιά, διένυσε όλο το τερέν, απέφυγε με μαεστρία κάθε γαλάζια φανέλα και έφτασε μπροστά στους φιλοξενούμενους οπαδούς για να πανηγυρίσει στο πέταλο! Μια κίνηση που προφανώς την γούσταρε τόσο ώστε να αδιαφορήσει για το πρόστιμο ύψους 25.000 λιρών και την τιμωρία 2 αγωνιστικών που του επιβλήθηκε…
Όμως σχεδόν μία δεκαετία νωρίτερα ήταν ένας Ιταλός προπονητής, ο Κάρλο Ματσόνε, που είχε δώσει ένα αντίστοιχο σόου, έχοντας μάλιστα προειδοποιήσει τους… εχθρούς ότι θα το κάνει. Και ο χαρακτηρισμός «εχθροί» δεν μπαίνει τυχαία αφού μιλάμε για το ντέρμπι της Λομβαρδίας ανάμεσα σε Μπρέσια και Αταλάντα. Δυο ομάδες που δεν διεκδικούν τίτλους και στο πέρασμα των χρόνων ζουν και αναπνέουν για αυτά τα δύο μεταξύ τους ματς, εφόσον βέβαια παίζουν στην ίδια κατηγορία.
Στις 30 Σεπτεμβρίου 2001, λοιπόν, η Μπρέσια υποδέχεται την μισητή Αταλάντα, έχοντας στη σύνθεσή της τον Πεπ Γκουαρδιόλα (μια αδιανόητη για την εποχή μεταγραφή), έναν πιτσιρικά φορ που λεγόταν Λούκα Τόνι και μεγάλη πριμαντόνα τον τελευταίο χρόνο έναν τύπο με το όνομα Ρομπέρτο Μπάτζιο που αργότερα θα γινόταν αυτό που έγινε, αλλά ήδη αποτελούσε λόγο περηφάνιας για την ομάδα.
Ωστόσο, παρά αυτά τα ονόματα, το ματς δεν κυλάει καλά για τους γηπεδούχους που στο ημίχρονο βρίσκονται πίσω στο σκορ με 1-3, με τον Μπατζιο να είναι ο μόνος που είχε σκοράρει για λογαριασμό τους. Στα αποδυτήρια ο ιδιόρρυθμος Σορ Σκαρλέτο «βράζει». Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η ομάδα του βρίσκεται με 2 γκολ πίσω που τον έχει κάνει να βγάζει ατμούς από τα νεύρα του. Από το πρώτο λεπτό κιόλας ο ίδιος έχει ανοίξει βεντέτα με τους οπαδούς της Αταλάντα οι οποίοι τραγουδούν κοροϊδευτικά συνθήματα για την καταγωγή του και –ακόμη χειρότερα- βρίζουν εν χορώ την μητέρα του την οποία είχε χάσει όταν ήταν ακόμη παιδί…
Περίπου 15 λεπτά πριν τη λήξη, ο Ματσόνε ουσιαστικά δείχνει να αφήνει το ματς και επικεντρώνεται στο να απαντά στους φίλους της Αταλάντα και όταν περίπου εκείνο το χρονικό σημείο ο «θεϊκός κοτσιδάκιας» μειώνει σε 2-3, ο κόουτς ξεστομίζει την περίφημη υπόσχεση-απειλή: «Se famo er 3 a 3 vengo sotto a curva», δηλαδή «Αν ισοφαρίσουμε σε 3-3 θα έρθω εκεί, κάτω από το πέταλο».
Με το παιχνίδι πλέον στις καθυστερήσεις, ο Ρομπέρτο Μπάτζιο κάνει το αδιανόητο. Πετυχαίνει κι άλλο τέρμα, κάνει χατ-τρικ και ακόμη σημαντικότερο (τουλάχιστον για τον προπονητή του) ισοφαρίζει σε 3-3 που ήταν και το τελικό αποτέλεσμα. Και φυσικά δίνει την δυνατότητα στον Ματσόνε να διανύσει 80 μέτρα (σε ηλικία 64 ετών και όχι 25 όπως ήταν ο Αντεμπαγιόρ) για να φτάσει μπροστά στην Curva Nord προκειμένου να τα… δείξει (τα προτερήματά του) στους φιλοξενούμενους!
Ο Πιερλουίτζι Κολίνα που ήταν ο διαιτητής της αναμέτρησης, φυσικά τον αποβάλει, αλλά ο Ματσόνε δεν διαμαρτύρεται καν. Αποχωρεί για τα αποδυτήρια μέσα σε αποθέωση, αργότερα δέχεται σαν… κύριος την τιμωρία των 5 αγωνιστικών κι έκτοτε όποτε η κουβέντα πήγαινε σε αυτό το περιστατικό, απαντούσε: «Μα κι αυτός ο Μπάτζιο, σε αυτό το ματς βρήκε να βάλει τρία γκολ;»!
Για την ιστορία πάντως να πούμε ότι ο Κατσόνε (που έφυγε από την ζωή το 2023 σε ηλικία 83 ετών) συνέχισε την προπονητική του καριέρα μέχρι το 2006, κάθισε στον πάγκο συνολικά 12 ομάδων, αλλά ποτέ μα ποτέ σε εκείνον της Αταλάντα…