Σε αυτές τις λέξεις ο Ρομπέρτο Μπάτζιο, ο θεϊκός κοτσιδάκιας όπως έμεινε στην ιστορία του ιταλικού αλλά και του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, περικλείει όλη την σοφία την αποκόμισε κατά την διάρκεια μιας καριέρας που είχε πολλές μεγάλες στιγμές, αλλά και κάποιες στις οποίες φλέρταρε με το απόλυτο ναδίρ.
Πάθος: «Δεν υπάρχει ζωή χωρίς πάθος και αυτό μπορείτε να το βρείτε μόνο μέσα σας. Μη δίνετε σημασία σε όποιον θέλει να σας επηρεάσει. Ψάξτε μέσα σας και θα το βρείτε» λέει ο Ρομπέρτο Μπάτζιο και σίγουρα είναι ο νούμερο 1 παράγοντας και η κινητήρια δύναμη για να παίζεις μπάλα για 20 ολόκληρα χρόνια.
Χαρά: «Αυτό που σε κρατάει ζωντανό είναι το να χαίρεσαι αυτό που κάνεις» είναι τα λόγια του ανθρώπου που εξιστορεί πόσο χαρούμενα ήταν τα πρόσωπα του πατέρα και της μητέρας του όταν μαζεύονταν στο οικογενειακό τραπέζι το βράδυ. Εάν αυτοί οι άνθρωποι μπορούσαν να είναι έτσι μετά από μια κοπιαστική και γεμάτη από τα άγχη της καθημερινότητας για την επιβίωση, πώς είναι δυνατόν να μην χαίρεται ένας ποδοσφαιριστής που έχει κάνει το χόμπι του επάγγελμα και μάλιστα βγάζει τα πολλαπλάσια χρήματα από αυτούς;
Θάρρος: «Είναι καθοριστικό το να είστε θαρραλέοι και να μάθετε να ζείτε πιστεύοντας στον εαυτό σας. Το να έχεις προβλήματα ή το να κάνεις λάθη είναι φυσιολογικό. Το να μην παραιτηθείς, όμως, είναι απαραίτητο» είναι η τρίτη μαγική λέξη. Και για τον Μπάτζιο χρειάστηκε μπόλικο θάρρος για να σταθεί στα πόδια του μετά από μια αποτυχία που αγγίζει τα όρια του μύθου. Το να αστοχείς σε έναν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου απέναντι στην Βραζιλία, ειδικά όταν ολόκληρη η πορεία της «σκουάντρα ατζούρα» είχε στηριχθεί στις δικές σου πλάτες. Κυρίως με τα δύο γκολ στον ημιτελικό… Βέβαια, λεπτομέρεια που λίγοι θυμούνται, το 10 το καλό της Ιταλίας έπαιξε 120 λεπτά σε εκείνο τον καθοριστικό τελικό τραυματίας.
Θυσία: «Όταν ήμουν νέος είχα σοβαρούς τραυματισμούς στα γόνατα, τα οποία μου προκάλεσαν προβλήματα και πόνους σε όλη μου την καριέρα. Κατάφερα να συζήσω με αυτούς τους πόνους χάρη στη θυσία, η οποία σας διαβεβαιώνω ότι δεν είναι άσχημη λέξη. Η θυσία είναι η ουσία της ζωής, η πύλη για να καταλάβουμε το νόημα της», λέει ο «Μικρός Βούδας» που κανείς δεν ξέρει πόσο μεγαλύτερη πορεία θα είχε εάν δεν τον πρόδιδαν τα σακατεμένα γόνατά του… Βέβαια, υπάρχει και η ανάποδη ανάγνωση. Πόσο μικρότερη θα ήταν η διαδρομή μου εάν δεν ήταν διατεθειμένος να θυσιαστεί για να πετύχει.
Επιτυχία: «Αυτή η λέξη που είναι λες και έχει απομείνει ως η μοναδική αξία της κοινωνίας μας… Τι σημαίνει, όμως, το να είσαι επιτυχημένος; Σημαίνει το να κάνεις στη ζωή αυτό που είσαι, με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό ισχύει για τον ποδοσφαιριστή, όπως και για τον ξυλουργό ή τον φούρναρη» καταλήγει ο Μπάτζιο ο οποίος είναι αλήθεια πως με αυστηρούς όρους δεν έχει στο παλμαρέ του τους τίτλους που κατέκτησαν άλλοι.
Ένα πρωτάθλημα Ιταλίας, ένα Κόπα Ιτάλια κι ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τη Γιουβέντους, με τη φανέλα της οποίας πήρε τη Χρυσή Μπάλα του 1993, και ένα πρωτάθλημα με τη Μίλαν. Αυτά ήταν όλα κι όλα… Όμως για τον θεϊκό κοτσιδάκια ο ορισμός της απόλυτης επιτυχίας δεν είναι ο αριθμός των τίτλων. Είναι εκείνη η ατάκα που ξεστόμισαν πολλοί Ιταλοί όταν ο ίδιος είπε το μεγάλο αντίο στα γήπεδα: «Δεν είναι Κυριακή από τότε που σταμάτησε ο Μπάτζιο»…