Πλέον ο Ντιέγκο Αλόνσο έχει στα… πόδια του αρκετά ματς, για να μπορεί να κρίνει πιο καθαρά το ρόστερ του Παναθηναϊκού. Και την ίδια ώρα, ο ίδιος κρίνεται με πιο αυστηρούς όρους από όλους μας για την εικόνα της ομάδας. Υπό αυτή την έννοια οφείλει να αντιληφθεί την πραγματικότητα και να σταματήσει να κρύβει προβλήματα κάτω από το χαλάκι.
Όταν ο διαιτητής Ευαγγέλου σφύριζε τη λήξη του ημιχρόνου στο ματς με τον Πανσερραϊκό, ο Παναθηναϊκός πήγαινε στα αποδυτήρια με το σκορ στο 1-1. Ήταν ευχής έργον που το παιχνίδι διεξαγόταν κεκλεισμένων των θυρών. Αλλιώς, με βάση τα πεπραγμένα των πράσινων στο γήπεδο, οι γκρίνιες μάλλον θα ήταν δεδομένες.
Κόουτς, πάλι τα ίδια…
Και αυτό διότι σε ακόμη μία αναμέτρηση με θεωρητικά (και πρακτικά) υποδεέστερο αντίπαλο, το τριφύλλι, παρουσίασε τις ίδιες αδυναμίες. Την πάτησε από τον Αστέρα AKTOR, με οδυνηρή ήττα εντός έδρας. Γλίτωσε στις καθυστερήσεις από κάζο (ξανά στο ΟΑΚΑ) από το γκολ του Σπόραρ κόντρα στον Λεβαδειακό. Είχε νέα απώλεια βαθμών από την Athens Καλλιθέα, μέσα στο κανονικό σπίτι του, τη Λεωφόρο. Για την ακρίβεια, μάλλον ήταν εκείνος που θα έπρεπε να αισθάνεται τυχερός από την ισοπαλία, με βάση τις ευκαιρίες των δύο ομάδων.
Και μετά την ισοπαλία στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ, ο κόσμος περίμενε ακόμη ένα εντός έδρας ματς, με την ελπίδα ότι –επιτέλους- η ομάδα θα παίξει λίγη μπάλα. Στο ματς με τον Πανσερραϊκό όλα ξεκίνησαν ιδανικά, με γκολ στο 10’. Ε, τι άλλο θες για να δείξεις κάτι καλό;
Κι όμως, για ένα ημίχρονο ο Παναθηναϊκός είχε τις ίδιες παθογένειες. Ίσως σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τα προηγούμενα ματς, αλλά και πάλι… Ευάλωτος στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων, έδινε ευκαιρίες στους φιλοξενούμενους για φάσεις και προβληματικός μπροστά.
Ατομικό ταλέντο και γεμάτο ρόστερ
Φέτος ο Ντιέγκο Αλόνσο έχει ένα πλεονέκτημα που θα ζήλευε κάθε προκάτοχός του, τουλάχιστον στο πρόσφατο παρελθόν. Ένα ρόστερ πολύ πιο ακριβό και πολύ πιο γεμάτο. Και με μπόλικους ποδοσφαιριστές από αυτούς που, όπως λέμε απλά και καφενειακά, γνωρίζουν το τόπι.
Η ατομική ποιότητα του Ιωαννίδη, του Πελίστρι, του Τετέ, του Ουναΐ, του Τζούρισιτς ή του Μπακασέτα είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Για να μείνουμε, μόνο στο μεσοεπιθετικό κομμάτι… Ας δοκιμάσουμε τώρα να το περιορίσουμε ακόμη παραπάνω στον άξονα.
Ο Ουρουγουανός έβλεπε Ιωαννίδη, Πελίστρι, Τετέ και Ουναΐ (στο ντεμπούτο του ως βασικός) να κάνουν ωραία πράγματα με την μπάλα στα πόδια. Και τον Μπακασέτα να υστερεί. Τόσο απλά και ξεκάθαρα. Και φέτος δεν είναι το πρώτο ματς που υστερεί ο διεθνής Έλληνας μεσοεπιθετικός. Χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει κάτι περισσότερο για την γενικότερη αξία του. Σε τελική ανάλυση, αποτελεί σημαντικό asset για την ομάδα και πρέπει να προστατευθεί. Να πάρει ανάσες, να βρει ξανά τον εαυτό του και να μην παραδίδεται στο… κοινό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Κόουτς, άλλαξέ το
Είτε ονομάσεις το σύστημα 4-3-3, είτε το κάνεις 4-2-3-1, η ουσία είναι μία. Στον Παναθηναϊκό λύσεις υπάρχουν. Το είδαμε στο ματς με τη Λιόν, συμπτωματικά ξανά στο β’ ημίχρονο. Τότε ο Τετέ ήταν που πήρε τη θέση του Μπακασέτα στον άξονα και οι πράσινοι πήραν την πρόκριση. Το είδαμε μετά τις αλλαγές σε πρόσωπα και θέσεις και στο χθεσινό ματς, όπου ο Τζούρισιτς έγινε ο λυτρωτής.
Ακόμη και τα νούμερα είναι υπέρ του Σέρβου. Ακόμη και αγωνιζόμενος όχι στην καλή του θέση στο αριστερό άκρο, έχει 4 γκολ φέτος. Είναι ακόμη Σεπτέμβρης και έπιασε το περσινό «ρεκόρ» του. Αν αυτό δεν είναι αρκετό για να ξεκινήσει σε παραπάνω ματς βασικός, τότε τι θα χρειαστεί να κάνει;
Επιπλέον κόντρα στον Πανσερραϊκό φάνηκε ξεκάθαρα η ποιότητα ακόμη ενός παίκτη που μπορεί να παίξει και αυτός πίσω από τον Ιωαννίδη. Το πασπαρτού που ονομάζεται Ουναΐ. Ποιοτικός, άνετος με την μπάλα, οξυδερκής, με καλά πόδια. Από το βιογραφικό του γνωρίζουμε καλά ποιες θέσεις είναι σε θέση να καλύψει και στα συστήματα του Αλόνσο ταιριάζει «γάντι».
Ανακατεύοντας την τράπουλα
Ως νέος προπονητής σε μια ομάδα με πολλές προσθήκες, ο Ντιέγκο Αλόνσο σε αυτό το σημείο πορεύεται με βάση την πεπατημένη. Μετά το στραπάτσο με τον Αστέρα, οι αλλαγές έρχονται με το σταγονόμετρο.
Ωστόσο πλέον γνωρίζει περισσότερα για τα πάντα. Για τους παίκτες, για τα αποδυτήρια, για τις ικανότητες και τα μειονεκτήματά τους. Οφείλει να ανακατέψει την τράπουλα και να επιλέξει εκείνα τα χαρτιά που σε αυτή τη φάση είναι τα καλύτερα. Άλλωστε και στα παιχνίδια της τράπουλας αλλάζει η αξία κάθε φύλλου. Ένα δεκάρι που μπορεί στο μπλακ τζακ να τινάξει την μπάνκα στον αέρα, στο κουμκάν μπορεί να γράψει 10 πόντους και να σε κάψει, αν πάρεις το ρίσκο να το κρατήσεις περισσότερη ώρα στα χέρια σου…