Στις 5 Φεβρουαρίου 2025 ο Κριστιάνο Ρονάλντο θα κληθεί να σβήσει την τούρτα των γενεθλίων του. Και αν δεν προτιμήσει κεράκια με αριθμό, αλλά βάλει τόσο όσα και τα χρόνια του, θα χρειαστεί να πάρει βαθιά ανάσα. Ο Πορτογάλος σταρ θα κλείνει τα 40 και θα βαδίζει πλέον στην 5η δεκαετία της ζωής του.
Και θα το κάνει όντας ακόμη ενεργός ποδοσφαιριστής! Βέβαια πλέον δεν βρίσκεται στην κεντρική ποδοσφαιρική σκηνή, η οποία –ας είμαστε ειλικρινείς- είναι η Ευρώπη. Ωστόσο εκμεταλλευόμενος και αυτός το γεγονός ότι εδώ και αρκετά χρόνια ο χάρτης του σπορ έχει αλλάξει, παραμένει με τον δικό του τρόπο στο επίκεντρο.
Προφανώς το πρωτάθλημα της Σαουδικής Αραβίας δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Ούτε συγκεντρώνει πάνω του ιδιαίτερα τα φώτα της δημοσιότητας. Όμως παίζοντας για λογαριασμό της Αλ Νασρ, ο Πορτογάλος ικανοποιεί τα δύο μεγάλα «θέλω» του. Βγάζει στα πολύ προχωρημένα (ποδοσφαιρικά) γεράματα ένα… σκασμό λεφτά και παράλληλα έχει μια καλή δικαιολογία για να συνεχίζει να αγωνίζεται φορώντας τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος.
Η ψυχοσύνθεση του Πορτογάλου
Στη διάρκεια μιας καριέρας που πλέον εκτίνεται σε τρεις δεκαετίες ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει κάνει τα πάντα. Ή σχεδόν τα πάντα. Εφόσον κάποιος προσπαθήσει να κοιτάξει αντικειμενικά (όσο αυτό είναι εφικτό στον αθλητισμό) την διαδρομή του, δεν μπορεί παρά να τον κατατάξει μεταξύ των κορυφαίων. Όχι μόνο ανάμεσα στους σύγχρονούς του, αλλά μεταξύ των κορυφαίων όλων των εποχών.
Προφανώς οι haters θα επιχειρήσουν να τον μειώσουν προβάλλοντας κάθε πιθανή ή απίθανη αιτιολογία. Και από την άλλη, οι θαυμαστές του είναι ικανοί, με άνεση, να τον τοποθετήσουν πιο ψηλά από οποιονδήποτε άλλον.
Στην πραγματικότητα, όπως συμβαίνει συνήθως, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Και χωρίς εμείς να διεκδικούμε το αλάθητο, θα πούμε ότι ο Πορτογάλος όταν ολοκληρώσει την καριέρα του, θα τοποθετηθεί από την ίδια την ιστορία σε ένα ράφι που για να το φτάσεις χρειάζεσαι… κλαρκ. Εκεί δηλαδή που θα μπει και ο Λιονέλ Μέσι. Εκεί όπου ήδη βρίσκονται παίκτες όπως ο Πελέ, ο Μαραντόνα, ο Κρόιφ, ο Πούσκας, ο Ζιντάν και άλλοι, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.
Για να αγγίξεις αυτά τα δυσθεώρητα ύψη δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Και μπορεί το μίγμα ικανοτήτων να διαφέρει από παίκτη σε παίκτη, αλλά για τον Πορτογάλο ένα πράγμα είναι σίγουρο. Ένα από τα βασικά συστατικά της μοναδικής επιτυχίας του (και μάλιστα σε πολύ μεγάλες δόσεις) είναι η ακόρεστη πείνα του για βελτίωση και η επιθυμία του να ταΐζει μονίμως το αχόρταγο υπερμεγεθες «εγώ» του.
Και τώρα τι;
Το συμβόλαιό του με την Αλ Νασρ εκπνέει το προσεχές καλοκαίρι. Τότε θα έχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια παρουσίας του στην αραβική χερσόνησο και μόνο από τη συμφωνία του με το σύλλογο θα δει τον τραπεζικό λογαριασμό του να αυξάνεται κατά 400 εκατομμύρια δολάρια συνολικά. Στα 90 κατ’ έτος είναι το συμβόλαιο και άλλα 110 (πάνω-κάτω) λαμβάνει κάθε χρονιά από τις εμπορικές και χορηγικές συμφωνίες της ομάδας.
Ο ίδιος πολύ πρόσφατα ρωτήθηκε για το μέλλον του και με την απάντησή του φάνηκε να αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Ωστόσο, αλήθεια, ποια είναι σε ρεαλιστική βάση τα σενάρια για τα οποία μπορεί να γίνει πραγματική κουβέντα;
Το δεδομένο είναι ότι δεν πρόκειται να αποσυρθεί κι ας βαδίζει στα 41. Έχοντας ξεκαθαρίσει ότι θα συνεχίζει να παίζει και για λογαριασμό της εθνικής Πορτογαλίας μοιάζει βέβαιο ότι θα θελήσει να παραμείνει εδώ γύρω για τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια. Μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026, όπου ίσως θα του δοθεί η ευκαιρία να πει οριστικό «αντίο» στο ποδόσφαιρο σε μια μεγάλη διοργάνωση.
Εκεί θα μείνει (;)
Μέχρι να συμβεί αυτό, όμως, κάπου θα πρέπει να παίζει την… μπαλίτσα του. Πού; Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι δεν θα βρει τα ίδια λεφτά, δεν πρόκειται να ρίξει και στα… τάρταρα το κασέ του. Και πάλι οι απαιτήσεις του θα είναι τόσο υψηλές που μόνο μια ομάδα εκείνης της… γειτονιάς θα είναι σε θέση να του τα δώσει. Αν η Αλ Νασρ ρίξει στο τραπέζι μια πρόταση από αυτές που λέμε ότι είναι αδύνατο να αρνηθείς, δεν αποκλείεται να συνεχίσει να παίζει για λογαριασμό της.
Άλλωστε εφόσον ικανοποιηθεί στο οικονομικό σκέλος, θα βάλει στην εξίσωση και το γεγονός ότι με τη φανέλα της δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο. Με εξαίρεση το Arab Club Champions Cup, το οποίο όμως δεν αποτελεί επίσημη διοργάνωση, αλλά διεξάγεται μεταξύ ομάδων του αραβικού κόσμου. Για τον εγωισμό του Κριστιάνο Ρονάλντο ίσως αυτό να αποδειχθεί ως κίνητρο αρκετό…