Όταν είσαι σε τέτοια φάση αβεβαιότητας και εσωστρέφειας όπως ο Παναθηναϊκός τώρα, χάνεται συχνά η μπάλα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κάπως έτσι εξηγείται αυτό το μάλλον περίεργο με την περίπτωση του Ρουί Βιτόρια. Ενώ στην πράξη έδειξε τις ελλείψεις του ως επαγγελματίας, ενώ σε ελάχιστα σημεία έκανε καλύτερη την ομάδα του σε βάθος χρόνου, παρουσιάζεται από ορισμένους ως αδικημένος, ως θύμα μετά την απόλυσή του.
Δεν λέμε πως ήταν ο νο1 φταίχτης της κατάστασης. Σε διοικητικό επίπεδο υπάρχουν απείρως περισσότερες ευθύνες από πολύ συγκεκριμένα άτομα. Όμως ο Πορτογάλος κόουτς δεν ήταν κάτι ξέχωρο από όλο αυτό, όπως ορισμένοι επιχειρούν να καταδείξουν τις τελευταίες ημέρες. Να, είναι χαρακτηριστικό αυτό που ακούστηκε αμέσως μετά το ισόπαλο 1-1 με τον Ολυμπιακό στο πλαίσιο της Super League, ότι δηλαδή ο Βιτόρια δεν μπορούσε πραγματικά να κριθεί γιατί δεν ήταν πια δική του ομάδα, αλλά ό,τι (ξ)έμεινε μετά τις πωλήσεις παικτών που ο ίδιος δεν είχε εγκρίνει και τον ερχομό άλλων, που ο ίδιος δεν είχε ζητήσει.
Ας απαντήσουμε σε αυτό με μια υπόθεση εργασίας. Να δούμε δηλαδή ποια θα ήταν η 11άδα που θα κατέβαινε ο Παναθηναϊκός εάν όλες οι μεταγραφές επιθυμίες του πρώην πια προπονητή του είχαν γίνει πράξη και ήταν όλοι οι ποδοσφαιριστές αυτοί διαθέσιμοι. Σε πρώτη φάση, δεν θα είχαν φύγει το καλοκαίρι Βαγιαννίδης-Μαξίμοβιτς τους οποίους και θεωρούσε απαραίτητους. Η 11άδα λοιπόν θα ήταν η εξής: Ντραγκόφσκι κάτω από τα δοκάρια, Βαγιαννίδης, Κυριακόπουλος, Πάλμερ Μπράουν, Τουμπά στην άμυνα, Τσιριβέγια στο 6, Μαξίμοβιτς στο 8, Ουναΐ στο 10 (τον οποίο ήθελε πάση θυσία και περίμενε μέχρι όσο γινόταν), δεξιά ο Τετέ (ελλείψει Πελίστρι) αριστερά ο Τζούρισιτς και μπροστά ο Ταρέμι, που ήταν ο εκλεκτός του για φορ.
Συμφωνούμε μάλλον όλοι πως πρόκειται για μια ομάδα καλύτερη από αυτήν που κατέβασε ο Χρήστος Κόντης στο ισόπαλο 1-1 με τον Ολυμπιακό το βράδυ της Κυριακής (21/9). Αυτό όμως δεν σημαίνει πως και πάλι δεν θα ήταν κακοφτιαγμένη. Με κατά συνθήκη 8άρι τον Μαξίμοβις που είναι 6άρι κανονικά ο άνθρωπος, με εξ ανάγκης 10άρι τον Ουναΐ που είναι soft 8άρι στην πραγματικότητα και σταθερά καμία λύση της προκοπής στα φτερά της επίθεσης από τον πάγκο – τουτέστιν Ζαρουρί, Μαντσίνι θα ήταν αναπληρωματικοί και σε αυτήν την περίπτωση. Σαν πολλά κενά και ελλείψεις δεν θα υπήρχαν και πάλι;
Και σε όλα αυτά, πρέπει να προσθέσουμε κάτι πολύ σημαντικό που είπε χθες ο Κόντης, μετά το αιώνιο ντέρμπι. Για τις κράμπες που έπαθαν πολλοί παίκτες του. «Δεν μπορώ να το διανοηθώ», δήλωσε ο Έλληνας προπονητής. Αφήνοντας ξεκάθαρα αιχμές για τη φυσική κατάσταση, για τη δουλειά που είχε γίνει όλο αυτόν τον καιρό στο συγκεκριμένο κομμάτι από τον προκάτοχό του. Τα πάντα έχουν τη σημασία τους.
Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε απλά και μόνο 1-2 λάθη το περασμένο καλοκαίρι. Ήταν δομικό το πρόβλημα στο σχεδιασμό, στις αποφάσεις για καίρια πράγματα. Ο Ρουί Βιτόρια συμμετείχε ενεργά σε όλο αυτό. Μπορεί να έχει το ελαφρυντικό πως το πράγμα δεν κατέληξε όπως εκείνος θα ήθελε, αλλά και 100% να είχε πάει όπως εκείνος θα ήθελε, πάλι προβληματικό θα ήταν στην πράξη. Ποδοσφαιρικά και ξεκάθαρα ομιλώντας.