Ο λογαριασμός του ρεύματος είναι κάθε μήνα μία «επικίνδυνη» εξίσωση για τα ελληνικά νοικοκυριά, λόγω των δυσβάσταχτων αυξήσεων, που έχει φέρει η παγκόσμια ενεργειακή κρίση. Σε ένα μέρος πάντως της Ελλάδας, έχουν απαλλαχθεί οριστικά και αμετάκλητα από αυτά τα άγχη.
Αυτό είναι η Χάλκη, ένα μικρό νησί των Δωδεκανήσων, που όπως και άλλα νησιά στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, πρωτοπορεί και ανοίγει το δρόμο για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, η οποία σέβεται το περιβάλλον και παράλληλα έχει σημαντικά οικονομικά οφέλη για του καταναλωτές.
Στη Χάλκη λοιπόν, έκαναν το εξής απλό πράγμα: Ίδρυσαν μία ενεργειακή κοινότητα, την οποία ονόμασαν «ChalkiON». Ουσιαστικά, πρόκειται για έναν τοπικό αστικό συνεταιρισμό αποκλειστικού σκοπού, μέσω του οποίου οι πολίτες δραστηριοποιούνται στον ενεργειακό τομέα, αξιοποιώντας τις καθαρές πηγές ενέργειας.
Κάτοικοι και τοπικοί φορείς έγιναν ενεργοί συμμέτοχοι στην παραγωγή και στην κατανάλωση ενέργειας και απολαμβάνουν πλέον τον λεγόμενο «εικονικό ενεργειακό συμψηφισμό».
Η ιδέα είναι πολύ απλή. Αντί, κάθε κάτοικος να δαπανά κεφάλαια για να αποκτήσει το δικό του φωτοβολταϊκό, ιδρύεται ένας συνεταιρισμός, όπου είναι όλοι μέτοχοι σε ένα φωτοβολταϊκό σύστημα. Στην περίπτωση της Χάλκης το σύστημα έχει ισχύ ένα 1MW και καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες του νησιού για όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Ετσι λοιπόν, οι λογαριασμοί του ρεύματος σχεδόν… μηδενίζονται! Και αυτό διότι, η ενέργεια που παράγει το φωτοβολταϊκό, συμψηφίζεται με την ενέργεια που καταναλώνουν τα μέλη της κοινότητας. Εν ολίγοις, ο κάτοικος της Χάλκης είναι εκτός από καταναλωτής και παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας και μάλιστα με οικολογικό τρόπο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο λογαριασμός στο δημοτικό σχολείο Χάλκης, μειώθηκε στα 2,36 ευρώ από τα 272! Επίσης, μία μικρή επιχείρηση του νησιού, από 239,73 ευρώ το μήνα, πληρώνει τώρα 2,38! Ουσιαστικά, ο καταναλωτής στη Χάλκη επιβαρύνεται μόνο από το τέλος χρήσης του συστήματος και διανομής. Δηλαδή, δεν πληρώνει ούτε ευρώ για το ρεύμα που καίει!
Οι πολίτες σε αυτό το μικρό ακριτικό νησί των Δωδεκανήσων απέδειξαν με τον πιο χειροπιαστό τρόπο, ότι η μετάβαση σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας είναι μονόδρομος. Μπορεί στα μεγάλα αστικά κέντρα να μην είναι ακόμη εφικτό κάτι τέτοιο, όμως σε πιο μικρές κοινωνίες η λογική της αυτοπαραγωγής μπορεί να δουλέψει άψογα για το καλό όλων. Πρωτίστως για το περιβάλλον και δευτερευόντως για την τσέπη μας.