Κατά καιρούς στο παρελθόν έχουν υπάρξει αρκετές φορές όπου μια ιστοσελίδα θα αναρτήσει ένα κείμενο με τίτλο «Γιατί όλα τα ανδρικά αγάλματα έχουν μικρό…εξοπλισμό;» και θα εξηγούν την διαδεδομένη πεποίθηση για τα ανδρικά αναπαραγωγικά όργανα στην αρχαιότητα.
Η εξήγηση που έχει δοθεί και επικρατήσει, είναι πως στην αρχαιότητα πίστευαν ότι τα μεγάλα γεννητικά όργανα ήταν συνώνυμα της βιαιότητας, της βαναυσότητας και του κακού, ενώ τα μικρά μόρια ήταν δείγμα ανδρείας και υπακοής στην πατρίδα.
Σε άλλες περιπτώσεις έχει αναφερθεί ότι πολλά αγάλματα είχαν μικρά μόρια γιατί στο πέρασμα των αιώνων είχαν χαθεί κομμάτια τους και εκείνο το σημείο είναι πάντοτε στις πρώτες απώλειες, γιατί είναι ένα μικρό κομμάτι που ένα μέρος του δεν συνδέεται με το υπόλοιπο, αιωρείται, άρα διαβρώνεται και σπάει ευκολότερα.
Αν όμως δει κανείς την ιστορία του Πρίαπου, του Θεού της Γονιμότητας και των ανδρικών γεννητικών οργάνων, τότε θα πάρει μια ακόμα καλύτερη απάντηση για τους λόγους που οι γλύπτες τότε δεν σμίλευαν ποτέ ανδρικά αγάλματα με μεγάλα «γκάνια».
Ο Πρίαπος – από αυτόν έχει ονομαστεί ο πριαπισμός, η πάθηση κατά την οποία οι όρχεις και ο φαλλός είναι αφύσικα μεγάλα – είναι η μόνη περίπτωση ανδρός που αποτυπώνεται με μεγάλο και σε πλήρη στύση μόριο. Ο λόγος; Όχι μόνο γιατί είναι ο Θεός της Γονιμότητας, αλλά και γιατί λειτουργεί ως αντιπαράδειγμα.
Πολλές φορές για να εξηγηθεί κάτι, δεν αρκεί απλώς να ειπωθεί ένα επιχείρημα. Πρέπει ο άλλος να δει πώς είναι η κατάσταση όταν αυτό το κάτι ισχύει και μετά να καταλάβει ότι δικαίως το απορρίπτουν.
Έτσι, ο Πρίαπος είναι ο λόγος που τα αγάλματα έχουν σμιλευτεί με μικρά μόρια. Γιατί το αποτέλεσμα στα δικά του αγάλματα είναι αντιαισθητικό. Άλλες είναι σε ευθεία στύση, άλλες είναι τοπθετημένο κάθετα και εφάπτεται του κορμού, σε μια περίπτωση είναι στήριγμα για ένα καλάθι με φρούτα (επειδή ήταν και ο Θεός των Φρουτοπαραγωγικών Φυτών), όπως ήταν τα οπίσθια της Καρντάσιαν για τη σαμπάνια στην περίφημη φωτογράφιση του 2014 που «έριξε το ίντερνετ».
Ο Πρίαπος ήταν πιο δημοφιλής στη ρωμαϊκή μυθολογία γι΄αυτό όσα γνωρίζουμε σήμερα γι΄αυτόν, προέρχονται από καταγραφές του Οβιδίου και άλλων Λατίνων. Μερικά από τα καμώματα του Πρίαπου περιλαμβάνουν βιασμούς, όπως της Λωτίδας, που μεταμορφώθηκε στον λωτό για να γλυτώσει, και της Κυβέλης.
Η λατρεία του ήταν έντονη μόνο στους Λαμψακηνούς, καθώς στη Λάμψακο ενώθηκαν η Αφροδίτη και ο Διόνυσος, οι γονείς του.
Για άλλους ο Πρίαπος είναι γιος του Ερμή και γι΄αυτό γεννήθηκε ερμαφρόδιτος, με ένα μεγάλο αιδοίο στο σώμα του και ένα μεγάλο μόριο. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της κατάρας της Ήρας που άγγιξε την κοιλιά της Αφροδίτης και έριξε το μίσος της, γιατί δεν ήθελε να γεννηθεί παιδί με την ομορφιά της και την ευφυΐα και δύναμη του Διός (σε άλλες πηγές αυτός είναι ο πατέρας του) και να πάρει τον θρόνο στον Όλυμπο πριν από τα δικά της παιδιά.
Η Αφροδίτη παράτησε τον Πρίαπο από ντροπή, καθώς πίστευε πως οι άλλοι θεοί θα γελάνε μαζί της και ο Πρίαπος κατέληξε να μεγαλώσει στα χέρια βοσκών και να γίνει ιδιαίτερα αγαπητός στις γυναίκες.
Οι άνδρες χωρικοί τον εκδίωξαν και έπαθαν πριαπισμό. Όταν ζήτησαν βοήθεια από το Μαντείο, τους ζητήθηκε να επιστρέψει ο Πρίαπος στην πόλη, να του χτίσουν ναό και να του αφιερώσουν άγαλμα.
Ο λόγος που σε όλες τις απεικονίσεις ο Πρίαπος είναι με μόριον μέγα και εκτεταμένον, έχει δηλαδή αυτή την ιθυφαλλία (φαλλός σε σχήμα ροπάλου) που είχε και ο εις εκ των φερόμενων πατεράδων του, ο Ερμής, είναι γιατί ο μύθος θέλει το μόριο να είναι πάντοτε έτοιμο για ερωτικά κυνηγητά, για το τρύπημα της στείρας γης, αλλά και για να τιμωρηθεί όποιος αμφισβητεί τα προσόντα του.
Γι΄αυτό λοιπόν έχει το προνόμιο να είναι ο μοναδικός που σε όλα τα αγάλματα έχει ευμεγέθες μόριο, αλλά πάντοτε ακαλαίσθητο, περισσόσαρκο.
* Κεντρική φωτογραφία: Unsplash/iam-os